Tłumaczenia dla hasła „mitstricken“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

uit·strek·ken¹ <strekte uit, h. uitgestrekt> [œytstrɛkə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitstrekken:

uitstrekken (zo ver mogelijk strekken)

ausstrecken

uitstrekken (naar iem)

entgegenstrecken

zijn armen naar iem uitstrekken

jdm die Arme entgegenstrecken

zich op de grond uitstrekken (gaan liggen)

sich auf den/dem Boden hinstrecken

2. uitstrekken (doen reiken):

uitstrekken

ausweiten

zijn macht verder uitstrekken

seine Macht ausweiten

plat·strij·ken <streek plat, h. platgestreken> [plɑtstrɛɪkə(n)] CZ. cz. przech.

platstrijken

glatt streichen

platstrijken (met strijkijzer)

glatt bügeln

uit·strijk RZ. r.m. geen l.mn.

uitstrijk

Ausstrich r.m.

uit·strijk·je <uitstrijkje|s> [œytstrɛikjə] RZ. r.n.

uitstrijkje

Abstrich r.m.

uitstrijkje

Gebärmutterabstrich r.m.

uit·ste·ken¹ <stak uit, h. uitgestoken> [œytstekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. uitsteken:

uitsteken (naar buiten steken)

herausragen

uitsteken (naar buiten steken)

hinausragen

uitsteken (naar voren)

hervorstehen

uitsteken (oren)

abstehen

zijn hoofd stak boven het water uit

sein Kopf ragte aus dem Wasser

een uitstekende kin

ein ausladendes Kinn

2. uitsteken (reiken, komen):

uitsteken ook przen.

überragen

uitsteken ook przen.

hinausragen über +B.

boven de massa uitsteken

aus der Masse herausstechen

boven alle anderen uitsteken ook przen.

alle anderen überragen

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] CZ. cz. przech.

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

strijken

streichen

strijken

anstreifen

strijken

entlangfahren

met de hand langs zijn kin strijken

sich C. mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

strijken

bügeln

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

strijken

streichen

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

herunterholen

strijken (laten zakken)

niederholen

strijken (vlag)

streichen

strijken (vlag)

einholen

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

strijken

verstreichen

strijken

verschmieren

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

(auf)bügeln

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

ausbügeln

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln

strik·ken <strikte, h. gestrikt> [strɪkə(n)] CZ. cz. przech.

1. strikken (vangen):

strikken

in einer Schlinge fangen

2. strikken (tot een strik binden):

strikken

binden

strikken

knüpfen

strikken

schlingen

zijn das strikken

die Krawatte binden [o. knüpfen]

een schoen strikken

einen Schuh zuschnüren

3. strikken:

strikken (overhalen)

ködern

strikken (inpalmen, betoveren)

bestricken

strikken (voor zijn karretje spannen vooral)

einspannen

iem strikken voor een karweitje

jdn für eine Arbeit ködern

uit·strooi·en <strooide uit, h. uitgestrooid> [œytstrojə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitstrooien:

uitstrooien (strooiend verspreiden)

ausstreuen

uitstrooien (op een bepaalde plaats)

hinstreuen

voor de vogels korrels uitstrooien

den Vögeln Körner hinstreuen

2. uitstrooien (overal vertellen):

uitstrooien

ausstreuen

uitstrooien

verbreiten

be·strij·ken <bestreek, h. bestreken> [bəstrɛikə(n)] CZ. cz. przech.

1. bestrijken (kunnen bereiken):

bestrijken

erreichen

2. bestrijken (kunnen beschieten):

bestrijken

bestreichen

3. bestrijken (besmeren):

bestrijken

bestreichen

op·strij·ken <streek op, h. opgestreken> [ɔpstrɛikə(n)] CZ. cz. przech.

1. opstrijken (ontvangen):

opstrijken

einstreichen

2. opstrijken (strijken):

opstrijken

aufbügeln

ver·strij·ken <verstreek, i. verstreken> [vərstrɛikə(n)] CZ. cz. nieprzech.

verstrijken (termijn)

verstreichen

verstrijken (tijd)

vergehen

glad·strij·ken <streek glad, h. gladgestreken> [ɣlɑtstrɛikə(n)] CZ. cz. przech.

gladstrijken

glätten

gladstrijken (met hand)

glatt streichen

gladstrijken (met strijkijzer)

(aus)bügeln

de moeilijkheden gladstrijken przen.

die Schwierigkeiten ausbügeln pot.

verfrommeld papier gladstrijken

zerknülltes Papier glatt streichen

pick·nic·ken <picknickte, h. gepicknickt> [pɪknɪkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

picknicken

picknicken

uit·chec·ken <checkte uit, h. uitgecheckt> [œytʃɛkə(n)] CZ. cz. nieprzech. verk.

uitchecken

auschecken

dis·trict <district|en> [dɪstrɪkt] RZ. r.n.

1. district:

district (rechts-, ambtsgebied)

Bezirk r.m.

district (administratieve eenheid boven gemeenten)

Kreis r.m.

district jacht, mijnw.

Revier r.n.

per district

bezirksweise

2. district (kiesdistrict):

district

Wahlkreis r.m.