Tłumaczenia dla hasła „street-food“ w niemiecko » polski słowniku

Streetworker(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈstriːtwœːkɐ, ˈstriːtwœrkɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Streetworker(in)

pracownik socjalny, opiekujący się młodzieżą ze środowisk kryminogennych

FastfoodNP <‑[s], ‑s> [ˈfaːst fuːt] RZ. r.n., Fast FoodNP RZ. r.n. <‑ ‑[s], ‑ ‑ ‑s>

Fastfood

fast food r.m. pot.

stre̱i̱fig [ˈʃtraɪfɪç] PRZYM.

streifig

pasiasty

streifig

w paski

streifig

prążkowany

streifig

smugowaty

streifig sein

mieć prążki [lub paski]

die Fenster sind ganz streifig

okna ntpl mają pełno smug

I . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] CZ. cz. przech.

1. streifen (flüchtig berühren):

streifen

muskać [f. dk. musnąć]

der Schuss hat ihn an der Schulter gestreift

pocisk r.m. drasnął go w ramię

das Fahrzeug streifte sie am Oberschenkel

samochód r.m. otarł się o jej udo

das Geschoss streifte sie am Oberschenkel

pocisk r.m. drasnął jej udo

2. streifen (flüchtig erwähnen):

streifen

napomykać [f. dk. napomknąć]

er streift das Thema nur

on robi [lub czyni] tylko wzmiankę na ten temat [lub traktuje ten temat pobieżnie]

3. streifen (überziehen, abziehen):

ich streifte mir den Ring auf den Finger

włożyłem pierścionek na palec

ich streifte mir den Ring vom Finger

zdjąłem [lub ściągnąłem] pierścionek z palca

II . stre̱i̱fen [ˈʃtraɪfən] CZ. cz. nieprzech. +sein podn. (gehen)

durch den Wald streifen

wędrować przez las

durch ein Gebiet streifen

przemierzać teren podn.

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] CZ. cz. nieprzech.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [f. dk. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw B. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] CZ. cz. zwr.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [f. dk. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte przysł.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta przysł.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

stre̱i̱tig PRZYM.

1. streitig (strittig):

streitig Angelegenheit, Frage

problematyczny

streitig Angelegenheit, Frage

budzący wątpliwości

jdm etw streitig machen

kwestionować czyjeś prawa do czegoś

jdm etw streitig machen

odmawiać komuś praw[a] do czegoś

jdm den Vorrang streitig machen

kwestionować [f. dk. za‑] czyjeś pierwszeństwo

2. streitig PR. (umstritten):

streitig Ansprüche, Tatsachen

sporny

eine streitige Verhandlung

postępowanie r.n. sporne

stre̱i̱tbar PRZYM. podn.

1. streitbar (streitlustig):

streitbar

zaczepny

streitbar

zadziorny

streitbar

kłótliwy

2. streitbar HIST.:

streitbar

wojowniczy