Tłumaczenia dla hasła „spowodawne“ w polsko » niemiecki słowniku

spowodować [spovodovatɕ]

spowodować f. dk. od powodować

Zobacz też powodować

I . powodować <‑duje; f. dk. s‑> [povodovatɕ] CZ. cz. przech. (wywoływać)

powodować chorobę, kaszel

verursachen

powodować chorobę, kaszel

hervorrufen

powodować euforię, niezadowolenie

bewirken

powodować euforię, niezadowolenie

hervorrufen

powodować bałagan, zamieszanie

verursachen

powodować bałagan, zamieszanie

zur Folge haben

II . powodować <‑duje; f. dk. s‑> [povodovatɕ] CZ. cz. zwr. podn. (działać pod wpływem czegoś)

powodować się czymś

sich B. von etw leiten lassen

powodować się czymś

bestimmte Beweggründe haben

starodawny [starodavnɨ] PRZYM.

starodawny

uralt

starodawny

sehr alt

starodawne pieśni

traditionelle Lieder ntpl

powodowy [povodovɨ] PRZYM. PR.

powodowy

klagend

I . powodować <‑duje; f. dk. s‑> [povodovatɕ] CZ. cz. przech. (wywoływać)

powodować chorobę, kaszel

verursachen

powodować chorobę, kaszel

hervorrufen

powodować euforię, niezadowolenie

bewirken

powodować euforię, niezadowolenie

hervorrufen

powodować bałagan, zamieszanie

verursachen

powodować bałagan, zamieszanie

zur Folge haben

II . powodować <‑duje; f. dk. s‑> [povodovatɕ] CZ. cz. zwr. podn. (działać pod wpływem czegoś)

powodować się czymś

sich B. von etw leiten lassen

powodować się czymś

bestimmte Beweggründe haben

powodzenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [povodzeɲe] RZ. r.n.

1. powodzenie (pomyślny obrót spraw, sukces):

powodzenie

Erfolg r.m.

2. powodzenie (szczęście):

powodzenie

Glück r.n.

powodzenia!

viel Glück [o. Erfolg] !

z powodzeniem (pomyślnie)

erfolgreich

z powodzeniem (pomyślnie)

mit Erfolg

z powodzeniem (śmiało)

ruhig

z powodzeniem (śmiało)

getrost

bez powodzenia

erfolglos

bez powodzenia

glücklos

3. powodzenie (popularność):

powodzenie

Beliebtheit r.ż.

powodzenie

Zulauf r.m.

mieć powodzenie u [lub wśród] koneserów

sich B. unter Kennern großer Beliebtheit erfreuen

ustawodawca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [ustavodaftsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp PR.

ustawodawca

Gesetzgeber r.m.

spowinowacony [spovinovatsonɨ] PRZYM.

spowinowacony z kimś

mit jdm verschwägert

spowolnić

spowolnić f. dk. od spowalniać

Zobacz też spowalniać

spowalniać <‑ia; cz. prz. ‑aj; f. dk. spowolnić> [spovalɲatɕ] CZ. cz. przech.

spowalniać

verlangsamen

spowalniać

bremsen

spowalniać

drosseln

spowalniać rytm serca

die Herz[schlag]frequenz herabsetzen

I . spowijać <‑wija; cz. prz. ‑wij; f. dk. spowić> [spovijatɕ], spowinąć f. dk. CZ. cz. przech. (zakryć, owinąć)

spowijać

einhüllen

spowijać

einwickeln

człowiek spowity w szal

in einen Schal gehüllter Mensch r.m.

mgła spowiła drogę

die Straße r.ż. war in Nebel gehüllt

II . spowijać <‑wija; cz. prz. ‑wij; f. dk. spowić> [spovijatɕ], spowinąć f. dk. CZ. cz. zwr. (zakrywać się)

spowijała się w atłasy

sie kleidete sich B. in Atlasgewänder

pola spowiły się mgłą

die Felder ntpl waren nebelverhangen

I . spowiadać <‑da f. dk. wy‑> [spovjadatɕ] CZ. cz. przech. REL.

spowiadać kogoś

jdm die Beichte abnehmen

II . spowiadać <‑da f. dk. wy‑> [spovjadatɕ] CZ. cz. zwr.

1. spowiadać REL.:

spowiadać

beichten

spowiadać

die Beichte ablegen

2. spowiadać przen. (zwierzać się):

spowiadać się komuś z czegoś

jdm etw beichten [o. eingestehen]

I . spowinowacać <‑ca; cz. prz. ‑caj> [spovinovatsatɕ], spowinowacić f. dk. CZ. cz. przech.

spowinowacać

verschwägern

była z nim spowinowacona przez męża

sie war mit ihm [über ihren Mann] verschwägert

II . spowinowacać <‑ca; cz. prz. ‑caj> [spovinovatsatɕ], spowinowacić f. dk. CZ. cz. zwr.

spowinowacać

einheiraten

spowinowacać się z arystokracją

in eine Adelsfamilie einheiraten

prawodawca <D. ‑cy, l.mn. ‑cy> [pravodaftsa] RZ. r.m. odm. jak f w lp podn.

prawodawca

Gesetzgeber r.m.

ustawodawczy [ustavodaftʃɨ] PRZYM. PR.

ustawodawczy

gesetzgebend

ustawodawczy

gesetzgeberisch

ustawodawczy

legislativ

ustawodawczy

Gesetzgebungs-

projekt ustawodawczy

Gesetzgebungsentwurf r.m.

akt ustawodawczy

gesetzgeberischer Akt r.m.

akt ustawodawczy

Gesetzgebungsakt r.m.