polsko » niemiecki

ogłupiały [ogwupjawɨ] PRZYM.

osłupieć <‑eje> [oswupjetɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

osłupienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [oswupjeɲe] RZ. r.n.

2. osłupienie MED.:

Stupor r.m.

osłuchany [oswuxanɨ] PRZYM. pot.

zgłupiały [zgwupjawɨ] PRZYM. pot.

obłupiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [obwupjatɕ], obłupić [obwupitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

2. obłupiać → obłupywać

Zobacz też obłupywać

I . obłupywać <‑puje; f. dk. obłupać> [obwupɨvatɕ] CZ. cz. przech. pot.

II . obłupywać <‑puje; f. dk. obłupać> [obwupɨvatɕ] CZ. cz. zwr. pot. (odpadać)

I . ogłupiać <‑ia; f. dk. ogłupić> [ogwupjatɕ] CZ. cz. przech. pot.

II . ogłupiać <‑ia; f. dk. ogłupić> [ogwupjatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

oślepiać <‑ia; f. dk. oślepić> [oɕlepjatɕ] CZ. cz. przech.

1. oślepiać (pozbawiać wzroku):

2. oślepiać (razić):

3. oślepiać przen. (zaślepiać):

otępiały [otempjawɨ] PRZYM.

2. otępiały (obojętny):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski