Tłumaczenia dla hasła „absolutestes“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

absolutịstisch [apzolu​ˈtɪstɪʃ] PRZYM.

absolutistisch Herrscher

absolutny

absolutistisch Herrschaftsanspruch

absolutystyczny

Absolutịsmus <‑, bez l.mn. > [apzolu​ˈtɪsmʊs] RZ. r.m.

Absolutismus

absolutyzm r.m.

Absolu̱theit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Absolutheit

absolutność r.ż.

absolvi̱e̱ren* [apzɔl​ˈviːrən] CZ. cz. przech.

1. absolvieren (abschließen):

absolvieren Ausbildung

ukończyć

absolvieren Prüfung

zdać

2. absolvieren (ableisten):

absolvieren Wehrdienst

odbyć

absolvieren Pensum

wykonać

3. absolvieren REL.:

jdn absolvieren

udzielać [f. dk. udzielić] komuś rozgrzeszenia

I . absolu̱t [apzo​ˈluːt] PRZYM.

1. absolut (souverän):

absolut Herrscher

absolutny

absolute Monarchie

monarchia r.ż. absolutna

2. absolut (unbedingt):

absolut Verbot, Gehorsam

bezwzględny

die absolute Mehrheit

bezwzględna większość r.ż.

3. absolut PHYS:

der absolute Nullpunkt

zero r.n. bezwzględne

4. absolut (völlig):

absolut

zupełny

absolut

całkowity

absoluter Blödsinn

zupełna głupota r.ż.

absolute Ruhe

absolutny spokój r.m.

absolutes Gehör

słuch r.m. absolutny

II . absolu̱t [apzo​ˈluːt] PRZYSŁ.

absolut unverständlich, ratlos, blöd:

absolut

kompletnie

absolut

zupełnie

absolut

całkowicie

absolut betrachtet [o. genommen]

ogólnie patrząc [lub biorąc]

das ist absolut unmöglich

to jest absolutnie niemożliwe

absolut nichts

absolutnie nic

a̱u̱s|testen CZ. cz. przech. INF.

austesten

testować [f. dk. prze‑]

verabsoluti̱e̱ren* [fɛɐ̯ʔapsolu​ˈtiːrən] CZ. cz. przech.

verabsolutieren

absolutyzować [f. dk. z‑ ]podn.

Absolutio̱n <‑, ‑en> [apzolu​ˈtsi̯oːn] RZ. r.ż. REL.

[jdm] die Absolution erteilen

udzielać [f. dk. udzielić] [komuś] rozgrzeszenia

Absolvẹnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [apzɔl​ˈvɛnt] RZ. r.m.(r.ż.)

Absolvent(in)

absolwent(ka) r.m. (r.ż.)

absorbi̱e̱ren* [apzɔr​ˈbiːrən] CZ. cz. przech.

1. absorbieren:

absorbieren CHEM., PHYS

absorbować

2. absorbieren (beanspruchen):

absorbieren

absorbować

kạ̈lteste(r, s) [ˈkɛltəstə, -tɐ, -təs] PRZYM.

kälteste superl von kalt

Zobacz też kalt

I . kạlt <kälter, kälteste> [kalt] PRZYM. a. fig (kühl)

kalt

zimny

eiskalt

zimny jak lód

eiskalt

lodowaty

ganz kalte Hände haben

mieć zimne ręce

ihr ist kalt

jest jej zimno

mir ist/wird kalt

jest mi/robi mi się zimno

es ist kalt

jest zimno

ist das kalt!

ależ jest zimno!

das Essen wird kalt

jedzenie r.n. [o]stygnie

kaltes Wasser

zimna woda r.ż.

kalte Füße/Hände haben

mieć zimne stopy/ręce

kalte Umschläge machen

robić [f. dk. z‑] zimne okłady

ihm brach der kalte Schweiß aus

oblał go zimny pot

während des Kalten Krieges

podczas zimnej wojny

II . kạlt <kälter, am kältesten> [kalt] PRZYSŁ.

1. kalt (nicht warm):

kalt

zimno

kalt

chłodno

sich kalt waschen

myć [f. dk. u‑] się w zimnej wodzie

kalt duschen

brać [f. dk. wziąć] zimny prysznic

etw kalt stellen

schłodzić coś

heute bleibt die Küche kalt

dziś nie gotuję [lub gotujemy]

abends essen wir kalt

kolację jemy na zimno

es überlief ihn kalt

ciarki l.mn. [lub dreszcze r.m. l.mn. ] go przeszły

jdn kalt erwischen a. SPORT pot.

zaskoczyć kogoś

mit der Frage hat er mich kalt erwischt pot.

tym pytaniem zaskoczył mnie

2. kalt (ohne Nebenkosten):

kalte Miete

czynsz r.m. [bez opłat za ogrzewanie]

die Wohnung kostet 400 Euro kalt

sam czynsz za mieszkanie wynosi 400 euro

3. kalt pot. (gefühllos):

kalt bleiben (Person)

nie wzruszyć się

kalt bleiben (Person)

pozostać chłodnym [lub obojętnym]

jdm die kalte Schulter zeigen

okazywać [f. dk. okazać] obojętność wobec kogoś

sie zeigte ihrem Verehrer die kalt Schulter

okazała obojętność wobec swojego wielbiciela