Tłumaczenia dla hasła „Oblast“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

oblat <D. ‑a, l.mn. ‑aci> [oblat] RZ. r.m. REL.

1. oblat l.mn. (zakon):

oblat

Oblatenmissionare r.m. l.mn.

2. oblat (zakonnik):

oblat

Oblate r.m.

3. oblat HIST.:

oblat

Oblate r.m.

oblać [oblatɕ]

oblać f. dk. od oblewać

Zobacz też oblewać

I . oblewać <‑wa; f. dk. oblać> [oblevatɕ] CZ. cz. przech.

1. oblewać (polewać):

oblewać kogoś/coś czymś

jdn/etw mit etw übergießen

oblał kogoś zimny pot

jdm brach der kalte Schweiß aus

oblewać kogoś/coś łzami

jdn/etw beweinen

oblać kogoś zimną wodą

jdn mit kaltem Wasser übergießen

2. oblewać (pokrywać):

oblewać ciasto czekoladą

den Kuchen mit Schokoladenguss überziehen [o. bestreichen]

3. oblewać SZK.:

oblewać egzamin

verhauen pot.

oblewać egzamin

verbocken pot.

4. oblewać pot. (świętować):

oblewać mieszkanie, awans

begießen pot.

oblewać mieszkanie, awans

feiern

5. oblewać:

oblewać (otaczać) (morze, jezioro)

umspülen

oblewać (otaczać) (morze, jezioro)

umgeben

II . oblewać <‑wa; f. dk. oblać> [oblevatɕ] CZ. cz. zwr.

1. oblewać (wylewać coś na siebie):

oblewać

sich B. mit etwas begießen

oblać się gorącą zupą

heiße Suppe über sich B. schütten

oblać się rumieńcem

[bis über beide Ohren] rot werden

oblać się rumieńcem

stark erröten

2. oblewać (moczyć się wzajemnie):

oblewać

sich B. [o. einander] nass machen

w upały dzieci oblewały się wodą

an heißen Tagen bespritzten sich die Kinder ntpl mit Wasser

oblot <D. ‑u, l.mn. ‑y> [oblot] RZ. r.m.

1. oblot LOT. (okrążenie czegoś):

oblot

Umkreisen r.n. [im Flug]

oblot

Umrunden r.n.

oblot

eine Runde drehen

samolot dokonał oblotu miasta

das Flugzeug r.n. drehte eine Runde über der Stadt

2. oblot LOT. (próbny lot):

oblot

Probeflug r.m.

3. oblot (swobodne latanie):

oblot

Freiflug r.m.

oblacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [oblatsja] RZ. r.ż. podn.

1. oblacja (złożenie ofiary):

oblacja

Darbringung r.ż. podn. [o. Darreichung r.ż. podn. ] eines Opfers

2. oblacja (ofiara):

oblacja

Opfer r.n.

oblacja

Opfergabe r.ż.

oblader <D. ‑dra, l.mn. ‑dry> [oblader] RZ. r.m. zwykle l.mn. (rodzaj deski)

oblader

Schwarte r.ż.

oblader

Schwartling r.m.

oblatać [oblatatɕ]

oblatać f. dk. od oblatywać

Zobacz też oblatywać , oblatywać

I . oblatywać² <‑tuje; f. dk. oblecieć> [oblatɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. oblatywać (czuć):

strach mnie obleciał

ich bekam es mit der Angst zu tun

2. oblatywać (obiegać):

oblatywać coś

um etw herumlaufen [o. herumrennen]

pies obleciał budę dookoła

der Hund r.m. rannte um die Hundehütte herum

3. oblatywać pot. (docierać to tu, to tam):

oblatywać

abklappern pot.

II . oblatywać² <‑tuje; f. dk. oblecieć> [oblatɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech.

oblatywać (opadać) (tynk, liście)

abfallen

oblatywać¹ <‑tuje; f. dk. oblatać> [oblatɨvatɕ] CZ. cz. przech. LOT.

oblatywać samolot

ein Flugzeug einfliegen [o. Test fliegen]

obława <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [obwava] RZ. r.ż.

1. obława (polowanie):

obława

Treibjagd r.ż.

obława na dziki

Wildschwein[treib]jagd r.ż.

2. obława (akcja policyjna):

obława

Razzia r.ż.

obława na bandytę

Jagd r.ż. nach einem Verbrecher

oblec² [oblets]

oblec f. dk. od oblekać

Zobacz też oblekać

I . oblekać <‑ka; f. dk. oblec> [oblekatɕ] CZ. cz. przech.

1. oblekać pot. (powlec):

oblekać

beziehen

oblekać poduszkę

das Kopfkissen beziehen

lubię świeżo obleczoną pościel

ich mag frisch bezogene Bettwäsche

2. oblekać (ubrać coś):

oblekać

anziehen

oblekać czyste ubranie

saubere Kleider anziehen

II . oblekać <‑ka; f. dk. oblec> [oblekatɕ] CZ. cz. zwr. przest (ubrać się)

oblekać

anlegen

oblekać się w szaty duchowne

geistliche Gewänder anlegen

jej twarz oblokła się smutkiem przen.

ihr Gesicht r.n. nahm einen traurigen Ausruck an

oblig <D. ‑u, l.mn. ‑i> [oblik] RZ. r.m.

1. oblig:

oblig EKON, FIN.

Schuldschein r.m. r.ż.

2. oblig przest (zobowiązanie):

oblig

Verbindlichkeit r.ż. podn.

oblig

Pflicht r.ż.

obleźć [obleɕtɕ]

obleźć f. dk. od obłazić

Zobacz też obłazić

I . obłazić <‑zi; cz. prz. obłaź f. dk. obleźć> [obwaʑitɕ] CZ. cz. przech.

1. obłazić (o robakach):

obłazić

herumkriechen

obłazić

wimmeln

kota oblazły pchły

die Katze r.ż. wimmelte vor Flöhen

2. obłazić (odpaść, wytrzeć się):

obłazić

abgehen

obłazić

sich B. lösen

farba oblazła z samochodu

die Farbe r.ż. ging vom Auto ab

II . obłazić <‑zi; cz. prz. obłaź> [obwaʑitɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (obchodzić kogoś lub coś)

obłazić

abklappern pot.

obleźli całe miasto szukając butów

auf der Suche nach Schuhen klapperten sie die ganze Stadt ab pot.

obligo [obligo] RZ. r.n. ndm.

obligo FIN., HAND.

Obligo r.n.

obligo kredytowe

Kreditobligo r.n.