Tłumaczenia dla hasła „fortpacken“ w niemiecko » polski słowniku

fọrt|wirken CZ. cz. nieprzech. podn.

fortwirken

oddziaływać nadal

dieses Ereignis wirkt bis heute fort

to wydarzenie r.n. oddziałuje po dziś dzień

verpạcken* CZ. cz. przech.

1. verpacken (Flaschen in Kisten):

verpacken

pakować [f. dk. za‑]

Kritik in Komplimente verpacken fig

wyrażać [f. dk. wyrazić] krytykę za pomocą komplementów

2. verpacken (Ware in Papier):

verpacken

pakować [f. dk. za‑]

etw als Geschenk verpacken

zapakować jako prezent

vọll|packenst. pis. CZ. cz. przech.

vollpacken → packen

Zobacz też packen

I . pạcken [ˈpakən] CZ. cz. przech.

1. packen Koffer:

packen (einpacken)

pakować [f. dk. s‑]

packen (in Gefäße)

wkładać [f. dk. włożyć]

packen (in Papier)

owijać [f. dk. owinąć]

packen (in Papier)

pakować [w papier]

seine Sachen packen

pakować swoje rzeczy

etw voll packen

napakować [lub napchać] coś

2. packen (ergreifen):

packen

dopaść

jdn am Arm packen

chwycić kogoś za ramię

jdn bei der Hand packen

chwycić kogoś za rękę

jdn beim Kragen packen pot.

rozprawić się z kimś pot.

3. packen (überkommen):

jdn packen (Angst, Wut)

ogarniać [f. dk. ogarnąć] kogoś

mich packt die Leidenschaft/die Reiselust/das Entsetzen

ogarnia mnie namiętność r.ż. /chęć r.ż. podróżowania/przerażenie r.n.

dich hat es ja ganz schön gepackt! pot.

nieźle cię wzięło! pot.

4. packen fig:

packen (fesseln) (Buch)

fascynować [f. dk. za‑]

5. packen pot. (schaffen):

etw packen Schule, Hürde

radzić [f. dk. po‑] sobie z czymś

hast du die Prüfung gepackt?

poradziłeś sobie z egzaminem?

er packt es nie

[on] nigdy nie da sobie z tym rady

6. packen pot. (begreifen):

packen

kapować [f. dk. s‑]

er packt’s nicht!

[on] tego nie kapuje! pot.

II . pạcken [ˈpakən] CZ. cz. nieprzech.

packen

pakować [f. dk. s‑] się

ich muss noch packen

muszę się jeszcze spakować

III . pạcken [ˈpakən] CZ. cz. zwr. pot. (abhauen)

pack dich!

spadaj! pot.

fọrt|schicken CZ. cz. przech.

fortschicken

wysyłać [f. dk. wysłać]

fortschicken

odsyłać [f. dk. odesłać]

fọrt|pflanzen CZ. cz. zwr.

1. fortpflanzen (Menschen, Tiere):

fortpflanzen

rozmnażać się

2. fortpflanzen:

fortpflanzen (sich verbreiten) (Schall)

rozchodzić [f. dk. rozejść] się

fortpflanzen (Idee)

szerzyć się

das Echo pflanzt sich fort

echo r.n. rozchodzi się