Tłumaczenia dla hasła „pokwtowac“ w polsko » niemiecki słowniku

pokwitować [pokfitovatɕ]

pokwitować f. dk. od kwitować

Zobacz też kwitować

kwitować <‑tuje> [kfitovatɕ] CZ. cz. przech.

1. kwitować < f. dk. po‑> (potwierdzać otrzymanie):

kwitować odbiór czegoś

den Empfang von etw quittieren [o. bestätigen]

2. kwitować < f. dk. s‑> przen. (reagować):

skwitować coś milczeniem/uśmiechem

etw mit Schweigen/einem Lächeln quittieren

pokutować <‑tuje> [pokutovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. pokutować < f. dk. od‑> REL.:

pokutować

Buße tun

pokutować

büßen

2. pokutować < f. dk. od‑> (cierpieć):

pokutować za coś

[für] etw büßen

3. pokutować przen. (być przeżytkiem):

pokutować

spuken przen.

pokutować

herumgeistern przen.

pokutować

umhergeistern przen.

wciąż pokutuje przekonanie, że...

immer noch geistert die Überzeugung herum, dass... przen.

pokostować <‑uje; f. dk. za‑> CZ. cz. przech. TECHNOL.

pokostować (powlekać coś pokostem)

firnissen

pokostować deski/podłogę

die Bretter/den Fußboden firnissen [o. mit Firnis behandeln]

pokwitowanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pokfitovaɲe] RZ. r.n.

pokwitowanie

Quittung r.ż.

pokwitowanie

Empfangsbescheinigung r.ż.

za pokwitowaniem

gegen Quittung

zgodnie z pokwitowaniem

laut Quittung

wystawić komuś pokwitowanie

jdm eine Quittung ausstellen

pokratkować [pokratkovatɕ]

pokratkować f. dk. od kratkować

Zobacz też kratkować

kratkować <‑kuje> [kratkovatɕ] CZ. cz. przech.

kratkowany zeszyt

kariertes Heft r.n.

odpokutować [otpokutovatɕ] f. dk., odpokutowywać [otpokutovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech.

1. odpokutować REL.:

odpokutować grzech

abbüßen

2. odpokutować przen. podn. (ponieść karę):

odpokutować zbrodnię

abbüßen

odpokutować zbrodnię

sühnen

pokwękać [pokfeŋkatɕ] f. dk., pokwękiwać [pokfeŋkivatɕ] <‑kuje; cz. prz. ‑kuj> CZ. cz. nieprzech. pot. (ponarzekać)

pokwękać

herumnörgeln

pokierować [pokjerovatɕ]

pokierować f. dk. od kierować

Zobacz też kierować

I . kierować <‑ruje> [kjerovatɕ] CZ. cz. przech.

1. kierować < f. dk. s‑> (wysyłać):

kierować turystów do informacji

die Touristen zur Information schicken [o. an die Information verweisen]

kierować kogoś do lekarza

jdn zum Arzt schicken

2. kierować (zwracać):

kierować coś do kogoś/czegoś prośbę, pretensje, skargi

etw an jdn/etw richten

kierować coś do kogoś/czegoś krytykę, zarzut

etw an jds Adresse richten

kierować coś do kogoś/czegoś uwagi

etw auf jdn/etw richten

kierować coś w kogoś/coś broń, cios, wysiłki

etw gegen jdn/etw richten

kierować coś na kogoś/coś spojrzenie

etw auf jdn/etw richten

3. kierować (prowadzić):

kierować czymś

etw fahren [o. führen st. urz. ]

kierować czyimiś krokami przen.

jds Schritte lenken

kierować rozmowę na coś

das Gespräch auf etw B. lenken [o. bringen]

4. kierować (zarządzać):

kierować czymś firmą, pracą

etw leiten [o. führen]

5. kierować przen. (powodować):

coś kimś kieruje

jd lässt sich B. von etw leiten

kierowała nim chciwość/zazdrość/ambicja

er ließ sich von Habgier/Eifersucht/Ehrgeiz leiten

II . kierować <‑ruje> [kjerovatɕ] CZ. cz. zwr.

1. kierować < f. dk. s‑> (iść):

kierować się do...

den Weg nach ... einschlagen

kierować się do...

seine Schritte nach ... lenken

kierować się do wyjścia

dem Ausgang entgegenstreben

2. kierować (postępować według czegoś):

kierować się rozsądkiem/uczuciem

sich B. von seiner Vernunft/seinem Gefühl leiten lassen

pokłusować [pokwusovatɕ]

pokłusować f. dk. od kłusować

Zobacz też kłusować

kłusować <‑suje> [kwusovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kłusować:

kłusować (biec, jechać kłusem) (koń, jeździec)

traben

kłusować (biec, jechać kłusem) (koń, jeździec)

im Trab reiten

2. kłusować (polować nielegalnie):

kłusować

wildern