niderlandzko » niemiecki

on·ge·luk·kig <ongelukkige, ongelukkiger, ongelukkigst> [ɔŋɣəlʏkəx] PRZYM.

1. ongelukkig (personen, ellendig):

4. ongelukkig (oorzaak van verdriet zijnd):

5. ongelukkig (met een lichaamsgebrek):

ge·luk·wens <gelukwens|en> [ɣəlʏkwɛns] RZ. r.m.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski