Tłumaczenia dla hasła „Anf��rben“ w niemiecko » polski słowniku

ạn|färben CZ. cz. przech.

anfärben

zabarwiać [f. dk. zabarwić]

ạb|färben CZ. cz. nieprzech.

1. abfärben:

auf etw abfärben (Bluse, Kleid)

farbować [f. dk. za‑] coś

beim Waschen abfärben

[za]farbować w praniu

2. abfärben fig:

auf jdn abfärben

wywierać [f. dk. wywrzeć] wpływ na kogoś

ạn|werben CZ. cz. przech. irr

anwerben Soldaten, Arbeitskräfte:

anwerben

werbować [f. dk. z‑]

Mitglieder für eine Organisation anwerben

werbować członków do organizacji

Freiwillige für eine Tätigkeit anwerben

werbować ochotników do pracy

sich anwerben lassen (als Soldat)

zaciągać [f. dk. zaciągnąć] się

sich anwerben lassen (als Arbeitskraft)

najmować [f. dk. nająć] się

ụm|färben CZ. cz. przech.

umfärben

przefarbowywać [f. dk. przefarbować]

ạb|werben CZ. cz. przech. irr WIRTSCH

abwerben Kunden

kaptować [f. dk. s‑]

abwerben Kunden

zwerbować [dla siebie]

abwerben Kunden

odbierać [f. dk. odebrać]

das Abwerben von Arbeitskräften

kaperowanie r.n. [lub werbowanie r.n. ] obcej siły roboczej podn.

der Konkurrenz Mitarbeiter abwerben

podkupywać [f. dk. podkupić] pracowników konkurencji pot.

Ạnwerben <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n., Ạnwerbung RZ. r.ż. <‑, ‑en>

Anwerben

werbowanie r.n.

Anwerben

nabór r.m.

Anwerben (von Soldaten)

rekrutacja r.ż.

Anwerben (von Soldaten)

nabór r.m.

Anwerben von Arbeitskräften

rekrutacja pracowników

Anwerben von Mitgliedern

nabór członków

Anwerben von Kunden

werbowanie klientów

entẹrben* CZ. cz. przech.

enterben

wydziedziczać [f. dk. wydziedziczyć]

ạb|sterben CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. absterben:

absterben (aufhören zu leben) (Zellen, Blätter)

obumierać [f. dk. obumrzeć]

abgestorbenes Gewebe

obumarła tkanka r.ż.

2. absterben:

absterben (gefühllos werden) (Glieder)

drętwieć [f. dk. z‑]

seine Zehen waren vor Kälte wie abgestorben

palce r.m. l.mn. u jego stóp były zgrabiałe z zimna

entfạ̈rben* CZ. cz. przech., cz. zwr.

[sich] entfärben

odbarwiać [f. dk. odbarwić] [się]

unifarben [uni​ˈfarbən] PRZYM.

unifarben

jednobarwny

e̱i̱n|färben CZ. cz. przech.

einfärben

farbować [f. dk. u‑]