scheplepel - tłumaczenie niemiecki-niderlandzki

ˈschep·pern [ˈʃɛpɐn] CZ. cz. nieprzech. pot.

ˈschel·ten¹ <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltn̩] CZ. cz. przech.

1. schelten podn.:

schelten (tadeln)

berispen

schelten (toben)

opspelen (tegen)

schelten (toben)

een standje geven

schelten (toben)

kijven

2. schelten podn. (beschimpfen):

schelten

uitmaken voor

schelten

uitschelden

jdn dumm schelten veraltet

iem voor dom uitmaken [o. verklaren]

ˈschel·len [ˈʃɛlən] CZ. cz. nieprzech. reg.

schellen

bellen

schellen

schellen

schellen

rinkelen

es hat geschellt

de bel is gegaan

ˈscheu·chen [ˈʃ͜ɔyçn̩] CZ. cz. przech. pot.

scheuchen (fortjagen)

wegjagen

scheuchen (fortjagen)

verjagen

scheuchen (treiben, hetzen)

(op)jagen

ˈschei·den² <schied, geschieden> [ˈʃ͜aidn̩] CZ. cz. przech. a. CHEM.

scheiden (trennen)

scheiden

ˈschei·nen <schien, geschienen> [ˈʃ͜ainən] CZ. cz. nieprzech.

ˈSchei·tel <Scheitels, Scheitel> [ˈʃ͜aitl̩] RZ. r.m.

1. Scheitel (eines Kopfes, Berges, Baumes etc.):

Scheitel

kruin

Scheitel

top(punt) r.n.

Scheitel

hoofd r.n.

vom Scheitel bis zur Sohle

van kop [o. top] tot teen

2. Scheitel (Teilung der Frisur):

Scheitel

scheiding

3. Scheitel ASTRON.:

Scheitel

zenit

Scheitel

toppunt r.n.

4. Scheitel MAT.:

Scheitel

hoekpunt r.n.

ˈschen·ken¹ [ˈʃɛŋkn̩] CZ. cz. przech.

1. schenken (als Geschenk geben):

schenken

schenken

schenken

cadeau geven [o. doen]

das ist ja fast [o. halb ] geschenkt! pot.

dat is zowat voor niets!

geschenkt ist geschenkt!

eens gegeven blijft gegeven!

das wäre mir geschenkt zu teuer!

dat zou ik niet eens voor niets willen hebben!

ihm ist im Leben nichts geschenkt worden

hij heeft in zijn leven niets cadeau gekregen

jdm etw zum Geburtstag schenken

iem iets voor zijn verjaardag geven [o. cadeau doen]

geschenkt! pot.

laat maar!

2. schenken (verleihen):

schenken

verlenen

schenken

schenken

jdm keinen Blick schenken

iem geen blik gunnen [o. niet bekijken]

3. schenken:

schenken (gewähren)

schenken

schenken (erlassen)

kwijtschelden

schenken (erlassen)

vergeven

4. schenken (einschenken):

schenken

(in)schenken

ˈscheu·ern² [ˈʃ͜ɔyɐn] CZ. cz. zwr. pot. (sich scheuern)

scheuern

zich schuren

scheuern

zich schurken

ˈschei·ßen <schiss, geschissen> [ˈʃ͜aisn̩] CZ. cz. nieprzech. wulg.

scheißen

schijten

scheißen

poepen

auf jdn/etw scheißen wulg. (verzichten können)

lak [o. maling] [o. schijt] aan iem/iets hebben

ich scheiß dir was! wulg.

je kunt me de pot op!

ˈSchen·kel <Schenkels, Schenkel> [ˈʃɛŋkl̩] RZ. r.m.

1. Schenkel (Oberschenkel):

Schenkel

dij

Schenkel

bovenbeen

Schenkel

schenkel

2. Schenkel (von Winkel, Zirkel, Schere etc.):

Schenkel

been r.n.

ˈscher·zen [ˈʃɛr͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. podn.

scherzen

schertsen

scherzen

gekscheren

ˈschef·feln [ˈʃɛfl̩n] CZ. cz. przech. pot. pej.

scheffeln

bijeenschrapen

scheffeln

bijeenrapen

ˈSchein·ehe RZ. r.ż.

Scheinehe

schijnhuwelijk r.n.

ˈschei·teln [ˈʃ͜aitl̩n] CZ. cz. przech.

scheiteln

een scheiding (in het haar) maken

scheiteln

(het haar) scheiden

ich	scheppere
du	schepperst
er/sie/es	scheppert
wir	scheppern
ihr	scheppert
sie	scheppern

Tłumaczenia dla hasła „scheplepel“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

ˈschep·pern [ˈʃɛpɐn] CZ. cz. nieprzech. pot.

ˈschel·ten¹ <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltn̩] CZ. cz. przech.

1. schelten podn.:

2. schelten podn. (beschimpfen):

ˈschel·len [ˈʃɛlən] CZ. cz. nieprzech. reg.

ˈscheu·chen [ˈʃ͜ɔyçn̩] CZ. cz. przech. pot.

ˈschei·den² <schied, geschieden> [ˈʃ͜aidn̩] CZ. cz. przech. a. CHEM.

ˈschei·nen <schien, geschienen> [ˈʃ͜ainən] CZ. cz. nieprzech.

1. scheinen (leuchten):

2. scheinen (blitzen, glänzen):

3. scheinen (den Anschein haben):

ˈSchei·tel <Scheitels, Scheitel> [ˈʃ͜aitl̩] RZ. r.m.

1. Scheitel (eines Kopfes, Berges, Baumes etc.):

2. Scheitel (Teilung der Frisur):

3. Scheitel ASTRON.:

4. Scheitel MAT.:

ˈschen·ken¹ [ˈʃɛŋkn̩] CZ. cz. przech.

1. schenken (als Geschenk geben):

2. schenken (verleihen):

3. schenken:

4. schenken (einschenken):

ˈscheu·ern² [ˈʃ͜ɔyɐn] CZ. cz. zwr. pot. (sich scheuern)

ˈschei·ßen <schiss, geschissen> [ˈʃ͜aisn̩] CZ. cz. nieprzech. wulg.

ˈSchen·kel <Schenkels, Schenkel> [ˈʃɛŋkl̩] RZ. r.m.

1. Schenkel (Oberschenkel):

2. Schenkel (von Winkel, Zirkel, Schere etc.):

ˈscher·zen [ˈʃɛr͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. podn.

ˈschef·feln [ˈʃɛfl̩n] CZ. cz. przech. pot. pej.

ˈSchein·ehe RZ. r.ż.

ˈschei·teln [ˈʃ͜aitl̩n] CZ. cz. przech.

Przeszukaj słownik

Tłumaczenia dla hasła „scheplepel“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

ˈschep·pern [ˈʃɛpɐn] CZ. cz. nieprzech. pot.

ˈschel·ten1 <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltn̩] CZ. cz. przech.

1. schelten podn.:

2. schelten podn. (beschimpfen):

ˈschel·len [ˈʃɛlən] CZ. cz. nieprzech. reg.

ˈscheu·chen [ˈʃ͜ɔyçn̩] CZ. cz. przech. pot.

ˈschei·den2 <schied, geschieden> [ˈʃ͜aidn̩] CZ. cz. przech. a. CHEM.

ˈschei·nen <schien, geschienen> [ˈʃ͜ainən] CZ. cz. nieprzech.

1. scheinen (leuchten):

2. scheinen (blitzen, glänzen):

3. scheinen (den Anschein haben):

ˈSchei·tel <Scheitels, Scheitel> [ˈʃ͜aitl̩] RZ. r.m.

1. Scheitel (eines Kopfes, Berges, Baumes etc.):

2. Scheitel (Teilung der Frisur):

3. Scheitel ASTRON.:

4. Scheitel MAT.:

ˈschen·ken1 [ˈʃɛŋkn̩] CZ. cz. przech.

1. schenken (als Geschenk geben):

2. schenken (verleihen):

3. schenken:

4. schenken (einschenken):

ˈscheu·ern2 [ˈʃ͜ɔyɐn] CZ. cz. zwr. pot. (sich scheuern)

ˈschei·ßen <schiss, geschissen> [ˈʃ͜aisn̩] CZ. cz. nieprzech. wulg.

ˈSchen·kel <Schenkels, Schenkel> [ˈʃɛŋkl̩] RZ. r.m.

1. Schenkel (Oberschenkel):

2. Schenkel (von Winkel, Zirkel, Schere etc.):

ˈscher·zen [ˈʃɛr͜tsn̩] CZ. cz. nieprzech. podn.

ˈschef·feln [ˈʃɛfl̩n] CZ. cz. przech. pot. pej.

ˈSchein·ehe RZ. r.ż.

ˈschei·teln [ˈʃ͜aitl̩n] CZ. cz. przech.

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

ˈschel·ten¹ <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltn̩] CZ. cz. przech.

ˈschei·den² <schied, geschieden> [ˈʃ͜aidn̩] CZ. cz. przech. a. CHEM.

ˈschen·ken¹ [ˈʃɛŋkn̩] CZ. cz. przech.

ˈscheu·ern² [ˈʃ͜ɔyɐn] CZ. cz. zwr. pot. (sich scheuern)