Tłumaczenia dla hasła „Huckel“ w niemiecko » polski słowniku

Bụckel <‑s, ‑> [ˈbʊkəl] RZ. r.m.

1. Buckel (Verwachsung):

Buckel

garb r.m.

einen Buckel haben

mieć garb

mach nicht so einen Buckel! fig

nie garb się!

2. Buckel pot. (Rücken):

Buckel

grzbiet r.m.

einen Buckel machen (Katze)

robić koci grzbiet

einen krummen Buckel machen pot.

płaszczyć się

seine 80 Jahre auf dem Buckel haben

mieć [lub dźwigać] ósmy krzyżyk na grzbiecie [lub karku]

ich habe schon genug auf dem Buckel!

mam już dość na karku [lub głowie]

rutsch mir [doch] den Buckel runter! pot.

pocałuj mnie gdzieś! pot.

3. Buckel pot. (Bergkuppe):

Buckel

wierzchołek r.m. góry

4. Buckel (Wölbung):

Buckel

wypukłość r.ż.

Nụckel <‑s, ‑> [ˈnʊkəl] RZ. r.m. REG pot.

Nuckel

smoczek r.m.

nụckeln [ˈnʊkəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

an etw C. nuckeln

[po]ssać coś

zụckeln [ˈtsʊkəln] CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

zuckeln (Karren)

telepać się pot.

zuckeln (Mensch)

wlec się pot.

bụckeln CZ. cz. nieprzech. pot.

1. buckeln (Katze):

buckeln

robić koci grzbiet

2. buckeln pej. (unterwürfig sein):

[vor jdm] buckeln

płaszczyć się [przed kimś] fig

nach oben buckeln und nach unten treten

płaszczyć się przed górą i deptać doły

nach oben buckeln und nach unten treten

mieć „mentalność rowerzysty”

Hụcke <‑, ‑n’> [ˈhʊkə] RZ. r.ż. REG

Hucke

kosz r.m. na plecy

zwroty:

ich hau dir die Hucke voll pot.

spuszczę ci lanie pot.

ich hau dir die Hucke voll pot.

dam ci w skórę pot.

jdm die Hucke voll lügen pot.

nałgać komuś pot.

jdm die Hucke voll lügen pot.

kłamać komuś jak z nut

sich C. die Hucke voll saufen pot.

zalać się w trupa pot.

sich C. die Hucke voll saufen pot.

urżnąć się pot.

Dẹckel <‑s, ‑> [ˈdɛkəl] RZ. r.m.

1. Deckel (abnehmbarer Verschluss):

Deckel

pokryw[k]a r.ż.

Deckel

przykrywka r.ż.

2. Deckel (Buchdeckel):

Deckel

okładka r.ż.

3. Deckel (in der Toillete):

Deckel

klapa r.ż. deski sedesowej

4. Deckel pot. (Hut):

Deckel

kapelusz r.m.

jdm eins auf den Deckel geben

zmyć komuś głowę pot.

eins auf den Deckel kriegen

zostać zbesztanym pot.

Fạckel <‑, ‑n> [ˈfakəl] RZ. r.ż.

Fackel

pochodnia r.ż.

wie eine Fackel brennen

palić się jak pochodnia

Gọckel <‑s, ‑> [ˈgɔkəl] RZ. r.m. poł. niem.

Gockel

kogut r.m.

Lạckel <‑s, ‑> [ˈlakəl] RZ. r.m. poł. niem., austr. pej. pot.

Lackel

niezdara r.m. o r.ż. pot.

Lackel

fajtłapa r.m. o r.ż. pot.

Nịckel² <‑s, ‑> [ˈnɪkəl] RZ. r.m. pot. (Münze)

Nickel

moneta r.ż. niklowa

Pịckel <‑s, ‑> [ˈpɪkəl] RZ. r.m.

1. Pickel (Pustel):

Pickel

pryszcz r.m.

2. Pickel:

Pickel (Spitzhacke)

kilof r.m.

Pickel (Spitzhacke)

oskard r.m.

Pickel (Eispickel)

czekan r.m.

Sạ̈ckel <‑s, ‑> [ˈzɛkəl] RZ. r.m. poł. niem., austr.

1. Säckel (Hosentasche):

Säckel

kieszeń r.ż. spodni

2. Säckel alt (Geldbeutel):

tief in den Säckel greifen müssen

musieć głęboko sięgnąć do kieszeni fig

in seinen eigenen Säckel arbeiten

pracować na swój własny rachunek

Sọckel <‑s, ‑> [ˈzɔkəl] RZ. r.m.

Sockel ARCHIT. (eines Denkmals, eines Gebäudes):

Sockel

cokół r.m.

Sockel

piedestał r.m.

zwroty:

das reißt mich nicht vom Sockel pot.

to mnie nie rzuca [lub powala] na kolana

Wịckel <‑s, ‑> [ˈvɪkəl] RZ. r.m.

1. Wickel MED.:

Wickel

okład r.m.

jdm einen heißen/kalten Wickel machen

robić [f. dk. z‑] komuś gorący/zimny okład

2. Wickel (Lockenwickel):

Wickel

papilot r.m.

3. Wickel (Spule):

Wickel

szpul[k]a r.ż.

zwroty:

etw am [o. beim] Wickel haben pot.

mieć nad kimś [ogromną] władzę

etw am [o. beim] Wickel haben pot.

wałkować coś

etw am [o. beim] Wickel haben pot.

zajmować się czymś

jdn am [o. beim] Wickel packen [o. kriegen] pot.

chwycić [f. dk. s‑] kogoś za kark

Dạckel <‑s, ‑> [ˈdakəl] RZ. r.m.

1. Dackel (Hund):

Dackel

jamnik r.m.

2. Dackel REG pot. (Schimpfwort):

Dackel

osioł r.m. pej. pot.