Tłumaczenia dla hasła „nahie“ w polsko » niemiecki słowniku

naście [naɕtɕe]

naście skr od kilkanaście

naście

mehr als ein Dutzend r.n.

naście

ein gutes Dutzend

Zobacz też kilkanaście

kilkanaście [kilkanaɕtɕe] LICZ.

kilkanaście

ein [gutes] Dutzend r.n.

nabiec [nabjets] f. dk.

nabiec → nabiegnąć

Zobacz też nabiegnąć

nabiegnąć [nabjegnoɲtɕ]

nabiegnąć f. dk. od nabiegać

naciec [natɕets]

naciec f. dk. od naciekać

Zobacz też naciekać

naciekać <‑ka; f. dk. naciec> [natɕekatɕ], nacieknąć [natɕeknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. naciekać pot.:

naciekać

[hinein]tropfen

2. naciekać MED.:

naciekać

infiltrieren

naciek <D. ‑u, l.mn. ‑i> [natɕek] RZ. r.m.

1. naciek (zgrubienie stężałej cieczy):

naciek

[verhärtete] Ablagerung r.ż.

2. naciek zwykle l.mn. GEO.:

naciek

Tropfstein r.m.

naciek

Sinter r.m.

3. naciek MED.:

naciek

Infiltrat r.n.

I . napiec <napiecze; cz. prz. ‑ecz> [napjets] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot.

napiec

viel von etw backen

napiec pierników na święta

viele Lebkuchen für Weihnachten backen

II . napiec <napiecze; cz. prz. ‑ecz> [napjets] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.

napiec

viel [o. oft] backen

napiekła się już serników

sie hatte schon genug Käsekuchen gebacken

nasiec [naɕets]

nasiec f. dk. od siec

Zobacz też siec

I . siec <‑cze; cz. prz. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] CZ. cz. przech.

1. siec:

siec (ciąć: nożem)

stechen

siec (ciąć: nożem)

stoßen

siec (szablą)

hauen

2. siec (smagać: batem, rózgą):

siec

schlagen

II . siec <‑cze; cz. prz. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] CZ. bezosob. (zacinać)

siecze deszcz

der Regen r.m. peitscht

nawiew <D. ‑u, l.mn. ‑y> [navjef] RZ. r.m. TECHNOL. MOT.

1. nawiew (urządzenie):

nawiew

Gebläse r.n.

nawiew

Lüfter r.m.

2. nawiew (powietrze):

nawiew

Luftzug r.m.

nahaj <D. ‑a, l.mn. ‑e> [naxaj] RZ. r.m.

1. nahaj (krótki bicz):

nahaj

Knute r.ż.

2. nahaj pot. (uderzenie tym biczem):

nahaj

Knutenhieb r.m.

jako karę wymierzył mu pięć nahajów

er hat ihm eine Strafe von fünf Knutenhieben verhängt

sahib <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [saxip] RZ. r.m. (tytuł używany w Indiach)

sahib

Sahib r.m.

nabycie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [nabɨtɕe] RZ. r.n.

1. nabycie st. urz. (kupno: gruntu, obrazu):

nabycie

Erwerb r.m.

nabycie

Anschaffung r.ż.

nabycie netto

Nettoerwerb r.m.

PR. nabycie w dobrej wierze

gutgläubiger Erwerb

2. nabycie podn.:

nabycie (uzyskanie: śmiałości, wprawy)

Bekommen r.n.

nabycie (ogłady)

Erhalten r.n.

nabycie (ogłady)

Annehmen r.n.

nabycie (spadku)

Anfall r.m.

PR. nabycie prawa

Rechtserwerb r.m.

nadanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [nadaɲe] RZ. r.n. (praw)

nadanie

Verleihung r.ż.

być na uroczystości nadania tytułu profesora

bei der Feier anlässlich der Verleihung des Professortitels sein

nadęcie <D. ‑ia, bez l.mn. > [nadeɲtɕe] RZ. r.n.

nadęcie

Aufgeblasenheit r.ż.

nadęcie

Überheblichkeit r.ż.

pompatyczne nadęcie

bombastische Aufgeblasenheit pej.

sprzeciw przeciwko nadęciu rynku muzycznego

Widerstand r.m. gegen die Überheblichkeit der Musikindustrie

naiwnie [naivɲe] PRZYSŁ.

naiwnie

naiv

naiwnie

blauäugig

postępować naiwnie

naiv handeln

naiwnie się tłumaczyć

sich B. naiv entschuldigen

coś brzmi naiwnie

etw klingt naiv

najście <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [najɕtɕe] RZ. r.n.

przepraszam za najście, ale...

verzeihen Sie, dass ich störe, aber ...

przepraszam za najście, ale...

verzeihen Sie mir bitte den Überfall, aber ... żart.

nadbiec [nadbjets] f. dk., nadbiegać [nadbjegatɕ] <‑ga; cz. prz. ‑aj> CZ. cz. nieprzech.

1. nadbiec:

nadbiec (zbliżyć się) (ludzie)

herbeirennen

nadbiec (zbliżyć się) (ludzie)

herbeieilen podn.

nadbiec (zbliżyć się) (ludzie)

herbeigerannt kommen pot.

2. nadbiec:

nadbiec (napłynąć) (chmury, fale)

heranziehen

3. nadbiec:

nadbiec (docierać) (dźwięk)

sich B. vernehmen lassen

nanieść [naɲeɕtɕ]

nanieść f. dk. od nanosić

Zobacz też nanosić

nanosić <‑si; cz. prz. ‑oś; f. dk. nanieść> [nanoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. nanosić (przynieść dużą ilość):

nanosić czegoś

etw [in Mengen] herbeiholen

2. nanosić (osadzić):

nanosić czegoś

etw anschwemmen

3. nanosić (wpisać):

nanosić poprawki, zmiany

eintragen

nanosić poprawki, zmiany

einfügen

nawieźć [navjeɕtɕ]

nawieźć f. dk. od nawozić

Zobacz też nawozić

I . nawozić <‑zi; cz. prz. ‑oź [lub ‑wóź]; f. dk. nawieźć> [navoʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. nawozić (przywieźć dużo):

nawozić czegoś

viel von etw anfahren

2. nawozić (użyźniać):

nawozić glebę, pole

düngen

II . nawozić <‑zi; cz. prz. ‑oź [lub ‑wóź]; f. dk. nawieźć> [navoʑitɕ] CZ. cz. zwr. (nawoziłem się dzisiaj tylu turystów, że starczy na cały tydzień)

nawozić

ich habe heute so viele Touristen gefahren, dass es für die ganze Woche reicht

wahanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [vaxaɲe] RZ. r.n.

1. wahanie (brak zdecydowania):

wahanie

Zögern r.n.

wahanie

Hin-und-her-Schwanken r.n.

wahanie

Unschlüssigkeit r.ż.

bez wahania

ohne zu zögern

2. wahanie (ruch: wskazówki):

wahanie

Pendeln r.n.

wahanie

Schwingen r.n.

3. wahanie zwykle l.mn. (zmienność: cen, kursów, temperatury):

wahanie

Schwankung r.ż.

nadbieg RZ.

Hasło od użytkownika

nadbieg r.m. MOT.

Schongang r.m.

nadbieg r.m. MOT.

Spargang r.m.