Tłumaczenia dla hasła „suszył“ w polsko » niemiecki słowniku

I . suszyć <‑szy; cz. prz. susz> [suʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. suszyć (osuszać):

suszyć bieliznę, włosy

trocknen

suszyć zęby iron. lub żart.

[breit] lachen

suszyć komuś głowę

jdm in den Ohren liegen

2. suszyć (robić susz):

suszyć kwiaty, grzyby

trocknen

suszyć kwiaty, grzyby

dörren

suszone owoce

Dörrobst r.n.

II . suszyć <‑szy; cz. prz. susz> [suʃɨtɕ] CZ. bezosob.

suszy mnie w gardle

ich bekomme einen trockenen Mund [o. Hals]

III . suszyć <‑szy; cz. prz. susz> [suʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

suszyć (schnąć) (bielizna, grzyby, zioła)

trocknen

ususzyć [usuʃɨtɕ]

ususzyć f. dk. od suszyć

Zobacz też suszyć

I . suszyć <‑szy; cz. prz. susz> [suʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. suszyć (osuszać):

suszyć bieliznę, włosy

trocknen

suszyć zęby iron. lub żart.

[breit] lachen

suszyć komuś głowę

jdm in den Ohren liegen

2. suszyć (robić susz):

suszyć kwiaty, grzyby

trocknen

suszyć kwiaty, grzyby

dörren

suszone owoce

Dörrobst r.n.

II . suszyć <‑szy; cz. prz. susz> [suʃɨtɕ] CZ. bezosob.

suszy mnie w gardle

ich bekomme einen trockenen Mund [o. Hals]

III . suszyć <‑szy; cz. prz. susz> [suʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

suszyć (schnąć) (bielizna, grzyby, zioła)

trocknen

I . osuszać <‑sza> [osuʃatɕ], osuszyć [osuʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. osuszać (obcierać):

osuszać łzy

trocknen

2. osuszać (odwodnić):

osuszać bagno

trockenlegen

osuszać bagno

entwässern

II . osuszać <‑sza> [osuʃatɕ], osuszyć [osuʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (schnąć)

osuszać

sich B. abtrocknen

susza <D. ‑szy, l.mn. ‑sze> [suʃa] RZ. r.ż. zwykle lp

susza

Trockenheit r.ż.

susza

Dürre r.ż.

klęska suszy

Dürrekatastrophe r.ż.

okres suszy

Dürreperiode r.ż.

plaga suszy

Dürreplage r.ż.

suszka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [suʃka] RZ. r.ż.

1. suszka pot. (roślina o niewiędnących kwiatach):

suszka

Trockenblume r.ż.

ustawić suszki na stole

Trockenblumen auf dem Tisch aufstellen

2. suszka (przyrząd do osuszania papieru z atramentu):

suszka

Tintenlöscher r.m.

suszka

Löschwiege r.ż.

3. suszka (obumarłe drzewo):

suszka

toter [o. abgestorbener] Baum r.m.

szczyl <D. ‑a, l.mn. ‑e> [ʃtʃɨl] RZ. r.m. pot. (smarkacz)

szczyl

Balg r.n. pot. t. pej.

z niego to jeszcze szczyl

das ist vielleicht ein Balg

susz <D. ‑u, l.mn. ‑e> [suʃ] RZ. r.m.

susz owocowy

Dörrobst r.n.

susz owocowy

Trockenobst r.n.

susz warzywny

Dörrgemüse r.n.

susz warzywny

Trockengemüse r.n.

kompot z suszu

Kompottgetränk r.n. aus Dörrobst

muszy [muʃɨ] PRZYM. SPORT

waga musza

Fliegengewicht r.n.

uszyć [uʃɨtɕ]

uszyć f. dk. od szyć

Zobacz też szyć

szyć <‑yje> [ʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

1. szyć < f. dk. u‑> (wytwarzać):

szyć kołdrę

nähen

szyć ubranie

schneidern

szyć ubranie

nähen

2. szyć MED.:

szyć ranę

nähen

3. szyć przest (strzelać z łuku):

szyć do kogoś z łuku

auf jdn mit dem Bogen schießen

4. szyć pot. (zlecić uszycie):

szyć

sich C. etw nähen lassen

szyć sobie kostium u krawcowej

sich ein Kostüm vom Schneider nähen lassen

I . puszyć <‑szy; cz. prz. pusz> [puʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

puszyć

aufblähen

II . puszyć <‑szy; cz. prz. pusz f. dk. na‑> [puʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

1. puszyć:

puszyć (stroszyć pióra) (ptak)

sich B. aufplustern

2. puszyć przen.:

puszyć (pysznić się) (człowiek)

sich B. aufblähen pej.

puszyć (pysznić się) (człowiek)

sich B. wichtig tun [o. machen]

ruszyć [ruʃɨtɕ]

ruszyć f. dk. od ruszać

Zobacz też ruszać

I . ruszać <‑sza; f. dk. ruszyć> [ruʃatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. ruszać (wyruszać):

ruszać z miejsca

sich B. in Bewegung setzen

ruszaj!

los!

co rusz

immerfort

co rusz

jeden Augenblick

2. ruszać (poruszać):

nie ruszył palcem

er hat keinen Finger krumm gemacht pot.

nie ruszaj tego

rühr [o. fass] das nicht an

rusz głową!

lass dir etwas einfallen!

sumienie cię ruszyło

du hast ein schlechtes Gewissen bekommen

3. ruszać:

ruszać (zaczynać funkcjonować) (fabryka, produkcja, interes)

in Gang kommen

II . ruszać <‑sza; f. dk. ruszyć> [ruʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. ruszać:

ruszać (wyruszać) (samochód, pociąg)

abfahren

ruszać (wyruszać) (samochód, pociąg)

losfahren

ruszać (człowiek)

aufbrechen

ruszać (człowiek)

sich B. auf den Weg [o. die Socken pot. ] machen

rusz się!

beweg dich!

2. ruszać (poruszać się):

ruszać

sich B. bewegen

proszę się nie ruszać

halten Sie bitte still

3. ruszać:

ruszać (funkcjonować) (maszyna, silnik)

im Betrieb sein

ruszać (budowa, przedsięwzięcie)

im [o. in] Gang sein

4. ruszać:

ruszać (chwiać się) (ząb, hak)

wackeln