Tłumaczenia dla hasła „Úgy“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

buggy [bagi] RZ. r.n. lub r.m. ndm. MOT.

buggy

Buggy r.m.

czerwone buggy

roter Buggy

ugór <D. ugoru, l.mn. ugory> [ugur] RZ. r.m. ROLN.

ugór

Brachland r.n.

pracować na ugorze

auf Brachland arbeiten

ufny [ufnɨ] PRZYM. podn.

ufny

vertrauensvoll

ufny

vertrauensselig

ufny

zuversichtlich

ufny

zutraulich

człowiek ufny w swoje zdolności

ein Mensch r.m. , der Vertrauen in seine Fähigkeiten hat

udry [udrɨ] ndm.

pójść z kimś na udry pot.

mit jdm ernsthaft aneinandergeraten

umyć [umɨtɕ]

umyć f. dk. od myć

Zobacz też myć

I . myć <myje; cz. prz. myj; f. dk. u‑ [lub z‑]> [mɨtɕ] CZ. cz. przech.

myć ręce, twarz

waschen

myć zęby, okna, podłogę

putzen

myć talerz

abwaschen

II . myć <myje; cz. prz. myj; f. dk. u‑ [lub z‑]> [mɨtɕ] CZ. cz. zwr.

myć się

sich B. waschen

myć sobie coś

sich C. etw waschen

utyć [utɨtɕ]

utyć f. dk. od tyć

Zobacz też tyć

tyć <tyje; cz. prz. tyj; f. dk. u‑> [tɨtɕ] CZ. cz. nieprzech.

tyć

zunehmen

tyć

dick werden

tyć od czegoś

von etw zunehmen [o. dick werden]

ubyć [ubɨtɕ]

ubyć f. dk. od ubywać

Zobacz też ubywać

ubywać <‑wa; f. dk. ubyć> [ubɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. ubywać (odchodzić):

ubywać

weniger werden

ubywa ochotników

die [An]zahl r.ż. der Freiwilligen sinkt

ubywa ochotników

die Freiwilligen r.m. l.mn. werden weniger

2. ubywać (znikać):

ubywać

abnehmen

ubywać

sich B. vermindern

ubywa dnia

die Tage r.m. l.mn. werden kürzer

ubywa komuś sił

jds Kräfte r.ż. l.mn. schwinden

ubyło komuś na wadze

jd hat [an] Gewicht verloren

nic [lub niczego] mu [z tego powodu] nie ubędzie pot.

er bricht sich [deswegen] keinen Zacken aus der Krone pot.

kto się umywa, tego ubywa przysł.

häufiges Waschen r.n. verkürzt das Leben

użyć [uʒɨtɕ]

użyć f. dk. od używać

Zobacz też używać

używać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. użyć> [uʒɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. używać (stosować):

używać czegoś

etw gebrauchen [o. benutzen]

jakich perfum używasz?

welches Parfüm benutzt du?

środek używany do czegoś/przeciw czemuś

Mittel r.n. für/gegen etw

używać przemocy

Gewalt üben

używać różnych sposobów

verschiedene Mittel anwenden

rzeczy używane

Gebrauchtsachen r.ż. l.mn.

2. używać (posługiwać się):

używać czegoś do czegoś

etw für etw gebrauchen [o. verwenden]

3. używać (zażywać):

używać czegoś (lekarstwa)

etw einnehmen

4. używać (korzystać):

używać wolności/życia

die Freiheit/das Leben genießen [o. auskosten podn. ]

używać sobie

die Puppen tanzen lassen pot.

używać świata

das Leben in vollen Zügen genießen pot.

używaj świata, póki służą lata przysł.

genieße das Leben, solange du kannst

5. używać (wyżywać się):

używać sobie na kimś

jdn fertigmachen pot.

ulga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [ulga] RZ. r.ż.

1. ulga bez l.mn. (uczucie):

ulga

Erleichterung r.ż.

odetchnąć z ulgą

erleichtert aufatmen

2. ulga (zniżka):

ulga

Vergünstigung r.ż.

ulga podatkowa

Steuerermäßigung r.ż.

ulga podatkowa

Steuererleichterung r.ż.

I . ugryźć <‑yzie> [ugrɨɕtɕ]

ugryźć f. dk. od gryźć

II . ugryźć <‑yzie> [ugrɨɕtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

co cię ugryzło?

was ist denn in dich gefahren?

co cię ugryzło?

was ist dir denn über die Leber gelaufen? pot.

nie móc czegoś ugryźć

etwas nicht verdauen können pot.

III . ugryźć <‑yzie> [ugrɨɕtɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

ugryźć się w język

sich auf die Zunge beißen przen.

ugryź się w nos! pot.

verzieh dich! pot.

ugryź się w nos! pot.

zieh Leine! pot.

Zobacz też gryźć

I . gryźć <gryzie; cz. prz. gryź> [grɨɕtɕ] CZ. cz. przech.

1. gryźć < f. dk. po‑> (miażdżyć zębami):

gryźć chleb

beißen

gryźć kość

an einem Knochen nagen

2. gryźć < f. dk. u‑> (kąsać):

gryźć

beißen

II . gryźć <gryzie; cz. prz. gryź> [grɨɕtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. gryźć:

gryźć (drapać) (dym)

beißen

gryźć (wełna)

kratzen

2. gryźć przen.:

gryźć (dręczyć) (tęsknota, sumienie)

plagen

gryźć (dręczyć) (tęsknota, sumienie)

quälen

co cię gryzie?

was bedrückt [o. betrübt] dich?

III . gryźć <gryzie; cz. prz. gryź> [grɨɕtɕ] CZ. cz. zwr.

1. gryźć < f. dk. po‑> <[lub u‑]>:

gryźć (kąsać się) (psy)

sich B. beißen

gryźć (skaleczyć zębami) (człowiek)

sich B. beißen

2. gryźć < f. dk. po‑> przen. pot. (żyć w niezgodzie):

gryźć

sich B. zanken

3. gryźć przen. (trapić się):

gryźć się czymś

sich B. über etw B. grämen

gryźć się czymś

sich C. über etw B. Sorgen machen

4. gryźć przen.:

gryźć (nie pasować do siebie) (kolory)

sich B. beißen przen. pot.