Tłumaczenia dla hasła „zaniecha��“ w polsko » niemiecki słowniku

zaniechać <‑cha> [zaɲexatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

zaniechać

aufgeben

zaniechać

fallen lassen [o. fallenlassen] przen.

zaniechać czegoś

auf etw B. verzichten

zaniechać czegoś

von etw absehen

zaniechanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zaɲexaɲe] RZ. r.n. PR.

zaniechanie

Unterlassung r.ż.

sprawa o zaniechanie

Unterlassungsklage r.ż.

zaniechanie stosowania prawa

Rechtsverweigerung r.ż.

zaniedbać [zaɲedbatɕ]

zaniedbać f. dk. od zaniedbywać

Zobacz też zaniedbywać

I . zaniedbywać <‑buje; f. dk. zaniedbać> [zaɲedbɨvatɕ] CZ. cz. przech.

zaniedbywać dom, pracę:

zaniedbywać

vernachlässigen

II . zaniedbywać <‑buje; f. dk. zaniedbać> [zaɲedbɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zaniedbywać (przestać dbać o wygląd):

zaniedbywać

sich B. gehen lassen [o. gehenlassen] przen.

2. zaniedbywać (przestać wypełniać obowiązki):

zaniedbywać się w obowiązkach

seine Pflichten vernachlässigen

zaniedbany [zaɲedbanɨ] PRZYM.

zaniedbany dziecko, pies

vernachlässigt

zaniedbany dziecko, pies

verwahrlost

zaniedbany mieszkanie

verwahrlost

zaniedbany obowiązki

vernachlässigt

poniechać <‑cha> [poɲexatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

poniechać czegoś

etw sein lassen

poniechać czegoś

etw aufgeben

zaniedbanie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [zaɲedbaɲe] RZ. r.n.

1. zaniedbanie (brak dbałości o coś):

zaniedbanie

Vernachlässigung r.ż.

zaniedbanie w obowiązkach

Pflichtvernachlässigung r.ż.

2. zaniedbanie PR.:

zaniedbanie

Versäumung r.ż.

zaniedbanie

Versäumnis r.n.

zaniedbanie środka prawnego

Rechtsmittelversäumung r.ż.

zanieczyścić [zaɲetʃɨɕtɕitɕ]

zanieczyścić f. dk. od zanieczyszczać

Zobacz też zanieczyszczać

I . zanieczyszczać <‑cza; f. dk. zanieczyścić> [zaɲetʃɨʃtʃatɕ] CZ. cz. przech.

zanieczyszczać

verunreinigen

zanieczyszczać

verschmutzen

zanieczyszczać środowisko naturalne

die Umwelt verschmutzen

II . zanieczyszczać <‑cza; f. dk. zanieczyścić> [zaɲetʃɨʃtʃatɕ] CZ. cz. zwr.

zanieczyszczać

verschmutzen

powietrze szybko się zanieczyszcza

Luft r.ż. verschmutzt schnell

zaniemóc <‑może; pret ‑ógł, ‑ogła, ‑ogli> [zaɲemuts] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

zaniemóc

erkranken

zaniemóc

krank werden

zaniemówić <‑wi> [zaɲemuvitɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

zaniemówić

sprachlos sein

zaniemówił z gniewu/ze zdziwienia/z oburzenia

er war sprachlos vor Wut/Erstaunen/Empörung

zanieść [zaɲeɕtɕ]

zanieść f. dk. od zanosić

Zobacz też zanosić

I . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. zanosić (dostarczać):

zanosić

[hin]bringen

zanieść dziecko do łóżka

das Kind ins Bett bringen

zanieść komuś wiadomość

jdm eine Nachricht überbringen

2. zanosić (unosić):

zanosić

treiben

prąd zaniósł łódkę w szuwary

die Strömung r.ż. trieb das Boot ins Schilf

3. zanosić (pokryć czymś sypkim, lotnym):

wiatr zaniósł śniegiem pola

die Felder ntpl waren vom Schnee verweht

wiatr zaniósł śniegiem pola

der Wind r.m. wehte Schnee auf die Felder

II . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. zwr. (być opanowanym jakimś uczuciem)

zanosić

übermannt [o. befallen] werden

zanosić się od płaczu/śmiechu [lub płaczem/śmiechem]

in Tränen/Gelächter ausbrechen

III . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. zwr., bezosob.

zanosić (być prawdopodobnym):

zanosić

bevorstehen

zanosić

aussehen

zwroty:

zanosi się na deszcz/awanturę

es sieht nach Regen/Ärger aus