Tłumaczenia dla hasła „nyckeln“ w niemiecko » polski słowniku

nụckeln [ˈnʊkəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

an etw C. nuckeln

[po]ssać coś

fạckeln CZ. cz. nieprzech. pot.

fackeln

wahać się

nicht [lange] fackeln

nie zastanawiać się długo

I . wịckeln [ˈvɪkəln] CZ. cz. przech.

1. wickeln (herumbinden):

sich C. einen Schal um den Hals wickeln

zawiązywać [f. dk. zawiązać] sobie szal na szyi

2. wickeln (einwickeln):

in etw B. wickeln

zawijać [f. dk. zawinąć] w coś

etw in eine Decke wickeln, eine Decke um etw wickeln

zawinąć coś w kołdrę [lub koc]

3. wickeln (aufwickeln):

auf etw B. wickeln

nawijać [f. dk. nawinąć] na coś

sein Haar wickeln

nawinąć włosy

4. wickeln (abwickeln):

von etw wickeln

odwijać [f. dk. odwinąć] z czegoś

etw aus einem Papier wickeln

odwinąć coś z papieru

5. wickeln (in Windeln wickeln):

wickeln Baby

przewijać [f. dk. przewinąć]

da bist du schief gewickelt pot.

strasznie się pomyliłeś pot.

II . wịckeln [ˈvɪkəln] CZ. cz. zwr.

sich um etw wickeln (Pflanze, Schlange, Garn)

owijać [f. dk. owinąć] się wokół czegoś

zọckeln [ˈtsɔkəln] CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

zockeln → zuckeln

Zobacz też zuckeln

zụckeln [ˈtsʊkəln] CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

zuckeln (Karren)

telepać się pot.

zuckeln (Mensch)

wlec się pot.

bụckeln CZ. cz. nieprzech. pot.

1. buckeln (Katze):

buckeln

robić koci grzbiet

2. buckeln pej. (unterwürfig sein):

[vor jdm] buckeln

płaszczyć się [przed kimś] fig

nach oben buckeln und nach unten treten

płaszczyć się przed górą i deptać doły

nach oben buckeln und nach unten treten

mieć „mentalność rowerzysty”

pạckeln [ˈpakəln] CZ. cz. nieprzech. austr. pej. pot.

packeln

potajemnie [z kimś] pertraktować

wạckeln [ˈvakəln] CZ. cz. nieprzech.

1. wackeln +haben:

wackeln (nicht fest stehen) (Stuhl, Leiter)

chwiać [f. dk. za‑ ][lub chybotać [f. dk. za‑ ]] się

wackeln (Zahn)

ruszać [lub chwiać] się

2. wackeln +haben:

wackeln (sich bewegen) (Haus, Gläser)

trząść [f. dk. za‑] się

3. wackeln +haben pot. (hin und her bewegen):

mit dem Kopf wackeln

kiwać [lub potrząsać] głową

mit den Ohren/Hüften wackeln

ruszać uszami/biodrami

an etw C. wackeln pot.

potrząsać czymś

4. wackeln +haben pot.:

wackeln (Position, Disziplin)

chwiać się

wackeln (Position, Disziplin)

być niepewnym

wackeln (Firma)

stać u progu bankructwa

5. wackeln +sein pot. (sich schwankend bewegen):

er ist über die Straße gewackelt

on przeszedł chwiejnym krokiem przez ulicę

zụckeln [ˈtsʊkəln] CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

zuckeln (Karren)

telepać się pot.

zuckeln (Mensch)

wlec się pot.