Tłumaczenia dla hasła „opiekaułan“ w polsko » niemiecki słowniku

opiekun(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [opjekun] RZ. r.m.(r.ż.)

1. opiekun (ktoś opiekujący się kimś chorym):

opiekun(ka)

Pfleger(in) r.m. (r.ż.)

2. opiekun (ktoś troszczący się o kogoś):

opiekun(ka)

Betreuer(in) r.m. (r.ż.)

3. opiekun (kurator):

opiekun społeczny

Vormund r.m.

4. opiekun (osoba do dziecka):

opiekun [do] dziecka

Babysitter(in) r.m. (r.ż.)

opiekacz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [opjekatʃ] RZ. r.m.

opiekacz GASTR., TECHNOL.

Toaster r.m.

I . opierdalać <‑la f. dk. opierdolić> [opjerdalatɕ] CZ. cz. przech. wulg. (wymyślać komuś)

opierdalać kogoś

jdn zusammenscheißen [o. anscheißen] wulg.

II . opierdalać <‑la> [opjerdalatɕ] CZ. cz. zwr. wulg. (lenić się)

opierdalać

rumhängen pot.

opierdalać

Däumchen drehen przen. pot.

opieka <D. ‑ki, bez l.mn. > [opjeka] RZ. r.ż.

1. opieka (troska):

opieka

Fürsorge r.ż.

opieka

Schutz r.m.

pozostawać kogoś pod czyjąś opieką

jdn unter jds Obhut stellen

polecić się opiece boskiej

sich der Obhut Gottes empfehlen [o. anvertrauen]

roztoczyć opiekę nad kimś

jdm seinen Schutz angedeihen lassen

mieć kogoś w opiece (Bóg, Matka Boska)

jdn mit seinem Schutzmantel umhüllen

2. opieka (pomoc):

opieka

[ärztliche] Betreuung r.ż. [o. Fürsorge r.ż. ]

opieka

Pflege r.ż.

opieka

Obhut r.ż. podn.

opieka nad starszymi ludźmi (finansowana ze środków publicznych)

Altenhilfe r.ż.

opieka prawna

Rechtspflege r.ż.

stała opieka

Dauerbetreuung r.ż.

3. opieka (nadzór prawny):

opieka

Vormundschaft r.ż.

4. opieka (instytucja):

opieka społeczna

Sozialamt r.n.

opieka zdrowotna

Gesundheitsfürsorge r.ż.

Zespół Opieki Zdrowotnej

Gesundheitszentrum r.n.

I . opiekać <‑ka; f. dk. opiec> [opjekatɕ] CZ. cz. przech. GASTR.

1. opiekać (na patelni):

opiekać

braten

2. opiekać (nad ogniem):

opiekać

grillen

II . opiekać <‑ka; f. dk. opiec> [opjekatɕ] CZ. cz. zwr. GASTR.

1. opiekać (na patelni):

opiekać

gebraten werden

2. opiekać (nad ogniem):

opiekać

gegrillt werden

opiekuńczo [opjekuj̃tʃo] PRZYSŁ. podn.

opiekuńczo

fürsorglich

opiekuńczo kogoś obejmować

jdn fürsorglich in den Arm [o. die Arme] nehmen

opiekuńczy [opjekuj̃tʃɨ] PRZYM.

opiekuńczy

fürsorglich

opiekuńczy

Fürsorge-

być opiekuńczym w stosunku do kogoś

jdm gegenüber fürsorglich sein

opiekuńczy duch

Schutzgeist r.m.

państwo opiekuńcze

Sozialstaat r.m.

opierdol <D. ‑u, bez l.mn. > [opjerdol] RZ. r.m. wulg.

dostał od niej opierdol

sie hat ihn zusammengeschissen wulg.

I . opierzać <‑rza; f. dk. opierzyć> [opjeʒatɕ] CZ. cz. przech.

opierzać

einem Vogel bei der Jagd Federn ausschießen

II . opierzać <‑rza; f. dk. opierzyć> [opjeʒatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. opierzać (pokrywać się piórami):

opierzać

[sich B. ] zum ersten Mal mausern

opierzać

Federn bekommen

kury zaczęły się opierzać

die Hühner ntpl haben die ersten Federn bekommen

2. opierzać żart. (dojrzewać):

opierzać

noch feucht hinter den Ohren sein

opierzać

ein Grünschnabel sein

ledwo się opierzył, a już chce się usamodzielnić

kaum ist er trocken hinter den Ohren, schon will er sich selbständig machen

opieszale [opjeʃale] PRZYSŁ.

opieszale

träge

opieszale

schleppend

poruszać się opieszale

sich schleppend bewegen

rozmowa toczyła się opieszale

das Gespräch r.n. kam nicht in Gang [o. zog sich zäh dahin]

I . opieprzać <‑rza> [opjepʃatɕ], opieprzyć [opjepʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. opieprzać tylko dk. (posypać pieprzem):

opieprzać mięso, sałatkę

pfeffern

opieprzać mięso, sałatkę

mit Pfeffer bestreuen

2. opieprzać sl (wymyślać komuś):

opieprzać kogoś

jdn zusammenscheißen [o. anscheißen] wulg.

II . opieprzać <‑rza> [opjepʃatɕ], opieprzyć [opjepʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. sl

1. opieprzać (zwyzywać się nawzajem):

opieprzać

sich B. gegenseitig anschnauzen pot.

zaczęli się opieprzać przy gościach

sie fingen an, sich B. vor den Gästen gegenseitig fertigzumachen pot.

2. opieprzać tylko ndk. (lenić się):

opieprzać

herumlungern pot.

opieprzać

abhängen sl

przestań się opieprzać i zacznij pracować!

hör auf herumzulungern und fang an zu arbeiten!

opierunek <D. ‑nku, bez l.mn. > [opjerunek] RZ. r.m.

opierunek przest:

zwroty:

wikt i opierunek

Kost r.ż. und Logis r.n.

zapewnić komuś wikt i opierunek

jdm Kost und Logis gewähren

opierdolić [opjerdolitɕ]

opierdolić f. dk. od opierdalać

Zobacz też opierdalać

I . opierdalać <‑la f. dk. opierdolić> [opjerdalatɕ] CZ. cz. przech. wulg. (wymyślać komuś)

opierdalać kogoś

jdn zusammenscheißen [o. anscheißen] wulg.

II . opierdalać <‑la> [opjerdalatɕ] CZ. cz. zwr. wulg. (lenić się)

opierdalać

rumhängen pot.

opierdalać

Däumchen drehen przen. pot.