Tłumaczenia dla hasła „Crucii“ w niemiecko » polski słowniku

I . cre̱mig [ˈkreːmɪç] PRZYM.

cremig Substanz, Kuchen:

cremig

kremowy

II . cre̱mig [ˈkreːmɪç] PRZYSŁ.

cremig rühren:

cremig

na krem

Leucin <‑s, bez l.mn. > [lɔɪ​ˈtsiːn] RZ. r.n.

Leucin BIOL., CHEM.

leucyna r.ż.

Brụch <‑[e]s, Brüche> [brʊx, pl: ˈbrʏçə] RZ. r.m.

1. Bruch eines Damms:

Bruch (das Brechen: einer Achse)

złamanie r.n.

Bruch (das Brechen: einer Achse)

przerwanie r.n.

Bruch (einer Vase)

pęknięcie r.n.

Bruch (einer Entwicklung) fig

załamanie r.n.

zu Bruch gehen (Geschirr, Vase)

stłuc się

2. Bruch (Bruchstelle):

Bruch

załamek r.m.

3. Bruch l.mn. selten:

Bruch (Nichteinhaltung: eines Vertrags, Eides)

niedotrzymanie r.n.

Bruch (Nichteinhaltung: eines Vertrags, Eides)

zerwanie r.n.

Bruch (eines Gesetzes)

pogwałcenie r.n.

Bruch (eines Gesetzes)

złamanie r.n.

Bruch des Eheversprechens

złamanie przysięgi małżeńskiej

4. Bruch MED. (Knochenbruch):

Bruch

złamanie r.n.

ein komplizierter Bruch

złamanie powikłane

ein komplizierter Bruch (Eingeweidebruch)

przepuklina r.ż.

ein eingeklemmter Bruch

przepuklina uwięźnięta

sich C. einen Bruch heben

nabawić się przepukliny

5. Bruch (das Abbrechen einer Verbindung, Beziehung):

mit der Tradition/Vergangenheit

zerwanie r.n. z tradycją/przeszłością

mit der Tradition/Vergangenheit (Zerwürfnis, Entzweiung)

rozłam r.m.

es kam zu einem Bruch zwischen ihnen

doszło do rozdźwięku między nimi

in die Brüche gehen (Beziehung, Ehe)

rozpaść się

6. Bruch MATH:

Bruch

ułamek r.m.

wir müssen als Aufgabe diese Brüche lösen

naszym zadaniem jest skasowanie tych ułamków

7. Bruch bez l.mn. (zerbrochene Ware):

Bruch

niepełnowartościowy towar r.m.

das ist alles nur Bruch fig

to wszystko jest nic niewarte

8. Bruch (Falz):

Bruch

fałd r.m.

Drụck² <‑[e]s, Drücke> [drʊk, pl: ˈdrʏkə] RZ. r.m.

Druck PHYS, MED.

ciśnienie r.n.

atmosphärischer/hydrostatischer/osmotischer Druck

ciśnienie atmosferyczne/hydrostatyczne/osmotyczne

etw steht unter hohem Druck

coś znajduje się pod wysokim ciśnieniem

Frụcht¹ <‑, Früchte> [frʊxt, pl: ˈfrʏçtə] RZ. r.ż.

1. Frucht BOT.:

Frucht

owoc r.m.

Frucht

plon r.m.

reife/süße/bittere Frucht

dojrzały/słodki/gorzki owoc

die ersten Früchte

nowalijki r.ż. l.mn.

eingemachte Früchte

konfitury r.ż. l.mn.

der Baum trägt keine Früchte mehr

drzewo r.n. już nie rodzi [owoców]

Früchte tragen

wydawać [f. dk. wydać] plon [lub owoce]

verbotene Früchte

zakazany owoc r.m.

2. Frucht (Embryo):

Frucht

płód r.m.

die Frucht abtreiben

spędzić płód pot.

3. Frucht fig (Ergebnis):

Frucht

owoc r.m. fig

Frucht

wynik r.m.

das Buch ist die Frucht langer Arbeit

ta książka r.ż. jest owocem długiej pracy fig podn.

jdn um die Früchte seiner Arbeit bringen

pozbawiać [f. dk. pozbawić] kogoś owoców jego pracy fig podn.