Tłumaczenia dla hasła „bezbronnego“ w niemiecko » polski słowniku

gerọnnen [gə​ˈrɔnən] CZ. cz. nieprzech.

geronnen pp von rinnen, gerinnen

Zobacz też rinnen , gerinnen

rịnnen <rinnt, rann, geronnen> [ˈrɪnən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. rinnen:

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

cieknąć

rinnen (fließen, rieseln) (Blut)

ciec

rinnen (Bach)

płynąć

rinnen (Tränen, Schweiß)

spływać [f. dk. spłynąć]

Sand durch die Finger rinnen lassen

przesypywać piasek przez palce

2. rinnen (herausfließen, -rieseln):

rinnen

wyciekać [f. dk. wyciec]

Blut rann ihm aus der Wunde

z rany ciekła mu krew r.ż.

3. rinnen fig (verfließen):

die Zeit rinnt [dahin]

czas r.m. ucieka

gerịnnen <gerinnt, gerann, geronnen> [gə​ˈrɪnən] CZ. cz. nieprzech. +sein

gerinnen (Blut)

zakrzepnąć

gerinnen (Flüssigkeiten)

skrzepnąć

gerinnen (Flüssigkeiten)

ściąć się

gerinnen (Milch)

zsiąść się

entrọnnen CZ. cz. nieprzech.

entronnen pp von entrinnen

Zobacz też entrinnen

entrịnnen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn. (sich entziehen)

jdm/einer Sache entrinnen

unikać [f. dk. uniknąć] kogoś/czegoś

verrọnnen CZ. cz. nieprzech.

verronnen pp von verrinnen

Zobacz też verrinnen

verrịnnen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verrinnen (versickern):

verrinnen

wsiąkać [f. dk. wsiąknąć]

der Regen verrinnt im Boden/Kies

deszcz r.m. wsiąka w ziemię/żwir

2. verrinnen podn. (Zeit):

verrinnen

upływać [f. dk. upłynąć]

zerrọnnen CZ. cz. nieprzech.

zerronnen pp von zerrinnen

Zobacz też zerrinnen

zerrịnnen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

zerrinnen podn.:

zerrinnen (Schnee)

rozpływać [f. dk. rozpłynąć] się

zerrinnen (Zeit)

upływać [f. dk. upłynąć]

zerrinnen (Träume)

rozwiewać [f. dk. rozwiać] się fig

in nichts zerrinnen fig (Pläne)

kończyć [f. dk. s‑] się na niczym

zwroty:

wie gewonnen, so zerronnen

lekko przyszło, lekko poszło przysł.

begọnnen [bə​ˈgɔnən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

begonnen pp von beginnen

Zobacz też beginnen

I . begịnnen <beginnt, begann, begonnen> CZ. cz. nieprzech.

beginnen

zaczynać [f. dk. zacząć] się

beginnen

rozpoczynać [f. dk. rozpocząć] się

wieder beginnen

zacząć się od nowa

es beginnt zu regnen

zaczyna padać

der Unterricht beginnt um 8 Uhr

lekcje r.ż. l.mn. zaczynają się o godzinie ósmej

II . begịnnen <beginnt, begann, begonnen> CZ. cz. przech.

beginnen (anfangen):

beginnen

zacząć

beginnen

rozpocząć

wie sollte er es beginnen sie auf sich aufmerksam zu machen? podn.

jak powinien zacząć, by zwrócić na siebie jej uwagę?

zwroty:

wer viel beginnt, zu nichts es bringt przysł.

chwytać dwie sroki za ogon pot.