Tłumaczenia dla hasła „ausbeuteln“ w niemiecko » polski słowniku

a̱u̱s|beuten CZ. cz. przech.

1. ausbeuten Grube:

ausbeuten

eksploatować

ausbeuten

użytkować

2. ausbeuten pej. (ausnutzen):

ausbeuten

wyzyskiwać

ausbeuten

wykorzystywać [f. dk. wykorzystać]

I . a̱u̱s|beulen CZ. cz. przech.

1. ausbeulen:

ausbeulen Kleidungsstück

rozciągnąć

ausbeulen Ärmel, Hose

wypchać

2. ausbeulen Karosserie, Kotflügel:

ausbeulen

wyklepać

II . a̱u̱s|beulen CZ. cz. zwr.

ausbeulen (Rock)

rozciągnąć się

ausbeulen (Hose)

wypchać się

a̱u̱s|bluten CZ. cz. nieprzech.

1. ausbluten +sein (leer bluten):

ausbluten

wykrwawiać [f. dk. wykrwawić] się

2. ausbluten +haben (aufhören zu bluten):

ausbluten

przestawać [f. dk. przestać] krwawić

A̱u̱sbeute <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

1. Ausbeute (Ertrag):

die Ausbeute an Erz/Kohle

urobek r.m. rudy/węgla

2. Ausbeute HAND. (Gewinn):

Ausbeute

zysk r.m.

Ausbeute

dochód r.m.

A̱u̱sbeuter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) pej.

Ausbeuter(in)

wyzyskiwacz(ka) r.m. (r.ż.) pej.

a̱u̱sbeutbar PRZYM.

ausbeutbar

nadający się do eksploatacji

wirtschaftlich ausbeutbar

nadający się do opłacalnej eksploatacji

a̱u̱s|bügeln CZ. cz. przech.

1. ausbügeln (glätten):

ausbügeln

wyprasować

2. ausbügeln pot. (bereinigen):

ausbügeln Angelegenheit

wyprostować pot.

a̱u̱s|beißen CZ. cz. przech. irr

ausbeißen (verlieren):

sich C. einen Zahn ausbeißen

złamać [lub ułamać] sobie ząb

zwroty:

ich habe mir daran die Zähne ausgebissen pot.

połamałem sobie na tym zęby pot.

ich habe mir daran die Zähne ausgebissen pot.

nie poradziłem sobie z tym

a̱u̱s|buddeln [ˈaʊsbʊdəln] CZ. cz. przech. REG pot.

ausbuddeln

wykopywać [f. dk. wykopać]

a̱u̱s|bessern CZ. cz. przech.

1. ausbessern (flicken, stopfen):

ausbessern Kleidungsstück

łatać [f. dk. za‑]

eine Jacke mit Flicken ausbessern

załatać kurtkę

2. ausbessern (reparieren):

ausbessern Dach

naprawiać [f. dk. naprawić]

eine Roststelle ausbessern

naprawić zardzewiałe miejsce

3. ausbessern FOTO:

ausbessern

retuszować

E̱i̱sbeutel <‑s, ‑> RZ. r.m.

Eisbeutel

worek r.m. z lodem

a̱u̱s|brüten CZ. cz. przech.

1. ausbrüten (zum Ausschlüpfen bringen):

etw ausbrüten (Vogel)

wysiadywać coś

Hennen brüten die Eier aus

kury r.ż. l.mn. wysiadują jajka

2. ausbrüten pot. (aushecken):

ausbrüten Plan

knuć [f. dk. u‑]

a̱u̱s|tüfteln [ˈaʊstʏftəln] CZ. cz. przech. pot.

austüfteln Plan:

austüfteln

wykombinować

aus|beinen CZ.

Hasło od użytkownika

ausbeinen cz. przech. GASTR.

filetować

ausbeinen cz. przech. GASTR.

usunąć kości

ein Hühnchen ausbeinen przykł.

oczyścić kurczaka z kości