niemiecko » polski

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +haben o sein

a̱u̱f|schwingen CZ. cz. zwr. irr

1. aufschwingen (emporfliegen):

wzbijać [f. dk. wzbić] się podn.
ptaki r.m. l.mn. wzbijają się

2. aufschwingen (sich aufraffen):

zdobywać [f. dk. zdobyć] się na coś podn.

II . beschwịngt [bə​ˈʃvɪŋt] PRZYSŁ.

Kụrbelschwinge <‑, ‑n> RZ. r.ż. TECHNOL.

I . empo̱r|schwingen CZ. cz. przech. irr podn.

Kụpplungsschwengel <‑s, ‑> RZ. r.m. EISENB

Schwịnge <‑, ‑n> [ˈʃvɪŋə] RZ. r.ż.

1. Schwinge podn.:

skrzydło r.n. [ptaka]

2. Schwinge TECHNOL.:

wahacz r.m.

Schwịnger <‑s, ‑> RZ. r.m. SPORT

Schlịngel <‑s, ‑> [ˈʃlɪŋəl] RZ. r.m. żart. pot.

łobuziak r.m. żart. pot.

Schwẹngel <‑s, ‑> [ˈʃvɛŋəl] RZ. r.m.

1. Schwengel (Pumpenschwengel):

dźwignia r.ż.

2. Schwengel (Klöppel):

serce r.n. dzwonu

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski