niemiecko » polski

fọrt|gehen CZ. cz. nieprzech. +sein

2. fortgehen (sich fortsetzen):

fọrt|müssen CZ. cz. nieprzech. irr pot.

1. fortmüssen (weggehen müssen):

3. fortmüssen (entfernt werden müssen):

fọrt|räumen CZ. cz. przech.

forträumen → wegräumen

Zobacz też wegräumen

fọrt|kommen CZ. cz. nieprzech. +sein

1. fortkommen (sich entfernen):

odchodzić [f. dk. odejść]
wynoś się! pot.
wynocha! pot.

2. fortkommen (Erfolg haben):

robić [f. dk. z‑] postępy

3. fortkommen (weggebracht werden):

4. fortkommen (abhanden kommen):

ginąć [f. dk. z‑]

fọrt|geben CZ. cz. przech. irr

I . fọrt|fahren CZ. cz. nieprzech.

1. fortfahren +sein (wegfahren):

fọrtgelten CZ. cz. nieprzech. a. PR.

fọrt|werfen CZ. cz. przech. irr

fortwerfen → wegwerfen

Zobacz też wegwerfen

wẹg|werfen CZ. cz. przech. irr

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski