Tłumaczenia dla hasła „strumieniu“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

strumień <D. ‑enia, l.mn. ‑enie> [strumjeɲ] RZ. r.m.

1. strumień (rzeczka):

strumień

Bach r.m.

strumień wystąpił z brzegów

der Bach trat über die Ufer

2. strumień (potok: deszczu, łez):

strumień

Strahl r.m.

strumień

Strom r.m.

wylewać strumienie łez

in Tränen schwimmen [o. zerfließen] podn.

lać się strumieniami

in Strömen regnen [o. gießen]

3. strumień przen. (snop: światła):

strumień

Strahl r.m.

strumień danych

Datenstrom r.m.

I . rumienić <‑ni; f. dk. z‑> [rumjeɲitɕ] CZ. cz. przech.

rumienić

bräunen

II . rumienić <‑ni; f. dk. z‑> [rumjeɲitɕ] CZ. cz. zwr.

rumienić

erröten

trumienka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [trumjenka] RZ. r.ż. (mała trumna)

trumienka

kleiner Sarg r.m.

trumienka

Särglein

trumienny [trumjennɨ] PRZYM.

trumienny

Sarg-

portret trumienny SZT.

Sargbildnis r.n.

zrumienić [zrumjeɲitɕ]

zrumienić f. dk. od rumienić

Zobacz też rumienić

I . rumienić <‑ni; f. dk. z‑> [rumjeɲitɕ] CZ. cz. przech.

rumienić

bräunen

II . rumienić <‑ni; f. dk. z‑> [rumjeɲitɕ] CZ. cz. zwr.

rumienić

erröten

I . obrumieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [obrumjeɲatɕ], obrumienić [obrumjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. GASTR.

obrumieniać

anbräunen

obrumienić mięso na tłuszczu

das Fleisch in Fett anbräunen

II . obrumieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [obrumjeɲatɕ], obrumienić [obrumjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. GASTR.

obrumieniać

braun werden

kotlety obrumieniły się na złoty kolor

die Schnitzel ntpl nahmen eine goldbraune Farbe an

I . zarumieniać <‑ia> [zarumjeɲatɕ], zarumienić [zarumjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. zarumieniać (smażyć na złoty kolor):

zarumieniać

anbräunen

zarumieniać

braun braten [o. backen]

zarumienić kotlety

Koteletts braun braten

2. zarumieniać podn. (zaróżowić):

zarumieniać

röten

zarumieniać

rot machen

II . zarumieniać <‑ia> [zarumjeɲatɕ], zarumienić [zarumjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. zarumieniać (przysmażyć się na złoto):

kurczak zarumienił się na rożnie

das Hühnchen r.n. wurde braun am Spieß

2. zarumieniać (zaróżowić się):

zarumieniać

erröten

jej policzki zarumieniły się ze wstydu

ihre Wangen r.ż. l.mn. färbten sich rot vor Scham

sumienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [sumjeɲe] RZ. r.n. zwykle lp

sumienie

Gewissen r.n.

wolność sumienia

Gewissensfreiheit r.ż.

rachunek sumienia REL.

Gewissenserforschung r.ż.

zwroty:

wyrzuty sumienia

Gewissensbisse r.m. l.mn.

mieć czyste/nieczyste sumienie

ein reines/schlechtes Gewissen haben

z czystym sumieniem

mit reinem Gewissen

kogoś dręczy [lub gryzie] sumienie

jdn plagt das Gewissen

uspokoić sumienie

sein Gewissen zum Schweigen bringen [o. beruhigen]

mieć kogoś/coś na sumieniu

jdn/etw auf dem Gewissen haben