Tłumaczenia dla hasła „她已怀孕五个月“ w niemiecko » polski słowniku

I . dẹcken [ˈdɛkən] CZ. cz. przech.

1. decken (mit etw bedecken):

decken Dach

pokrywać [f. dk. pokryć]

decken Tisch

nakrywać [f. dk. nakryć]

es ist für sechs Personen gedeckt

nakryto dla sześciu osób

sich an den gedeckten Tisch setzen

usiąść [lub zasiąść] do nakrytego stołu

2. decken (auf etw legen):

ein Tuch über etw decken

położyć na coś chustkę

3. decken (aufkommen für etw):

decken Kosten, Bedarf

pokrywać [f. dk. pokryć]

Nachfrage decken

pokryć zapotrzebowanie

der Scheck ist nicht gedeckt FIN.

czek r.m. nie ma pokrycia

4. decken FIN. (ausgleichen):

decken Defizit

wyrównywać [f. dk. wyrównać]

5. decken (verheimlichen):

decken Komplize

kryć

ein Verbrechen decken

tuszować [f. dk. za‑] przestępstwo

6. decken SPORT:

decken

kryć [f. dk. po‑]

7. decken ZOOL. (begatten):

decken Stute

kryć

II . dẹcken [ˈdɛkən] CZ. cz. zwr.

1. decken (gleich sein):

decken

pokrywać się

ihre Aussagen decken sich nicht mit seinen

jej zeznania ntpl nie pokrywają się z jego zeznaniami

2. decken MATH (Figuren):

decken

przystawać do siebie

Speed <‑s, ‑s> [spiːt] RZ. r.n. sl (Droge)

Speed

spid r.m. sl

Tweed <‑s, ‑s [o. ‑e]> [tviːt] RZ. r.m.

Tweed

tweed r.m.

Dẹcke <‑, ‑n> [ˈdɛkə] RZ. r.ż.

1. Decke (Zimmerdecke):

Decke

sufit r.m.

jdm fällt die Decke auf den Kopf pot.

ktoś czuje się gdzieś jak w więzieniu [lub ma dość przebywania w jakimś miejscu]

an die Decke gehen pot.

wpadać [f. dk. wpaść] w furię pot.

2. Decke (Bettdecke, Steppdecke):

Decke

kołdra r.ż.

3. Decke (Tagesdecke):

Decke

kapa r.ż.

4. Decke (Wolldecke):

Decke

koc r.m.

Decke

pled r.m.

mit jdm unter einer Decke stecken pot.

być z kimś w zmowie [lub porozumieniu]

etw unter der Decke halten pot. (geheim halten)

trzymać coś w tajemnicy

Zugehörigkeit zur einer Organisation unter der Decke halten

trzymać w tajemnicy przynależność do jakiejś organizacji

5. Decke (Reifendecke):

Decke

opona r.ż.

6. Decke (Tischdecke):

Decke

obrus r.m.

7. Decke (Asphaltdecke):

Decke

nawierzchnia r.ż.

8. Decke (Pferdedecke):

Decke

derka r.ż. dla konia

Dẹckel <‑s, ‑> [ˈdɛkəl] RZ. r.m.

1. Deckel (abnehmbarer Verschluss):

Deckel

pokryw[k]a r.ż.

Deckel

przykrywka r.ż.

2. Deckel (Buchdeckel):

Deckel

okładka r.ż.

3. Deckel (in der Toillete):

Deckel

klapa r.ż. deski sedesowej

4. Deckel pot. (Hut):

Deckel

kapelusz r.m.

jdm eins auf den Deckel geben

zmyć komuś głowę pot.

eins auf den Deckel kriegen

zostać zbesztanym pot.