Tłumaczenia dla hasła „buried“ w niemiecko » polski słowniku

Curi̱e̱ <‑, ‑> [ky​ˈriː] RZ. r.n. PHYS

Curie (Maßeinheit)

kiur r.m.

Fu̱rie <‑, ‑n> [ˈfuːri̯ə] RZ. r.ż.

1. Furie (Wut, römische Rachegöttin):

Furie

furia r.ż.

wie von Furien gejagt sprang er aus dem Bett

wyskoczył z łóżka jak oparzony pot.

sie gingen wie Furien aufeinander los

z furią ruszyli na siebie

2. Furie pej. (Frau):

Furie

jędza r.ż. pej. pot.

Furie

złośnica r.ż. pot.

Kuri̱e̱ <‑, ‑n> [ˈkuːri̯ə] RZ. r.ż.

Kurie

kuria r.ż.

Kuri̱e̱r <‑s, ‑e> [ku​ˈriːɐ̯] RZ. r.m.

Kurier

kurier r.m.

Bei̱ried <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. austr.

Beiried

antrykot r.m.

burlẹsk [bʊr​ˈlɛsk] PRZYM.

burlesk

komiczny

Bu̱rin <‑, ‑nen> [ˈbuːrɪn] RZ. r.ż.

Burin → Bure

Zobacz też Bure

Bu̱re (Burin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈbuːrə] RZ. r.m. (r.ż.)

Bure (Burin)

Bur r.m.

bụ̈rgen CZ. cz. nieprzech.

1. bürgen a. PR.:

bürgen

ręczyć [f. dk. po‑]

ich bürge für ihn

ręczę za niego

2. bürgen (Qualität verbürgen):

bürgen

gwarantować

der Name bürgt für Qualität

nazwa r.ż. gwarantuje jakość

Gli̱e̱d <‑[e]s, ‑er> [gliːt] RZ. r.n.

1. Glied a. fig (Körperteil, Mitglied einer Gesellschaft):

Glied

członek r.m.

der Schreck saß ihm in den Gliedern

przejmował go strach r.m.

2. Glied (Teil):

Glied

część r.ż.

3. Glied (Fingerglied, Zehenglied):

Glied

człon r.m. palca

4. Glied (Kettenglied):

Glied

ogniwo r.n.

5. Glied (Penis):

Glied

penis r.m.

Glied

członek r.m.

schi̱e̱d [ʃiːt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schied cz. prz. von scheiden

Zobacz też scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. przech.

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [f. dk. rozwieść]

scheiden

udzielać [f. dk. udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta r.ż.

ihr geschiedener Mann

jej były mąż r.m.

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [f. dk. rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [f. dk. po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy r.m. l.mn.

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute pot.

od tamtego momentu nasze drogi r.ż. l.mn. się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. scheiden podn. (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [f. dk. złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [f. dk. rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie r.n. jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] CZ. cz. zwr.

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [f. dk. rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [f. dk. wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden podn. (Wege):

scheiden

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie r.ż. l.mn. są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone

Ri̱e̱d <‑[e]s, ‑e> [riːt] RZ. r.n.

1. Ried (Schilf):

Ried

sitowie r.n.

2. Ried (mooriges Gebiet):

Ried

łąg r.m.

Ried

łęg r.m.

3. Ried poł. niem., CH (Moor):

Ried

bagno r.n.

Bu̱re (Burin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈbuːrə] RZ. r.m. (r.ż.)

Bure (Burin)

Bur r.m.