Tłumaczenia dla hasła „wypatr“ w polsko » hiszpański słowniku

wypłata RZ. r.ż.

1. wypłata (wypłacanie):

wypłata

pago r.m.

2. wypłata (należność):

wypłata

pago r.m.

dostać wypłatę

recibir el sueldo

suma [lub kwota] do wypłaty

cuota r.ż. para pagar

3. wypłata (podjęcie pieniędzy):

wypłata

retirado r.ż.

dokonać wypłaty

sacar dinero

4. wypłata (dzień wypłaty):

wypłata

día r.m. de pago

wypad <D. -du> RZ. r.m.

wypad

excursión r.ż.

zrobić wypad do miasta pot.

ir de excursión a la ciudad

wypaść

wypaść dk. od wypadać 1.:

Zobacz też wypadać , wypadać

wypadać² CZ. cz. bezosob. (być właściwym)

wypadać

convenir

nie wypada [się upominać]

no está bien (reclamar)

wypadać¹ < f. dk. wypaść> CZ. cz. nieprzech.

1. wypadać (oddzielać się, spadać):

wypadać

caer

2. wypadać (wybiegać pędem):

wypadać

salir disparado

3. wypadać (sprawiać jakieś wrażenie):

dobrze/źle wypadać

salir bien/mal

4. wypadać (przypadać w udziale):

na każdego wypadają dwie brzoskwinie

a cada uno le corresponden dos melocotones

5. wypadać (zdarzać się):

wypadać

ocurrir

coś mu wypadło, dlatego nie mógł przyjść

le pasó algo y por eso no pudo venir

wiatr <D. -ru> RZ. r.m.

1. wiatr (ruch powietrza):

wiatr

viento r.m.

pod wiatr

contra el viento

2. wiatr:

wiatry l.mn. pot. (gazy)

ventosidades r.ż. l.mn.

zwroty:

pomyślny wiatr

viento a favor

rzucać słowa na wiatr

decir palabras al aire

wystawić kogoś do wiatru (oszukać)

tomarle el pelo a alguien

wystawić kogoś do wiatru (nie przyjść)

darle un plantón a alguien

wypatrzyć

wypatrzyć dk. od wypatrywać:

Zobacz też wypatrywać

wypatrywać CZ. cz. przech.

1. wypatrywać (czekać z uwagą):

wypatrywać kogoś/czegoś

esperar a alguien/algo

2. wypatrywać f. dk. wypatrzyć (szukać wzrokiem):

wypatrywać

buscar con la vista

wypatrzył go w tłumie

lo encontró en la multitud

wypatrywać CZ. cz. przech.

1. wypatrywać (czekać z uwagą):

wypatrywać kogoś/czegoś

esperar a alguien/algo

2. wypatrywać f. dk. wypatrzyć (szukać wzrokiem):

wypatrywać

buscar con la vista

wypatrzył go w tłumie

lo encontró en la multitud

wypadać¹ < f. dk. wypaść> CZ. cz. nieprzech.

1. wypadać (oddzielać się, spadać):

wypadać

caer

2. wypadać (wybiegać pędem):

wypadać

salir disparado

3. wypadać (sprawiać jakieś wrażenie):

dobrze/źle wypadać

salir bien/mal

4. wypadać (przypadać w udziale):

na każdego wypadają dwie brzoskwinie

a cada uno le corresponden dos melocotones

5. wypadać (zdarzać się):

wypadać

ocurrir

coś mu wypadło, dlatego nie mógł przyjść

le pasó algo y por eso no pudo venir

wypadek <D. -dku> RZ. r.m.

1. wypadek (zdarzenie):

wypadek

acontecimiento r.m.

wypadek losowy

casualidad r.ż.

w tym wypadku

en este caso

w najlepszym/najgorszym wypadku

en el mejor/peor de los casos

na wszelki wypadek

por si acaso

2. wypadek (katastrofa):

wypadek

accidente r.m.

wypadek samochodowy

accidente de coche

I . wypalać, wypalić f. dk. CZ. cz. przech.

1. wypalać fajkę:

wypalać

fumar

2. wypalać dziurę:

wypalać

quemar

3. wypalać znak:

wypalać

herrar

II . wypalać, wypalić f. dk. CZ. cz. nieprzech.

wypalać broń:

wypalać

disparar

III . wypalać, wypalić f. dk. CZ. cz. zwr.

wypalać wypalać się człowiek:

wypalać się

quemarse

wyprawa RZ. r.ż.

wyprawa

viaje r.m.