niemiecko » niderlandzki

ˈwand·te [ˈvantə] CZ.

wandte 3. pers l.poj. cz. prz. von wenden¹, wenden², wenden³

Zobacz też wenden , wenden , wenden

ˈwen·den2 <wandte, gewandt> [ˈvɛndn̩] CZ. cz. przech.

2. wenden podn. (verwenden):

ˈwen·den1 <wandte, gewandt> [ˈvɛndn̩] CZ. cz. nieprzech.

wenden a. SPORT, MOT. (drehen)
wenden a. SPORT, MOT. (drehen)
wenden a. SPORT, MOT. (drehen)
z.o.z.

ˈWan·de·rer (Wan·de·rin) <Wanderers, Wanderer> [ˈvandərɐ] RZ. r.m. (r.ż.)

1. Wanderer:

trekker(trekster) r.m. (r.ż.)

2. Wanderer:

wandelaar(wandelaarster) r.m. (r.ż.)

ˈWan·del <Wandels> [ˈvandl̩] RZ. r.m. kein l.mn.

2. Wandel veraltet:

ˈwan·deln1 [ˈvandl̩n] CZ. cz. nieprzech. (schreiten, laufen)

ˈwan·dern [ˈvandɐn] CZ. cz. nieprzech.

ˈwan·ken [ˈvaŋkn̩] CZ. cz. nieprzech.

wand [vant] CZ.

wand 3. pers l.poj. cz. prz. von winden¹, winden², winden³

Zobacz też winden , winden , winden

ˈwin·den3 [ˈvɪndn̩] CZ. cz. bezosob. BOT.

ˈwin·den1 <wand, gewunden> [ˈvɪndn̩] CZ. cz. przech.

1. winden (hissen, takeln):

2. winden (wickeln):

3. winden (flechten, binden):

4. winden (ringen, wringen):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski