polsko » francuski
Widzisz podobne wyniki: uprzedzić , urządzić , uprzedzenie , uprzedzać , przedział , narzędzie , przedziałek , przedzielać , przedzierać , zrzędzić , wszędzie , urzędnik , uprzedzony , bezludzie , urzędowanie , wiedzieć , siedzieć , wyprzedzać , poprzedzać , dziedzic , urzekać , odludzie i urzędowy

uprzedzić

uprzedzić dk. od uprzedzać:

Zobacz też uprzedzać

I . uprzedzać <uprzedzić> CZ. cz. przech.

2. uprzedzać (poinformować):

uprzedzać kogoś o czymś
avertir/prévenir qn de qc

3. uprzedzać (ostrzegać):

uprzedzać kogoś o czymś
avertir qn de qc

II . uprzedzać <uprzedzić> CZ. cz. zwr.

urządzić

urządzić dk. od urządzać:

Zobacz też urządzać

I . urządzać <urządzić> CZ. cz. przech.

1. urządzać (meblować):

urządzać mieszkanie
meubler

2. urządzać (organizować):

urządzać wycieczkę, przyjęcie
organiser

3. urządzać pot. (stwarzać właściwe warunki):

to mnie nie urządza
cela ne m'arrange pas

II . urządzać <urządzić> CZ. cz. zwr.

1. urządzać (w mieszkaniu):

urządzać się
se meubler

2. urządzać pot. (w życiu):

dobrze się urządzić
se caser dans la vie

uprzedzenie RZ. r.n.

narzędzie RZ. r.n. t. przen.

przedział RZ. r.m.

1. przedział (część wagonu):

przedział
compartiment r.m.

2. przedział (zakres liczbowy):

przedział
intervalle r.m.

3. przedział (różnica):

przedział między czymś a czymś
différence r.ż. entre qc et qc

I . uprzedzać <uprzedzić> CZ. cz. przech.

2. uprzedzać (poinformować):

uprzedzać kogoś o czymś
avertir/prévenir qn de qc

3. uprzedzać (ostrzegać):

uprzedzać kogoś o czymś
avertir qn de qc

II . uprzedzać <uprzedzić> CZ. cz. zwr.

I . przedzierać <przedrzeć> CZ. cz. przech.

1. przedzierać (rozrywać):

przedzierać kartkę
déchirer

2. przedzierać przen. (przeszywać):

błyskawica przedarła niebo
un éclair a fendu/a déchiré le ciel

II . przedzierać <przedrzeć> CZ. cz. zwr.

1. przedzierać:

przedzierać się (papier, tkanina)
se déchirer

przedzielać <przedzielić> CZ. cz. przech.

przedzielać pokój:

przedzielać
diviser

przedziałek RZ. r.m.

urzędnik (-iczka) RZ. r.m. (r.ż.)

wszędzie ZAIM.

zrzędzić CZ. cz. nieprzech. pot.

uprzedzony PRZYM.

bezludzie RZ. r.n.

urzędowanie RZ. r.n.

urzędowy PRZYM.

1. urzędowy (oficjalny):

urzędowy akta, nazwa
officiel(le)
kurs urzędowy waluty
cours légal

2. urzędowy przen. (sztywny):

urzędowy głos, ton
officiel(le)

odludzie RZ. r.n.

urzekać <urzec> CZ. cz. przech. lit.

dziedzic (-czka) RZ. r.m. (r.ż.)

1. dziedzic (spadkobierca):

dziedzic (-czka)
héritier(-ière) r.m. (r.ż.)

2. dziedzic (ziemianin):

dziedzic (-czka)
propriétaire r.m. i r.ż. terrien

poprzedzać <poprzedzić> CZ. cz. przech.

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski
W 1980 aresztowany za dopuszczenie do nadużyć (łapownictwa) w tym urzędzie i skazany na 3 lata pozbawienia wolności.
pl.wikipedia.org
Do 1997 pełnił funkcję dyrektora wydziału przekształceń własnościowych w urzędzie wojewódzkim.
pl.wikipedia.org
Dzieci rejestrowało się w urzędzie stanu cywilnego dopiero wtedy, gdy noworodek przeżył 15 lub 30 dni.
pl.wikipedia.org
Od tego roku był praktykantem w głównym urzędzie podatkowym przy starostwie c. k. powiatu przemyskiego.
pl.wikipedia.org
Z resztek oszczędności, w roku 41, nabył stanowisko sekretarza w urzędzie finansowym jednego z kwestorów.
pl.wikipedia.org
Oznacza to, że najpóźniej tego dnia można otworzyć karnet w wyjściowym urzędzie celnym.
pl.wikipedia.org
Na tym urzędzie jest poświadczony między 27 marca 1130 a 14 września 1131.
pl.wikipedia.org
Po trwających wiele lat uzgodnieniach, w 1864 r. złożono w urzędzie rejencji bydgoskiej wniosek o zatwierdzenie trasy z mostem dwuprzęsłowym.
pl.wikipedia.org
W 1918 skończył gimnazjum i podjął pracę kancelisty w urzędzie.
pl.wikipedia.org
Pary nie są oficjalnie rejestrowane w urzędzie, za każdym razem muszą zwracać się do sądu.
pl.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | English | Français | Italiano | Polski
Przeszukaj słowniki
Najbardziej popularne