Tłumaczenia dla hasła „bliyna“ w niemiecko » polski słowniku

I . blịnd [blɪnt] PRZYM.

1. blind (ohne Augenlicht):

blind Mann

ślepy

blind Mann

niewidomy

auf einem Auge blind

niewidomy na jedno oko

blind werden

oślepnąć

blind werden

stracić wzrok

bist du blind? pot.

ślepy jesteś? pot.

2. blind (maßlos):

blind Hass, Gehorsam

ślepy fig

blind Alarm

fałszywy

blind vor Eifersucht/Wut sein

być zaślepionym zazdrością/złością

blinder Eifer schadet nur przysł.

co nagle, to po diable przysł.

3. blind (nicht einsehbar):

blind

ślepy fig

das blinde Schicksal

ślepy los r.m. fig

4. blind (getrübt):

blind Fenster

zmatowiały

blind Fenster

przyćmiony

5. blind (ohne Ausgang):

blind Gasse

ślepy

6. blind (ohne Sicht):

blind Spiegel

nieprzejrzysty

7. blind (verdeckt):

blind Naht

kryty

8. blind (unsichtbar):

blinder Passagier

pasażer r.m. na gapę pot.

II . blịnd [blɪnt] PRZYSŁ.

1. blind (keine Sehkraft besitzend):

er ist blind geboren

urodził się niewidomy [lub ślepy]

er ist blind geboren

jest ślepy od urodzenia

2. blind (wahllos, nicht sehend):

blind hineingreifen

na ślepo

blind schreiben

pisać bezwzrokowo

blind fliegen AERO

pilotować samolot bez widoczności ziemi, jedynie według wskazań przyrządów i we współpracy z urządzeniami lotniskowymi

blind backen

rodzaj pieczenia, polegający na tym, że najpierw podpieka się ciasto w piekarniku, a potem wypełnia je farszem

3. blind (unkritisch):

blind gehorchen

ślepo fig

jdm blind vertrauen

ślepo komuś ufać [f. dk. za‑ ]fig

blịch CZ. alt cz. nieprzech.

blich cz. prz. von bleichen

Zobacz też bleichen , bleichen

blei̱chen² <bleicht, bleichte [o. alt: blich], gebleicht [o. alt: geblichen]> CZ. cz. nieprzech. +sein (seine Farbe verlieren)

bleichen

płowieć [f. dk. s-]

bleichen

blaknąć [f. dk. z‑]

diese Tapeten bleichen schnell

te tapety r.ż. l.mn. szybko płowieją

blei̱chen¹ CZ. cz. przech.

bleichen Farbe, Wäsche

wybielać [f. dk. wybielić]

bleichen Haare

rozjaśniać [f. dk. rozjaśnić]

blie̱b [bliːp] CZ. cz. nieprzech., bezosob., aux

blieb cz. prz. von bleiben

Zobacz też bleiben

I . blei̱ben <bleibt, blieb, geblieben> [ˈblaɪbən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. bleiben (verweilen):

bleiben

zostawać [f. dk. zostać]

bleiben

pozostawać [f. dk. pozostać]

[zu Hause/bei jdm/im Büro] bleiben

[po]zostać w domu/u kogoś/w biurze

ich werde heute im Bett liegen bleiben

zostanę dziś w łóżku

sie möchten unter sich bleiben

chcieliby zostać sami

wo bleibst du so lange?

gdzie się podziewasz tak długo?

bleiben Sie am Apparat!

proszę zostać przy telefonie!

bleib doch noch ein bisschen!

no zostań jeszcze troszkę!

das bleibt unter uns fig

to pozostanie między nami

2. bleiben (andauern, sich nicht ändern):

gleich bleiben

nie zmieniać [f. dk. zmienić] się

es soll regnerisch bleiben

ma nadal padać

wenn das Wetter so bleibt ...

jeśli ta pogoda r.ż. się utrzyma...

hier ist alles beim Alten geblieben

tu jest wszystko po staremu

er ist derselbe geblieben

on jest wciąż taki sam [lub nie zmienił się]

er ist und bleibt ein Ganove

on jest i pozostanie bandytą

offen bleiben (Tür, Fenster)

pozostawać [f. dk. pozostać] otwartym

offen bleiben (Frage)

pozostać nierozstrzygniętym

die Frage blieb unbeantwortet

pytanie r.n. pozostało bez odpowiedzi

der Satz bleibt jetzt so stehen

to zdanie r.n. pozostanie w takiej postaci

bleiben Sie doch sitzen!

niech pan/pani siedzi!

am Leben bleiben

pozostać przy życiu pot.

3. bleiben (verharren):

bei einer Marke bleiben

zostać przy jednej marce

es bleibt bei meiner Entscheidung

będzie jak zadecydowałem

er bleibt bei seiner Behauptung, dass ...

on obstaje przy swoim twierdzeniu, że...

das bleibt sich gleich

na jedno wychodzi

4. bleiben (zurückbleiben):

liegen bleiben (Gegenstände)

zostać

(vergessen werden) im Zug liegen bleiben

zostać w pociągu

bei der Veranstaltung sind mehrere Regenschirme liegen geblieben

na imprezie pozostawiono wiele parasoli

wo ist meine Brille geblieben?

gdzie się podziały moje okulary l.mn. ?

etw bleiben lassen pot.

dać czemuś spokój

das Rauchen bleiben lassen pot.

rzucić palenie

5. bleiben (übrig bleiben):

stehen bleiben (Getränk, Essen)

zostać

drei Fehler sind stehen geblieben

zostały trzy błędy r.m. l.mn.

mir bleibt keine andere Wahl

nie mam innego wyboru

liegen bleiben (nicht verkauft werden) (Ware)

nie zostać sprzedanym

liegen bleiben (nicht erledigt werden) (Arbeit)

nie zostać wykonanym

etwas Wissen von der Schule ist mir noch hängen geblieben

jeszcze coś mi zostało w głowie z dawnej szkolnej wiedzy

6. bleiben fig pot. (lasten):

[an jdm] hängen bleiben (Verdacht)

ciążyć [na kimś]

alles bleibt an mir hängen

wszystko spada na mnie [lub jest na mojej głowie] fig

7. bleiben (festsitzen):

kleben bleiben

przykleić się

hängen bleiben (sich verhaken)

zahaczyć się

er ist mit der Hose an einem Haken hängen geblieben

zahaczył się spodniami o hak

wir sind in der Kneipe bis zur Mitternacht hängen geblieben fig pot.

zasiedzieliśmy się w knajpie aż do północy pot.

der Schüler wird dieses Jahr hängen [o. sitzen] bleiben fig pot.

ten uczeń r.m. pozostanie na drugi rok w tej samej klasie

8. bleiben (nicht vorankommen):

liegen bleiben (Fahrzeug)

nie ruszyć

mit einer Panne liegen bleiben

utknąć z powodu awarii

stecken bleiben (Fahrer, Fahrzeug)

utknąć

stehen bleiben (Person, Fahrzeug)

zatrzymywać [f. dk. zatrzymać] się

die Uhr ist stehen geblieben

zegarek r.m. stanął

bleiben Sie sofort stehen!

niech pan/pani się natychmiast zatrzyma!

wo waren wir stehen geblieben?

na czym to stanęliśmy?

9. bleiben pot. (unterkommen):

wo sollen die Leute alle bleiben?

gdzież mają się podziać wszyscy ci ludzie r.m. l.mn. ? pot.

sieh zu, wo du bleibst!

uważaj, z kim się zadajesz! pot.

II . blei̱ben <bleibt, blieb, geblieben> [ˈblaɪbən] CZ. bezosob. +sein

es bleibt zu hoffen, dass ...

pozostaje mieć nadzieję, że...

es bleibt abzuwarten

należy odczekać

es bleibt mir nichts weiter zu tun, als ...

nie pozostaje mi nic innego [do zrobienia], jak...

es bleibt dabei, dass ...

zostało ustalone [lub uzgodnione] , że...

blie̱s [bliːs] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

blies cz. prz. von blasen

Zobacz też blasen

I . bla̱sen <bläst, blies, geblasen> [ˈblaːzən] CZ. cz. nieprzech.

1. blasen:

blasen (Luft ausstoßen)

dmuchać [f. dk. dmuchnąć]

blasen (auf Essen)

podmuchać

2. blasen:

blasen (stark wehen) (Wind)

dąć

II . bla̱sen <bläst, blies, geblasen> [ˈblaːzən] CZ. cz. przech.

1. blasen ([durch Blasen] in Bewegung setzen):

blasen

zdmuchiwać [f. dk. zdmuchnąć]

blasen Rauch

wydmuchiwać [f. dk. wydmuchnąć]

den Staub vom Buch blasen

zdmuchnąć kurz z książki

die Industrie bläst viel zu viele Schadstoffe in die Luft

przemysł r.m. wypuszcza zbyt wiele szkodliwych substancji do atmosfery

2. blasen (spielen):

blasen Melodie

grać [f. dk. za‑]

blasen Trompete

trąbić [f. dk. za‑]

3. blasen (durch Blasen formen):

blasen Glas

dmuchać

blasen Glas

wydmuchiwać [f. dk. wydmuchać]

4. blasen wulg. (fellationieren):

jdm einen blasen

obciągać [f. dk. obciągnąć ][lub ciągnąć] komuś druta wulg.

zwroty:

jdm was blasen (jdm die Meinung sagen) pot.

nagadać komuś pot.

jdm was blasen (jdm die Meinung sagen) pot.

wygarnąć coś komuś [prosto w nos] pot.

ich blas dir was! (ich werde es nicht tun) pot.

możesz sobie pomarzyć! pot.

ich blas dir was! (ich werde es nicht tun) pot.

figa r.ż. z makiem! pot.