Tłumaczenia dla hasła „geschindelt“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

ge·ˈschnie·gelt [gəˈʃniːgl̩t] PRZYM.

1. geschniegelt pot.:

geschniegelt

keurig

geschniegelt

in de puntjes (verzorgd [o. gekleed] )

immer geschniegelt und gebügelt sein żart.

er altijd piekfijn uitzien

immer geschniegelt und gebügelt sein żart.

altijd tot in de puntjes verzorgd zijn

2. geschniegelt pot. pej.:

geschniegelt

opgedoft

geschniegelt

opgedirkt

ge·ˈschieht CZ.

geschieht 3. pers l.poj. präs von geschehen

Zobacz też geschehen

ge·ˈsche·hen <geschieht, geschah, geschehen> [gəˈʃeːən] CZ. cz. nieprzech.

1. geschehen (stattfinden):

geschehen

gebeuren

geschehen

geschieden

gern geschehen!

graag gedaan!

das Geschehene geschehen sein lassen

het verleden laten rusten

es war um ihn geschehen

het was met hem gedaan [o. afgelopen]

es war um ihn geschehen

hij had het erg [o. lelijk] te pakken

2. geschehen (widerfahren):

geschehen

overkomen

geschehen

gebeuren

geschehen

aangedaan worden

es geschieht dir nichts (Böses)

er zal jou niets gebeuren

ihm geschieht (ganz) recht

hij heeft [o. krijgt] zijn verdiende loon

ihm ist (ein) Unrecht geschehen

hem is onrecht (aan)gedaan

er wusste nicht, wie ihm geschah

hij wist niet wat (er) hem overkwam [o. hoe hij het had]

geschehen ist geschehen przysł.

gedane zaken nemen geen keer

ge·ˈschie·den² [gəˈʃiːdn̩] CZ.

geschieden im. cz. przeszł. von scheiden¹, scheiden², scheiden³

Zobacz też scheiden , scheiden , scheiden

ˈschei·den³ <schied, geschieden> [ˈʃ͜aidn̩] CZ. cz. zwr. (auseinander gehen)

scheiden

uiteengaan

scheiden

zich scheiden

da scheiden sich die Geister

op dit punt lopen de meningen uiteen [o. komen de meningen tegenover elkaar te staan]

ˈschei·den² <schied, geschieden> [ˈʃ͜aidn̩] CZ. cz. przech. a. CHEM.

scheiden (trennen)

scheiden

ˈschei·den¹ <schied, geschieden> [ˈʃ͜aidn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. scheiden (eine Ehe lösen):

scheiden

scheiden

scheiden

uiteengaan

2. scheiden (verlassen):

scheiden

scheiden

scheiden

heengaan

aus dem Leben scheiden

overlijden

aus dem Amt [o. Dienst] scheiden podn.

de dienst verlaten

aus dem Amt [o. Dienst] scheiden podn.

(zijn) ontslag nemen

aus dem Amt [o. Dienst] scheiden podn.

aftreden

ge·ˈschickt [gəˈʃɪkt] PRZYM.

1. geschickt:

geschickt

handig

geschickt

behendig

geschickt

vaardig

2. geschickt poł. niem.:

geschickt

praktisch

geschickt

geschikt

ge·ˈschie·nen [gəˈʃiːnən] CZ.

geschienen im. cz. przeszł. von scheinen

Zobacz też scheinen

ˈschei·nen <schien, geschienen> [ˈʃ͜ainən] CZ. cz. nieprzech.

1. scheinen (leuchten):

scheinen

schijnen

scheinen

lichten

2. scheinen (blitzen, glänzen):

scheinen

blinken

scheinen

schitteren

3. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

schijnen

scheinen

lijken

scheinen

de schijn hebben

mir scheint (es) [o. will es scheinen], dass sie recht hat

het lijkt me dat zij gelijk heeft

es scheint so!

daar lijkt het op!

es scheint so!

het heeft er de [o. alle] schijn van!

wie mir scheint, hat es …

naar het mij voorkomt, heeft het …

wie mir scheint, hat es …

mij lijkt dat het heeft …

ge·ˈschis·sen [gəˈʃɪsn̩] CZ.

geschissen im. cz. przeszł. von scheißen

Zobacz też scheißen

ˈschei·ßen <schiss, geschissen> [ˈʃ͜aisn̩] CZ. cz. nieprzech. wulg.

scheißen

schijten

scheißen

poepen

auf jdn/etw scheißen wulg. (verzichten können)

lak [o. maling] [o. schijt] aan iem/iets hebben

ich scheiß dir was! wulg.

je kunt me de pot op!

Ge·ˈschie·be <Geschiebes, Geschiebe> [gəˈʃiːbə] RZ. r.n.

1. Geschiebe pot. kein l.mn.:

Geschiebe

gedrang r.n.

Geschiebe

geduw

2. Geschiebe GEOL.:

Geschiebe

bergpuin

Geschiebe

gletsjerpuin

Geschiebe

afgebrokkeld gesteente r.n.