Tłumaczenia dla hasła „schelfern“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

I . sche̱u̱ern [ˈʃɔɪɐn] CZ. cz. przech.

1. scheuern (säubern):

scheuern Bad, Topf, Fußboden

szorować [f. dk. wy‑]

etw sauber/blank scheuern

wyszorować coś do czysta/połysku

2. scheuern (reiben):

scheuern

szorować [f. dk. wy‑]

Dreck vom Fußboden/aus der Pfanne scheuern

wyszorować brud z podłogi/patelni

zwroty:

jdm eine scheuern pot.

policzkować [f. dk. s‑] kogoś

von jdm eine gescheuert kriegen pot.

dostać od kogoś w gębę pot.

II . sche̱u̱ern [ˈʃɔɪɐn] CZ. cz. nieprzech.

scheuern (Etikett, Schuh)

obcierać [f. dk. obetrzeć ]pot.

scheuern (Kragen, Kleidung)

drapać

III . sche̱u̱ern [ˈʃɔɪɐn] CZ. cz. zwr.

sich wund scheuern

obcierać [f. dk. obetrzeć] sobie skórę pot.

sich an etw wund scheuern

obetrzeć sobie o coś skórę pot.

sche̱i̱tern [ˈʃaɪtɐn] CZ. cz. nieprzech. +sein

scheitern (Person)

ponosić [f. dk. ponieść] klęskę

scheitern (Person)

doznawać [f. dk. doznać] porażki

scheitern (Verhandlung, Plan)

nie powieść się

[an jdm/etw] scheitern

doznać [przez kogoś/coś] porażki

er scheiterte mit seinem Plan

jego plan r.m. nie powiódł się

wir sind mit unserer Initiative gescheitert

nasza inicjatywa r.ż. spełzła na niczym

die Sache war von vornherein zum Scheitern verurteilt

sprawa r.ż. była z góry skazana na niepowodzenie

eine gescheiterte Existenz

nieudana egzystencja r.ż.

etw zum Scheitern bringen

udaremniać [f. dk. udaremnić] coś

etw zum Scheitern bringen

zniweczyć [lub popsuć] coś

schẹppern [ˈʃɛpɐn] CZ. cz. nieprzech. pot. (Eimer, Dose)

scheppern

dźwięczeć

I . schẹllen [ˈʃɛlən] CZ. cz. nieprzech. REG (Person, Telefon, Klingel)

schellen

dzwonić [f. dk. za‑]

II . schẹllen [ˈʃɛlən] CZ. bezosob.

es schellt [an der Tür/bei mir]

dzwoni [u drzwi/mnie]

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [f. dk. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pot.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [f. dk. na‑] komuś od leni pot.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pot.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

mit jdm schelten

dawać [f. dk. dać] komuś [ostrą] reprymendę podn.

mit jdm schelten

besztać [f. dk. z‑ ][lub rugać] kogoś pot.