Tłumaczenia dla hasła „Crucii“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

drucik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [drutɕik] RZ. r.m.

drucik zdr. od drut

drucik

Drähtchen r.n.

Zobacz też drut , drut

drut² <D. ‑u [lub ‑a], l.mn. ‑y> [drut] RZ. r.m. zwykle l.mn. (do robótek)

drut

Stricknadel r.ż.

robić na drutach

stricken

drut¹ <D. ‑u, l.mn. ‑y> [drut] RZ. r.m.

1. drut (cienki pręt metalowy):

drut

Draht r.m.

drut kolczasty

Stacheldraht r.m.

drut miedziany

Kupferdraht r.m.

pogoda jak drut pot.

Bilderbuchwetter r.n. pot.

prosty jak drut (niewykrzywiony)

schnurgerade pot.

prosty jak drut (łatwy)

kinderleicht

to jest proste jak drut

das ist ein Kinderspiel r.n.

2. drut (telegraf):

drut

Telegrafendraht r.m.

drut

Telegrafenleitung r.ż.

ciągnąć druty

Telegrafenleitungen ziehen

cucić <cuci; cz. prz. cuć> [tsutɕitɕ] CZ. cz. przech.

cucić

wiederbeleben

cucić

wieder zu sich C. bringen

czucie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [tʃutɕe] RZ. r.n.

czucie

Gefühl r.n.

czucie

Empfindung r.ż.

druciak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [drutɕak] RZ. r.m. pot.

druciak

Topfreiniger r.m. [aus Stahlwolle]

cruise <D. cruise’a, l.mn. cruise’y> [krus] RZ. r.m.

1. cruise WOJSK. (pocisk):

cruise

Cruise-Missile r.n.

2. cruise (podróż):

cruise

Kreuzfahrt r.ż.

crack¹ <D. ‑u, bez l.mn. > [krak] RZ. r.m. (krystalizowana kokaina)

crack

Crack r.n.

zażywać crack

Crack nehmen

bucik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [butɕik] RZ. r.m.

1. bucik (mały but):

bucik

Stiefelchen r.n.

bucik

Schühchen r.n.

dziecięce buciki

Kinderstiefel r.m. l.mn.

2. bucik (but o krótkiej cholewie):

bucik

Stiefelette r.ż.

sznurowany bucik

Schnürschuh r.m.

filcowy bucik

Filzschuh r.m.

nucić <‑ci; f. dk. za‑> [nutɕitɕ] CZ. cz. przech.

nucić

summen

nucić

trällern

nucić melodię

eine Melodie summen

żucie <D. ‑ia, bez l.mn. > [ʒutɕe] RZ. r.n.

żucie

Kauen r.n.

guma do żucia

Kaugummi r.m. lub r.n.

kłucie <D. ‑ia, bez l.mn. > [kwutɕe] RZ. r.n.

kłucie

Stechen r.n.

czuć kłucie w boku

Seitenstechen haben

I . ocucać <‑ca; cz. prz. ‑aj> [otsutsatɕ], ocucić [otsutɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

ocucać

zu sich C. bringen

ocucić kogoś zimną wodą

jdn mit kaltem Wasser zu sich bringen

II . ocucać <‑ca; cz. prz. ‑aj> [otsutsatɕ], ocucić [otsutɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

ocucać

zu sich C. kommen

minęło kilka minut zanim się ocucił

es vergingen einige Minuten, ehe er zu sich kam

okucie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [okutɕe] RZ. r.n.

1. okucie (dekoracyjne):

okucie

Zierbeschlag r.m.

srebrne okucia

Silberbeschläge r.m. l.mn.

2. okucie TECHNOL.:

okucie

Beschlag r.m.

rzucić [ʒutɕitɕ]

rzucić f. dk. od rzucać

Zobacz też rzucać

I . rzucać <‑ca; f. dk. rzucić> [ʒutsatɕ] CZ. cz. przech.

1. rzucać (miotać, ciskać):

rzucać piłkę, kamień, kostkę

werfen

rzucić kotwicę

Anker werfen

rzucić kotwicę

vor Anker gehen

rzuć broń! WOJSK.

Waffe fallen lassen!

rzucać monetą

mit der Münze werfen

to nie rzuca mnie na kolana pot.

das reißt mich nicht vom Hocker pot.

2. rzucać (kierować):

rzucać spojrzenie

werfen

rzucać spojrzenie

lenken

rzucić okiem na coś

auf etw B. einen Blick werfen

rzucić czar/urok na kogoś

jdn behexen

rzucić podejrzenie na kogoś

auf jdn einen Verdacht werfen [o. fallen lassen]

3. rzucać (porzucać):

rzucać rodzinę, dom, chłopaka

verlassen

rzucać palenie, wódkę, pracę

aufgeben

4. rzucać (mówić):

rzucać uwagę, słówko

in den Raum werfen

rzucać uwagę, słówko

fallen lassen

rzucać pytanie

aufwerfen

rzucać oskarżenia pod czyimś adresem

jdm Vorwürfe an den Kopf werfen

II . rzucać <‑ca; f. dk. rzucić> [ʒutsatɕ] CZ. cz. nieprzech.

rzucać (trząść) (autobus, samochód)

durchgerüttelt werden

III . rzucać <‑ca; f. dk. rzucić> [ʒutsatɕ] CZ. cz. zwr.

1. rzucać (miotać się):

rzucać

sich B. hin und her werfen

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

rzucać

sich B. werfen

rzucać

sich B. stürzen

rzucać się na łóżko

sich B. aufs Bett werfen

nie rzuca się w oczy

das fällt [o. springt] nicht ins Auge

nie rzuca się w oczy

das fällt nicht auf

3. rzucać pot. (oburzać się):

nie rzucaj się!

reg dich ab! pot.

4. rzucać (ściskać kogoś):

rzucać się komuś na szyję

jdm um den Hals fallen

5. rzucać (napadać):

rzucić się na kogoś z nożem

sich B. mit einem Messer auf jdn werfen [o. stürzen]

rzucić się na kogoś z nożem

jdn mit einem Messer angreifen

6. rzucać (odskakiwać):

rzucać się do ucieczki

die Flucht ergreifen

rzucik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ʒutɕik] RZ. r.m. pot. (drobny wzór)

rzucik

Kleinmuster r.n.

sweter z pięknym rzucikiem

Pullover r.m. mit einem schönen Kleinmuster