Tłumaczenia dla hasła „klinec“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [f. dk. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [f. dk. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka r.ż. brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

klịng [klɪŋ] WK

kling

odgłos dzwonka

I . klịngeln CZ. cz. nieprzech.

1. klingeln:

klingeln (Töne von sich geben) (Radfahrer, Wecker, Klingel)

dzwonić [f. dk. za‑]

[an der Tür] klingeln

dzwonić [f. dk. za‑] [do drzwi]

das Klingeln (eines Weckers, einer Türklingel)

dzwonienie r.n.

hat es bei dir jetzt endlich geklingelt? fig pot.

kumnąłeś wreszcie? pot.

2. klingeln (herbeirufen):

nach jdm klingeln (im Hotel, Krankenhaus)

dzwonić [f. dk. za‑] po kogoś

hast du nicht gehört, dass ich bei dir geklingelt habe?

nie słyszałeś, że do ciebie dzwoniłem?

man muss nach dem Empfangschef klingeln

trzeba zadzwonić po kierownika recepcji

II . klịngeln CZ. bezosob.

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

słychać dzwonek

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

ktoś dzwoni

I . kli̱nisch PRZYM. MED.

klinisch Fall, Test

kliniczny

klinische Behandlung

leczenie r.n. kliniczne

II . kli̱nisch PRZYSŁ. MED.

klinisch behandeln, versorgen

klinicznie

klinisch getestet

[prze]testowany klinicznie

klinisch tot

w stanie śmierci klinicznej

Klịngel <‑, ‑n> [ˈklɪŋəl] RZ. r.ż.

Klingel

dzwonek r.m.

Klịnker <‑s, ‑> [ˈklɪŋkɐ] RZ. r.m., Klịnkerstein [ˈklɪŋkɐʃtaɪn] RZ. r.m. <‑[e]s, ‑e>

Klinker

klinkier r.m.

klịcken [ˈklɪkən] CZ. cz. nieprzech.

1. klicken (metallisch klingen):

klicken

brzęczeć [f. dk. brzęknąć]

das Klicken

brzęk r.m.

2. klicken INF.:

klicken

klikać [f. dk. kliknąć]

(„klick“ machen) [mit der Maus] auf etw B. klicken

kliknąć na coś [myszką]

[auf etw] doppelt klicken

kliknąć [na coś] dwa razy

klịmmen <klimmt, klomm [o. klimmte], geklommen [o. geklimmt]> [ˈklɪmən] CZ. cz. nieprzech. +sein podn. (klettern)

auf den Gipfel klimmen

wspinać [f. dk. wspiąć] się na szczyt

klịrren [ˈklɪrən] CZ. cz. nieprzech.

1. klirren:

klirren (gläsern tönen) (Fensterscheibe)

brzęczeć [f. dk. za‑]

klirren (Gläser)

dzwonić [f. dk. za‑]

klirren (beim Zerbrechen)

brzękać [f. dk. brząknąć]

das Klirren

brzęk r.m.

das Klirren (beim Zerbrechen)

brzęk tłuczonego szkła

2. klirren:

klirren (metallisch tönen) (Waffen)

szczękać [f. dk. szczęknąć]

mit klirrenden Sporen

dzwoniąc ostrogami

klirrende Kälte

trzaskający mróz r.m.

das Klirren

szczęk r.m.

Kli̱nik <‑, ‑en> [ˈkliːnɪk] RZ. r.ż.

Klinik

klinika r.ż.

Klịnke <‑, ‑n> [ˈklɪŋkə] RZ. r.ż.

Klinke

klamka r.ż.

zwroty:

sie gaben sich C. die Klinke in die Hand pot.

ciągle wchodzili i wychodzili

Klinken putzen pej. pot.

chodzić od drzwi do drzwi i oferować różne towary lub usługi

Klịnge <‑, ‑n> [ˈklɪŋə] RZ. r.ż.

Klinge

ostrze r.n.

zwroty:

jdn über die Klinge springen lassen pot.

rujnować [f. dk. z‑] kogoś

klịpp [klɪp] PRZYSŁ.

[jdm] klipp und klar sagen, dass ... pot.

mówić [f. dk. powiedzieć] [komuś] jasno i wyraźnie, że...

Kle̱i̱ne(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

1. Kleine (Kind):

Kleine

mały(-a) r.m. (r.ż.)

2. Kleine iron. pot.:

na, Kleine/Kleiner!

no, mała/mały!

die lieben Kleinen

słodkie szkraby r.m. l.mn. żart.