Tłumaczenia dla hasła „pamut“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Mạmmut <‑s, ‑e [o. ‑s]> [ˈmamʊt] RZ. r.n. ZOOL.

Mammut

mamut r.m.

Ạnmut <‑, bez l.mn. > [ˈanmuːt] RZ. r.ż.

Anmut (eines Mädchens)

wdzięk r.m.

Anmut (einer Landschaft) fig

urok r.m.

Ạrmut <‑, bez l.mn. > [ˈarmuːt] RZ. r.ż.

1. Armut (Bedürftigkeit):

Armut

nędza r.ż.

Armut

bieda r.ż.

2. Armut (sprachliche, geistige Dürftigkeit):

Armut

ubóstwo r.n.

De̱mut <‑, bez l.mn. > [ˈdeːmuːt] RZ. r.ż.

Demut

pokora r.ż.

in Demut

z pokorą

Ụnmut <‑[e]s, bez l.mn. > RZ. r.m. podn.

1. Unmut (Missfallen):

Unmut

niechęć r.ż.

2. Unmut (Ärger):

Unmut

złość r.ż.

Lạngmut <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż. podn.

1. Langmut (große Geduld):

Langmut

cierpliwość r.ż.

2. Langmut (Großmut):

Langmut

pobłażliwość r.ż.

Langmut

wyrozumiałość r.ż.

jdm gegenüber Langmut üben

okazywać [f. dk. okazać] komuś [lub wobec kogoś] wyrozumiałość

Wa̱gemut <‑[e]s, bez l.mn. > [ˈvaːgəmuːt] RZ. r.m.

Wagemut

odwaga r.ż.

Wagemut

śmiałość r.ż.

partout [par​ˈtuː] PRZYSŁ. pot.

etw partout wollen

obstawać przy czymś

etw partout nicht wollen

za nic [w świecie] nie chcieć czegoś pot.

I . pạmpig [ˈpampɪç] PRZYM.

1. pampig połnocnoniem., wsch.niem. (breiig):

pampig

papkowaty

2. pampig pej. pot. (frech):

pampig Antwort, Benehmen

bezczelny

nun werd nicht gleich pampig!

tylko nie bądź bezczelny!

II . pạmpig [ˈpampɪç] PRZYSŁ. pej. pot.

pampig antworten:

pampig

bezczelnie

MịssmutNP <‑[e]s, bez l.mn. > [ˈ--] RZ. r.m., Mịßmutst. pis. RZ. r.m. <‑[e]s, bez l.mn. >

1. Missmut (schlechte Laune):

Missmut

zły humor r.m.

voller Missmut machte er sich an die Arbeit

niezadowolony wziął się do pracy

2. Missmut (Unzufriedenheit):

Missmut

zniechęcenie r.n.

We̱hmut <‑, bez l.mn. > [ˈveːmuːt] RZ. r.ż. podn.

Wehmut

smutek r.m. fig podn.

Wehmut

żałość r.ż. podn.

Wehmut

melancholia r.ż. podn.

Augen voller Wehmut

oczy r.m. l.mn. pełne smutku [lub przepełnione smutkiem] podn.

We̱rmut <‑[e]s, ‑s> [ˈveːɐ̯muːt] RZ. r.m.

1. Wermut BOT.:

Wermut

piołun r.m.

2. Wermut (Wein):

Wermut

wermut r.m.

Wịsmut <‑[e]s, bez l.mn. > [ˈvɪsmuːt] RZ. r.n. CHEM.

Wismut

bizmut r.m.