W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „nasenbär“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

nasennie: przysłówek
nasenny: przymiotnik i przysłówek
nasada: rzeczownik
nasiać
nasłać
nasrać
nastać: II. czasownik zwrotny
nastia: rzeczownik
nasadka: rzeczownik
nasalać: czasownik przechodni
nasikać
nasilać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
nastawa: rzeczownik
nasunąć
nasuwać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
nasuwka: rzeczownik
nasycać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: nasenny , nasennie , nasycać , nasuwka , nasuwać , nasunąć , nastawa , nasilać , nasikać , nasalać , nasadka , nastia , nastać , nasrać , nasłać , nasiać i nasada

nasennie [naseɲɲe] PRZYSŁ.

działać nasennie

schlaffördern wirken

nasenny [nasennɨ] PRZYM.

nasenny środek:

Schlaf-

nasada <D. ‑dy, l.mn. ‑dy> [nasada] RZ. r.ż.

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

Messeransatz r.m.

2. nasada (nakładka):

nasada na czymś

Ansatz r.m.

nasada na czymś

nasada na czymś

Schienenlasche r.ż. C.

3. nasada BOT.:

Blattansatz r.m.

4. nasada JĘZ.:

Sprechorgane ntpl

nasiać [naɕatɕ]

nasiać f. dk. od siać

Zobacz też siać

I . siać <sieje; cz. prz. siej> [ɕatɕ] CZ. cz. przech.

1. siać (rzucać ziarno):

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą przysł.

die Dummen r.m. l.mn. werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę przysł.

wer Wind sät, wird Sturm ernten przysł.

2. siać przen. (szerzyć):

siać grozę, strach

siać panikę

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

siać zamęt, niepokój

II . siać <sieje; cz. prz. siej> [ɕatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (zgubić coś)

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

I . nasłać [naswatɕ]

nasłać f. dk. od naściełać

II . nasłać [naswatɕ]

nasłać f. dk. od nasyłać

Zobacz też naściełać , nasyłać

naściełać <‑ła; f. dk. nasłać> [naɕtɕewatɕ] CZ. cz. przech. pot. (zasłać dużo łóżek)

naściełać

[viele] Betten machen

nasyłać <‑ła; f. dk. nasłać> [nasɨwatɕ] CZ. cz. przech.

auf den Hals schicken pot.

nasłać kogoś na kogoś

jdm jdn auf den Hals schicken [o. hetzen pot. ] pot.

nasrać [nasratɕ]

nasrać f. dk. od srać

Zobacz też srać

srać <‑ra; cz. prz. ‑aj> [sratɕ] CZ. cz. nieprzech. wulg.

1. srać (oddawać kał):

scheißen wulg.

kacken wulg.

2. srać przen. pot. (gwizdać):

[ich] scheiß drauf wulg.

I . nastać <‑toi; cz. prz. ‑tój> [nastatɕ]

nastać f. dk. od nastawać

II . nastać <‑toi; cz. prz. ‑tój> [nastatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (długo stać)

lange stehen [müssen]

sich B. müde stehen

sich C. die Beine in den Bauch [o. Leib] stehen

Zobacz też nastawać

I . nastawać <‑taje; cz. prz. ‑aj f. dk. nastać> [nastavatɕ] CZ. cz. nieprzech.

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

anbrechen podn.

nastawać (cisza)

II . nastawać <‑taje; cz. prz. ‑aj> [nastavatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. nastawać pot. (domagać się usilnie):

nastawać na kogoś, by coś zrobił

auf jdn dringen [o. jdn drängen] , damit er etw tut

2. nastawać (zagrażać):

nastawać na czyjeś życie

jdm nach dem Leben trachten

III . nastawać <‑taje; cz. prz. ‑aj> [nastavatɕ] CZ. cz. nieprzech., bezosob. f. dk. (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastia <D. ‑ii, l.mn. ‑ie> [nastja] RZ. r.ż. BIOL.

Nastie r.ż.

nasadka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [nasatka] RZ. r.ż.

Aufsatz r.m.

nasalać <‑la; f. dk. nasolić> [nasalatɕ] CZ. cz. przech. GASTR.

nasalać mięso

nasalać ryby

nasalać ogórki

nasolić kaczkę

die Ente [ein]pökeln

nasikać [naɕikatɕ]

nasikać f. dk. od sikać

Zobacz też sikać

sikać <‑ka; f. dk. siknąć> [ɕikatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. sikać (tryskać):

2. sikać zwykle cz. ndk. (oddawać mocz):

pinkeln pot.

pissen pot.

2. sikać pot. (lecieć cienkim strumieniem):

woda sika z dziurawej miski

das Wasser r.n. sickert aus der löcherigen Schale

I . nasilać <‑la; f. dk. nasilić> [naɕilatɕ] CZ. cz. przech.

II . nasilać <‑la; f. dk. nasilić> [naɕilatɕ] CZ. cz. zwr.

sich B. verstärken

stärker werden

an Stärke zunehmen

nastawa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [nastava] RZ. r.ż.

1. nastawa ARCHIT.:

Aufsatz r.m.

Aufbau r.m.

2. nastawa JĘZ.:

Artikulationsmoment r.m.

3. nastawa TECHNOL.:

Stenge r.ż.

nasunąć [nasunoɲtɕ]

nasunąć f. dk. od nasuwać

Zobacz też nasuwać

I . nasuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. nasunąć> [nasuvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nasuwać (naciągnąć):

nasuwać kołdrę

nasuwać kołdrę

nasuwać kołdrę

nasunąć kapelusz na czoło

den Hut auf die Stirn ziehen

2. nasuwać (wzbudzić):

nasuwać wątpliwości

nasuwać wątpliwości

nasunąć komuś podejrzenie, że...

jdm den Verdacht nahe legen, dass ...

II . nasuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. nasunąć> [nasuvatɕ] CZ. cz. zwr.

nasuwać (przyjść do głowy) (myśl, wątpliwość)

nasuwa się przypuszczenie, że...

die Vermutung r.ż. liegt nahe, dass ...

I . nasuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. nasunąć> [nasuvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nasuwać (naciągnąć):

nasuwać kołdrę

nasuwać kołdrę

nasuwać kołdrę

nasunąć kapelusz na czoło

den Hut auf die Stirn ziehen

2. nasuwać (wzbudzić):

nasuwać wątpliwości

nasuwać wątpliwości

nasunąć komuś podejrzenie, że...

jdm den Verdacht nahe legen, dass ...

II . nasuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. nasunąć> [nasuvatɕ] CZ. cz. zwr.

nasuwać (przyjść do głowy) (myśl, wątpliwość)

nasuwa się przypuszczenie, że...

die Vermutung r.ż. liegt nahe, dass ...

nasuwka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [nasufka] RZ. r.ż. TECHNOL.

Muffe r.ż.

I . nasycać <‑ca; f. dk. nasycić> [nasɨtsatɕ] CZ. cz. przech.

1. nasycać (zaspokoić głód):

nasycić kogoś

jds Hunger stillen

2. nasycać (zaspokajać potrzebę):

nasycać ciekawość

nasycać ciekawość

nasycać ciekawość

zufriedenstellen

nasycać rynek

3. nasycać (przenikać do czegoś):

nasycony wodą

mit Wasser getränkt

4. nasycać (doprowadzać do stanu nasycenia):

roztwór nasycony/związki nasycone

gesättigte Lösung r.ż. /gesättigte Verbindungen r.ż. l.mn.

barwa nasycona

gesättigte Farbe r.ż.

II . nasycać <‑ca; f. dk. nasycić> [nasɨtsatɕ] CZ. cz. zwr.

1. nasycać:

nasycać (zaspokajać głód) (człowiek)

sich B. sättigen

nasycać (zaspokajać głód) (człowiek)

sich B. satt essen

nasycić się czymś

sich B. an etw satt essen

2. nasycać:

nasycać (zaspokajać potrzebę) (człowiek)

3. nasycać (zostać przesiąkniętym):

grunt nasyca się wodą

das Wasser r.n. durchtränkt den Grundboden

4. nasycać (rozkoszować się, nasycić się do woli):

sich B. ergötzen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski