Tłumaczenia dla hasła „Schn��rchen“ w niemiecko » polski słowniku

schnạrchen [ˈʃnarçən] CZ. cz. nieprzech.

schnarchen

chrapać [f. dk. chrapnąć]

Schnü̱rchen <‑s, ‑> [ˈʃnyːɐ̯çən] RZ. r.n.

Schnürchen zdrobnienie od Schnur

Schnürchen

sznureczek r.m. pot.

zwroty:

wie am Schnürchen pot.

jak po maśle pot.

Zobacz też Schnur

Schnu̱r <‑, Schnüre> [ʃnuːɐ̯, pl: ˈʃnyːrə] RZ. r.ż.

1. Schnur:

Schnur (Gebilde aus Fäden oder Fasern: einer Halskette)

sznur r.m.

Schnur (einer Angel)

żyłka r.ż.

2. Schnur pot. ELEKT. (Leitung):

Schnur

sznur r.m. pot.

schnọrcheln CZ. cz. nieprzech.

schnorcheln

nurkować z rurką oddechową [lub fajką]

Schnạ̈ppchen <‑s, ‑> [ˈʃnɛpçən] RZ. r.n. REG pot.

Schnäppchen

okazyjny zakup r.m.

ein Schnäppchen machen

kupować [f. dk. kupić] coś okazyjnie

Schnịppchen <‑s, ‑> [ˈʃnɪpçən] RZ. r.n.

jdm ein Schnippchen schlagen pot.

wywodzić [f. dk. wywieść] kogoś w pole pot.

Schnạrcher¹(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) (Person)

Schnarcher(in)

chrapiący(-a) r.m. (r.ż.)

Schnọrchel <‑s, ‑> [ˈʃnɔrçəl] RZ. r.m.

Schnorchel

rurka r.ż. oddechowa

Schnorchel

fajka r.ż.

sche̱u̱chen [ˈʃɔɪçən] CZ. cz. przech.

1. scheuchen (treiben, jagen):

scheuchen

płoszyć [f. dk. wy‑]

scheuchen

wypędzać [f. dk. wypędzić]

jdn/ein Tier aus der Küche scheuchen

wypłoszyć kogoś/zwierzę z kuchni

die Hühner abends ins Hühnerhaus scheuchen

zagnać wieczorem kury do kurnika

Fliegen scheuchen

wypędzić muchy

2. scheuchen pot. ([an]treiben):

jdn aus dem Bett/an die Arbeit scheuchen

wypędzić [lub wygnać] kogoś z łóżka/do pracy

er lässt sich nicht gerne scheuchen

on nie da sobą pomiatać

schwạ̈chen [ˈʃvɛçən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

schwächen

osłabiać [f. dk. osłabić]

er war von der Krankheit geschwächt

był osłabiony chorobą

I . schla̱u̱chen [ˈʃlaʊxən] CZ. cz. przech. pot.

1. schlauchen:

schlauchen (Wanderung)

zmachać pot.

schlauchen (Wanderung)

mordować [f. dk. z‑ ]pot.

schlauchen (Vorgesetzter)

zapędzać [f. dk. zapędzić] do pracy

die Arbeit hat mich geschlaucht

ta praca r.ż. mnie wykończyła pot.

geschlaucht sein

być wykończonym pot.

2. schlauchen Zigaretten:

schlauchen

sępić [f. dk. wy‑ ]pot.

schlauchen

wyżebrać pot.

II . schla̱u̱chen [ˈʃlaʊxən] CZ. cz. nieprzech. REG (auf jds Kosten leben)

schlauchen

żyć na czyjś koszt

schlauchen

być na czyimś utrzymaniu

schlauchen

pasożytować na kimś fig

er schlaucht immer nur bei seiner Mutter

on jest wciąż tylko na utrzymaniu swojej matki [lub wciąż siedzi na garnuszku u swojej matki pot. ]

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [f. dk. do‑] się a. pot.

die Zeit schleicht fig

czas r.m. się wlecze pot.

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] CZ. cz. zwr.

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [f. dk. wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! poł. niem., austr.

spływaj! pot.

schleich dich! poł. niem., austr.

spadaj! pot.

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności pot.

schö̱n|machen CZ. cz. zwr. pot.

schönmachen

robić [f. dk. z‑] się na bóstwo pot.

für wen machst du dich heute Abend schön?

dla kogo robisz się dziś wieczorem na bóstwo? pot.