polsko » niemiecki

organizator(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [orgaɲizator] RZ. r.m.(r.ż.)

organista (-tka) <D. ‑a, l.mn. ‑iści> [orgaɲista] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak f w lp MUZ.

organista (-tka)
Organist(in) r.m. (r.ż.)
organista (-tka)
Orgelspieler(in) r.m. (r.ż.)

organizer <D. ‑a, l.mn. ‑y> [orgaɲizer] RZ. r.m.

organiczny [orgaɲitʃnɨ] PRZYM.

1. organiczny CHEM.:

organicznik <D. ‑a, l.mn. ‑icy> [orgaɲitʃɲik] RZ. r.m.

I . organizować <‑zuje; f. dk. z‑> [orgaɲizovatɕ] CZ. cz. przech.

2. organizować (regulować):

3. organizować (zakładać):

4. organizować pot. (załatwiać):

beschaffen pot.
besorgen pot.

II . organizować <‑zuje; f. dk. z‑> [orgaɲizovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. organizować (zrzeszać się):

2. organizować (być urządzanym):

organicznikostwo <D. ‑wa, bez l.mn. > [orgaɲitʃɲikostfo] RZ. r.n.

organicznikowski [orgaɲitʃɲikofski] PRZYM.

organmistrz <D. ‑a, l.mn. ‑owie [lub ‑e]> [organmistʃ] RZ. r.m. MUZ.

Orgelbauer(in) r.m. (r.ż.)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski