Tłumaczenia dla hasła „zerać“ w polsko » niemiecki słowniku

zerkać <‑ka> [zerkatɕ], zerknąć [zerknoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

zerkać na kogoś/coś

auf jdn/etw schielen pot.

zerkać na kogoś/coś kątem oka

nach jdm/etw schielen pot.

zerwać [zervatɕ]

zerwać f. dk. od zrywać

Zobacz też zrywać

I . zrywać <‑wa; f. dk. zerwać> [zrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. zrywać (odrywać):

zrywać plakat, plaster

abreißen

zrywać plakat, plaster

herunterreißen

zrywać kwiaty, owoce

pflücken

2. zrywać (niszczyć):

zrywać zaporę

durchbrechen

zrywać zaporę

zerstören

zrywać most

zum Einstürzen bringen

zrywać most

zerstören

zrywać dach

abdecken

zrywać linię energetyczną

beschädigen

boki zrywać

sich B. kugeln vor Lachen pot.

boki zrywać

sich B. scheckig lachen pot.

3. zrywać (szarpiąc, rozdzielać):

zrywać

auseinander reißen

zrywać więzy, linę

zerreißen

4. zrywać (tracić kontakt):

zrywać

brechen

zrywać stosunki

die Beziehungen abbrechen

zrywać z chłopakiem

mit dem Freund Schluss machen

zrywać z przeszłością

mit der Vergangenheit brechen

5. zrywać (unieważniać):

zrywać umowę

brechen

zrywać zaręczyny

[auf]lösen

II . zrywać <‑wa; f. dk. zerwać> [zrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zrywać:

zrywać (dawać się oderwać) (tapeta)

abreißen

2. zrywać:

zrywać (dawać się przerwać) (lina, nić)

[durch]reißen

zrywać (dawać się przerwać) (lina, nić)

zerreißen

3. zrywać (urwać się):

pies zerwał się z łańcucha

der Hund r.m. hat sich B. von der Kette gerissen

4. zrywać:

zrywać (pojawiać się nagle) (wichura, oklaski)

losbrechen

5. zrywać (gwałtownie wstać):

zerwać się z miejsca

aufspringen

zerwać się na równe nogi

aufspringen

zerwać się na równe nogi

hochfahren

zerwać się jak oparzony pot.

wie von der Tarantel gestochen aufspringen

6. zrywać pot. (wstawać bardzo wcześnie):

zrywać się o świcie

in aller [Herrgotts]frühe [o. sehr früh] aufstehen

7. zrywać pot. (uciec):

zrywaj się stąd!

hau ab!

paru uczniów zerwało się z dwóch ostatnich lekcji

ein paar Schüler r.m. l.mn. haben die zwei letzten Unterrichtsstunden geschwänzt

zebrać [zebratɕ]

zebrać f. dk. od zbierać

Zobacz też zbierać

I . zbierać <‑ra; f. dk. zebrać> [zbjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. zbierać (kolekcjonować):

zbierać

sammeln

zbierać znaczki

Briefmarken sammeln

2. zbierać (gromadzić):

zbierać

ansammeln

zbierać

anhäufen

zbierać zadania drukowania INF.

Druckaufträge sammeln

zebrać myśli

die Gedanken sammeln

zbierać siły

Kräfte sammeln

3. zbierać (oszczędzać):

zbierać pieniądze

aufbringen

zbierać pieniądze

[er]sparen

4. zbierać (skupiać wokół siebie):

zbierać znajomych

zusammenbringen

zbierać oddziały

aufbieten

5. zbierać (usuwać):

zbierać

abräumen

zbierać

wegräumen

zbierać śmieci z podłogi

den Fußboden säubern

6. zbierać (zrywać):

zbierać

abreißen

zbierać

pflücken

zbierać grzyby

Pilze sammeln

7. zbierać (dostać jako ocenę):

zbierać pochwałę, naganę

ernten

zbierać pochwałę, naganę

bekommen

zbierać laury za film

Lorbeeren für den Film ernten

zbierać niedostateczne

ungenügende [o. mangelhafte] Noten bekommen

II . zbierać <‑ra; f. dk. zebrać> [zbjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. zbierać (gromadzić się):

zbierać

sich B. [an]sammeln

2. zbierać (przygotowywać się do czegoś):

zbierać

sich B. fertig machen

zbierać

sich B. anschicken

zbierać się do drogi

sich B. auf den Weg machen

zbierać się! pot.

fertig machen!

zbierać się! pot.

Aufbruch!

zebrać się na odwagę

Mut fassen

zebrać się w sobie

sich B. zusammennehmen

zebrać się w sobie

sich B. zusammenreißen

III . zbierać <‑ra; f. dk. zebrać> [zbjeratɕ] CZ. cz. zwr., bezosob. (zapowiadać się)

zbiera się na deszcz/burzę

es sieht nach Regen/Gewitter aus

zbiera mi się na wymioty

mir wird übel

zżerać <‑ra; f. dk. zeżreć> [zʒeratɕ] CZ. cz. przech.

1. zżerać:

zżerać (pożerać) (zwierzę)

auffressen

2. zżerać:

zżerać (jeść łapczywie) (człowiek)

verschlingen

3. zżerać przen. (trawić):

zżera go zawiść

er vergeht [o. platzt pot. ] vor Neid