W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „ukusan“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ukuwać: czasownik przechodni
nisan: rzeczownik
heksan: rzeczownik
ukuć
pokusa: rzeczownik
ukaz: rzeczownik
układ: rzeczownik
ukłon: rzeczownik
ukos: rzeczownik
ukarać: II. czasownik przechodni
ukazać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ukąsić: czasownik przechodni
ukisić
ukopać: czasownik przechodni
ukosić: czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: ukuwać , ukosić , ukopać , ukisić , ukąsić , ukazać , ukarać , ukos , ukłon , układ , ukaz , pokusa , ukuć , heksan i nisan

ukuwać <‑wa; f. dk. ukuć> [ukuvatɕ] CZ. cz. przech. podn.

ukuwać

schmieden

nisan <D. ‑a, l.mn. ‑y> [ɲisan] RZ. r.m. podn.

nisan

Nisan r.m.

heksan <D. ‑u, bez l.mn. > [xeksan] RZ. r.m. CHEM.

heksan

Hexan r.n.

ukuć [ukutɕ]

ukuć f. dk. od ukuwać

Zobacz też ukuwać

ukuwać <‑wa; f. dk. ukuć> [ukuvatɕ] CZ. cz. przech. podn.

ukuwać

schmieden

pokusa <D. ‑sy, l.mn. ‑sy> [pokusa] RZ. r.ż.

pokusa czegoś

die Versuchung r.ż. durch etw

zwalczyć pokusę

einer Versuchung widerstehen

ukaz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ukas] RZ. r.m.

1. ukaz HIST.:

ukaz

Erlass r.m.

wydać ukaz

einen Erlass herausgeben

2. ukaz t. żart. pot. (polecenie):

ukaz

Anordnung r.ż.

ukaz

Anweisung r.ż.

dostałem ukaz od szefa, by przyspieszyć pracę

ich bekam vom Chef die Anweisung, die Arbeit voranzutreiben

układ <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ukwat] RZ. r.m.

1. układ:

układ (porządek: ulic)

Netz r.n.

układ (wyrazów w zdaniu)

[Reihen]folge r.ż.

2. układ MED.:

układ pokarmowy

Verdauungssystem r.n.

układ pokarmowy

Verdauungsapparat r.m.

3. układ TECHNOL., ELEKT.:

układ hybrydowy

Hybridschaltung r.ż.

układ kierowniczy

Lenkung r.ż.

układ scalony

integrierter Schaltkreis r.m.

układ sterowania

Leitwerk r.n.

układ sterowania

Steuerwerk r.n.

Layout r.n.

kontrola układu graficznego

Layoutkontrolle r.ż.

7. układ zwykle l.mn. (powiązania):

mieć z kimś dobre układy

gute Beziehungen [o. ein gutes Verhältnis] zu jdm haben

układ sił

Machtverhältnisse ntpl

na układy nie ma rady przysł.

gegen Seilschaften ist kein Kraut gewachsen pot.

ukłon <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ukwon] RZ. r.m. podn.

ukłon

Verbeugung r.ż.

złożyć ukłon

eine Verbeugung machen

ukłony dla...

Grüße an ...

ukos <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ukos] RZ. r.m.

na ukos, z ukosa

schräg

na ukos, z ukosa

schief

zwroty:

patrzeć na kogoś z ukosa

jdn schief ansehen

I . ukarać <‑arze; cz. prz. ukarz> [ukaratɕ]

ukarać f. dk. od karać

II . ukarać <‑arze; cz. prz. ukarz> [ukaratɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

ukarać kogoś przykładnie

an jdm ein Exempel statuieren

kogo Bóg chce ukarać, temu rozum odbiera przysł.

wen Gott r.m. bestrafen möchte, dem nimmt er den Verstand

Zobacz też karać

karać <karze; cz. prz. karz; f. dk. u‑> [karatɕ] CZ. cz. przech.

karać kogoś za coś

jdn für etw bestrafen

karać kogoś grzywną/śmiercią/więzieniem

jdn zu einem Bußgeld/zum Tode/zu einer Freiheitsstrafe verurteilen

karać kogoś mandatem

jdm einen Strafzettel geben

niekarany

nicht vorbestraft

nie był jeszcze karany

er ist nicht vorbestraft [o. hat keine Vorstrafen]

I . ukazać [ukazatɕ] f. dk., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. przech. podn.

1. ukazać (prezentować):

ukazać

zeigen

2. ukazać (opisywać):

ukazać

darstellen

ukazać

erscheinen lassen

II . ukazać [ukazatɕ] f. dk., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. zwr. podn.

1. ukazać:

ukazać (pojawiać się) (duch)

erscheinen

ukazać (słońce)

auftauchen

ukazać (słońce)

sich B. zeigen

ukazać (światło)

erleuchten

ukazać (światło)

sich B. zeigen

2. ukazać:

ukazać (być publikowanym) (czasopismo, książka)

erscheinen

ukąsić [ukow̃ɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

ukąsić

beißen

ukąsić

stechen

osa go ukąsiła

eine Wespe r.ż. hat ihn gestochen

ukisić [ukiɕitɕ]

ukisić f. dk. od kisić

Zobacz też kisić

I . kisić <‑si; f. dk. za‑ f. dk. u‑> [kiɕitɕ] CZ. cz. przech.

kisić kapustę, ogórki:

kisić

einlegen

kisić

einsäuern

kisić

fermentieren

II . kisić <‑si; f. dk. za‑> [kiɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. kisić < f. dk. u‑> (ogórki, kapusta):

kisić

sauer werden

2. kisić przen. (zamykać się na otoczenie):

kisić

[allein] versauern przen.

kisić się we własnym sosie

im eigenen Saft schmoren przen.

ukopać <‑pie; cz. prz. ukop> [ukopatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (nakopać)

ukopać piasku

ausgraben

ukopać koszyk ziemniaków

einen Korb Kartoffeln ausgraben

ukosić <‑si; cz. prz. ukoś> [ukoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot.

ukosić trawy:

ukosić

mähen

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Tłumaczenia dla hasła „ukusan“ w polsko » niemiecki słowniku

ukuwać <‑wa; f. dk. ukuć> [ukuvatɕ] CZ. cz. przech. podn.

nisan <D. ‑a, l.mn. ‑y> [ɲisan] RZ. r.m. podn.

heksan <D. ‑u, bez l.mn. > [xeksan] RZ. r.m. CHEM.

ukuć [ukutɕ]

ukuć f. dk. od ukuwać

Zobacz też ukuwać

ukuwać <‑wa; f. dk. ukuć> [ukuvatɕ] CZ. cz. przech. podn.

pokusa <D. ‑sy, l.mn. ‑sy> [pokusa] RZ. r.ż.

ukaz <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ukas] RZ. r.m.

1. ukaz HIST.:

2. ukaz t. żart. pot. (polecenie):

układ <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ukwat] RZ. r.m.

1. układ:

2. układ MED.:

3. układ TECHNOL., ELEKT.:

4. układ ASTRON:

5. układ POLIT. (umowa):

6. układ INF.:

7. układ zwykle l.mn. (powiązania):

ukłon <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ukwon] RZ. r.m. podn.

ukos <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ukos] RZ. r.m.

zwroty:

I . ukarać <‑arze; cz. prz. ukarz> [ukaratɕ]

ukarać f. dk. od karać

II . ukarać <‑arze; cz. prz. ukarz> [ukaratɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

Zobacz też karać

karać <karze; cz. prz. karz; f. dk. u‑> [karatɕ] CZ. cz. przech.

I . ukazać [ukazatɕ] f. dk., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. przech. podn.

1. ukazać (prezentować):

2. ukazać (opisywać):

II . ukazać [ukazatɕ] f. dk., ukazywać [ukazɨvatɕ] <‑zuje; cz. prz. ‑zuj> CZ. cz. zwr. podn.

1. ukazać:

2. ukazać:

ukąsić [ukow̃ɕitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

ukisić [ukiɕitɕ]

ukisić f. dk. od kisić

Zobacz też kisić

I . kisić <‑si; f. dk. za‑ f. dk. u‑> [kiɕitɕ] CZ. cz. przech.

kisić kapustę, ogórki:

II . kisić <‑si; f. dk. za‑> [kiɕitɕ] CZ. cz. zwr.

1. kisić < f. dk. u‑> (ogórki, kapusta):

2. kisić przen. (zamykać się na otoczenie):

ukopać <‑pie; cz. prz. ukop> [ukopatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (nakopać)

ukosić <‑si; cz. prz. ukoś> [ukoɕitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot.

ukosić trawy:

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania