Tłumaczenia dla hasła „uborka“ w polsko » niemiecki słowniku

autorka [awtorka] RZ. r.ż.

autorka → autor

Zobacz też autor

autor(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [awtor] RZ. r.m.(r.ż.)

1. autor (twórca):

autor(ka)

Autor(in) r.m. (r.ż.)

autor obrazu

Autor des Gemäldes

2. autor (pomysłodawca):

autor(ka)

Urheber(in) r.m. (r.ż.)

3. autor (pisarz):

autor(ka)

Autor(in) r.m. (r.ż.)

uznany autor kryminałów

ein anerkannter Krimiautor r.m.

norka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [norka] RZ. r.ż.

1. norka zdr. od nora

norka

[kleiner] Bau r.m.

norka

[kleines] Loch r.n.

wleźć w małą norkę

in ein kleines Loch kriechen

2. norka ZOOL.:

norka

Nerz r.m.

Zobacz też nora

nora <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [nora] RZ. r.ż.

1. nora:

nora (kryjówka zwierzęcia: królika, lisa)

Höhle r.ż.

nora (kryjówka zwierzęcia: królika, lisa)

Bau r.m.

nora (myszy)

Loch r.n.

2. nora przen. pej. (mieszkanie):

nora

Loch r.n. pej. pot.

morka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [morka] RZ. r.ż.

1. morka METEO (wiatr wiejący od morza):

morka

Meeresbrise r.ż.

2. morka bez l.mn. (falisto mieniący się wzór):

morka

Moiré r.n. lub r.m.

dworka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [dvorka] RZ. r.ż. HIST.

dworka

Hofdame r.ż.

zworka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> RZ. r.ż. INF.

zworka

Jumper r.m.

barka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [barka] RZ. r.ż.

barka

Barke r.ż.

barka

Kahn r.m.

barka rzeczna

flacher Frachtkahn r.m.

barka rzeczna

Zille r.ż.

ubojnia <D. ‑ni, l.mn. ‑ie> [ubojɲa] RZ. r.ż.

ubojnia ZOOL., TECHNOL.

Schlachthof r.m.

ubojnia ZOOL., TECHNOL.

Schlachthaus r.n.

ubojnia drobiu

Geflügelschlachthof r.m.

Majorka <D. ‑ki, bez l.mn. > [majorka] RZ. r.ż.

Majorka

Mallorca r.n.

sikorka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [ɕikorka] RZ. r.ż. ZOOL.

sikorka

Meise r.ż.

zbiórka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [zbjurka] RZ. r.ż.

1. zbiórka (zgromadzenie: harcerzy, oddziału):

zbiórka

Appell r.m.

zbiórka!

Antreten!

zbiórka!

Sammeln!

2. zbiórka:

zbiórka (gromadzenie: makulatury)

Sammlung r.ż.

zbiórka (pieniędzy)

Sammlung r.ż.

zbiórka (pieniędzy)

Kollekte r.ż.

ubogi <uboższy> [ubogi] PRZYM. podn.

1. ubogi (biedny):

ubogi człowiek

arm

ubogi człowiek

mittellos

2. ubogi (marny):

ubogi strój

ärmlich

ubogi strój

schäbig

3. ubogi (nieobfitujący):

ubogi w coś

arm an etw C.

informacja uboga w fakty

die Information r.ż. ist nicht faktengestützt

ubogie słownictwo

ärmlicher Wortschatz r.m.

krajobraz ubogi w zieleń

karge Landschaft r.ż.

ubogo [ubogo] PRZYSŁ. podn.

1. ubogo (biednie):

ubogo mieszkać, żyć

ärmlich

2. ubogo (skromnie):

ubogo ilustrowany

wenig

ubogo ilustrowany

spärlich

ubocze <D. ‑cza, l.mn. ‑cza> [ubotʃe] RZ. r.n.

mieszkać/stać na uboczu

abseits wohnen/stehen

zwroty:

trzymać się na uboczu

sich B. abseits halten

trzymać się na uboczu

abseits stehen

ubożeć <‑eje; f. dk. z‑> [uboʒetɕ] CZ. cz. nieprzech. podn.

ubożeć (człowiek)

arm werden

ubożeć (człowiek)

verarmen

ubożeć (roślinność)

abnehmen

ubożeć (roślinność)

verkümmern

ubożeć (język)

verarmen

I . ubożyć <‑ży; f. dk. z‑> [uboʒɨtɕ] CZ. cz. przech. podn.

ubożyć kraj

verarmen lassen

ubożyć słownictwo

verarmen [o. einseitig werden] lassen

II . ubożyć <‑ży; f. dk. z‑> [uboʒɨtɕ] CZ. cz. zwr. podn.

ubożyć

kahl werden

rola się zubożyła

der Acker r.m. wurde kahl

córka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [tsurka] RZ. r.ż.

córka

Tochter r.ż.

górka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [gurka] RZ. r.ż.

1. górka (pagórek):

górka

Hügel r.m.

iść pod górkę

den Hügel hinaufgehen [o. hinaufklettern]

2. górka (część tuszy):

górka cielęca

Kalbsrippenstück r.n.

górka cielęca

Kalbskotelett r.n.

dwórka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [dvurka] RZ. r.ż.

dwórka → dworka

Zobacz też dworka

dworka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [dvorka] RZ. r.ż. HIST.

dworka

Hofdame r.ż.

skórka [skurka] RZ. r.ż.

1. skórka zdr. od skóra

skórka

Haut r.ż.

skórka

Häutchen r.n.

2. skórka:

gęsia skórka

Gänsehaut r.ż.

pańska skórka przest

hausgemachter Bonbon r.m.

jaki bochen, taka skórka, jaka matka, taka córka przysł.

wie die Mutter r.ż. , so die Tochter r.ż.

3. skórka (delikatna skóra):

skórka

feine Haut r.ż.

niewarta skórka wyprawki

nicht der Mühe wert

4. skórka:

skórka (zewnętrzna warstwa: chleba)

Kruste r.ż.

skórka (zewnętrzna warstwa: chleba)

Rinde r.ż.

skórka (cytryny, pomarańczy, banana)

Schale r.ż.

skórka (ziemniaka)

Pelle r.ż.

skórka (winogrona)

Haut r.ż.

5. skórka BOT. (rośliny):

skórka

Oberhaut r.ż.

skórka

Epidermis r.ż.

Zobacz też skóra

skóra <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [skura] RZ. r.ż.

1. skóra ANAT.:

skóra

Haut r.ż.

skóra i kości pot.

nur [o. bloß] noch Haut und Knochen [sein] pot.

dzielić skórę na niedźwiedziu

das Fell des Bären teilen, bevor man ihn erlegt hat

wilk w owczej skórze

der Wolf r.m. im Schafspelz

mieć grubą skórę

ein dickes Fell haben pot.

ratować własną skórę

seine Haut retten pot.

przekonać się o czymś na własnej skórze

etw am eigenen Leibe erfahren

dać komuś w skórę, przetrzepać komuś skórę

jdm das Leder [o. Fell] versohlen [o. gerben] pot.

dobrać się komuś do skóry

jdm auf die Pelle [o. den Pelz] rücken pot.

wychodzić [lub wyłazić] ze skóry pot.

sich B. reinhängen pot.

nie chcieć być w czyjejś skórze

nicht in jds Haut stecken mögen pot.

jaki wół, taka skóra, jaka mać, taka córa przysł.

die Mutter r.ż. eine Hexe r.ż. , die Tochter r.ż. auch eine Hexe przysł.

kto nie słucha ojca, matki, ten posłucha psiej skóry przysł.

wer auf seine Eltern nicht hört, der lernt das Gehorsam beim Militär

2. skóra (materiał):

skóra

Leder r.n.

rękawiczki ze skóry

Lederhandschuhe r.m. l.mn.

torba ze skóry

Ledertasche r.ż.

torba ze skóry (futro)

Fell r.n.

torba ze skóry (futro)

Pelz r.m.

3. skóra pot. (kurtka):

skóra

Lederjacke r.ż.

derka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [derka] RZ. r.ż.

1. derka (stary koc):

derka

Decke r.ż.

2. derka (okrycie dla konia):

derka

Pferdedecke r.ż.