Tłumaczenia dla hasła „upadnul“ w polsko » niemiecki słowniku

upadać <‑da; f. dk. upaść> [upadatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. upadać (przewracać się):

upadać

[um]fallen

upadać

stürzen

chyba upadłeś na głowę [lub łeb]! pot.

du tickst wohl nicht richtig! pot.

upadać na duchu

mutlos sein

upadać na duchu

den Mut verlieren

upadać na zdrowiu

krank werden

upadać ze zmęczenia

zum Umfallen müde sein

upadać ze zmęczenia

vor Müdigkeit umfallen

zakręciło mu się w głowie i upadł na fotel

ihm wurde schwarz vor Augen und er fiel auf einen Sessel

2. upadać zwykle f. dk. (spaść):

upadać

herunterfallen

upadać

hinabstürzen

3. upadać:

upadać (zmarnieć) (firma)

Bankrott machen

upadać (zmarnieć) (firma)

pleite gehen

upadać (gospodarka)

zusammenbrechen

upadać (kultura)

untergehen

upadać (kultura)

verfallen

4. upadać (postąpić niemoralnie):

upadać moralnie

moralisch [tief] sinken

nisko upadać

tief sinken

upadł nisko

er ist tief gesunken

I . upadły [upadwɨ] PRZYM.

1. upadły (zdemoralizowany):

upadły człowiek

tief gesunken przen.

upadły człowiek

verkommen

2. upadły (taki, który zbankrutował):

upadły EKON, PR.

in Konkurs [o. bankrott] gegangen

upadłe przedsiębiorstwo

ein bankrottes [o. in Konkurs gegangenes] Unternehmen r.n.

II . upadły [upadwɨ] PRZYSŁ.

walczyć do upadłego

bis zur totalen Erschöpfung kämpfen

bronić się do upadłego

sich bis zum äußersten [o. unter Aufbietung aller Kräfte] verteidigen

upadek <D. ‑dku, l.mn. ‑dki> [upadek] RZ. r.m.

1. upadek (przewrócenie się):

upadek

Fall r.m.

upadek

Sturz r.m.

niefortunny upadek

unglücklicher Sturz

nie śmiej się dziadku [lub bratku] z cudzego [lub czyjegoś] upadku przysł.

über anderer Leute Unglück soll man nicht lachen

2. upadek:

upadek (podupadnięcie: gospodarki)

Zusammenbruch r.m.

upadek (podupadnięcie: gospodarki)

Ruin r.m.

upadek (kultury, sztuki)

Niedergang r.m.

upadek (kultury, sztuki)

Verfall r.m.

3. upadek (koniec: powstania):

upadek

Zusammenbruch r.m.

4. upadek (niepowodzenie, klęska: cywilizacji):

upadek

Untergang r.m.

5. upadek (niemoralne postępowanie):

upadek obyczajów

Sittenverfall r.m.

I . upadlać <‑la; f. dk. upodlić> [upadlatɕ] CZ. cz. przech. podn.

upadlać

erniedrigen

upadlać

herabwürdigen

II . upadlać <‑la; f. dk. upodlić> [upadlatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

upadlać

sich B. erniedrigen

nie lubię się upadlać

ich erniedrige mich nicht gern

upalny [upalnɨ] PRZYM.

upalny

sengend [o. drückend] heiß

upalne lato

ein drückend heißer Sommer r.m. przen.

upalnie [upalɲe] PRZYSŁ.

upalnie

sengend [o. drückend] heiß

dziś jest upalnie

heute ist es drückend heiß