niemiecko » polski

hịs <‑, ‑> RZ. [hɪs] r.n. MUS

his
his r.n.

ẠssNP <‑es, ‑e> [as] RZ. r.n. (Spielkarte, fähiger Mensch)

HạssNP <‑es, bez l.mn. > [has] RZ. r.m., Hạßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, bez l.mn. >

họps [hɔps] WK

hops (beim Springen):

bạssNP [bas] PRZYSŁ. pot., bạßst. pis. PRZYSŁ. pot.

BạssNP <‑es, Bässe> [bas, pl: ˈbɛsə] RZ. r.m., Bạßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, Bässe>

1. Bass (Stimmlage, Sänger):

bas r.m.

2. Bass (Kontrabass):

kontrabas r.m.

3. Bass → Bassgitarre

Zobacz też Bassgitarre

BạssgitarreNP <‑, ‑n> RZ. r.ż. MUS

BịssNP <‑es, ‑e> [bɪs] RZ. r.m., Bịßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, ‑sse>

2. Biss (Bissverletzung, Bisswunde):

rana r.ż. kąsana

BọssNP <‑es, ‑e> [bɔs] RZ. r.m. pot., Bọßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, ‑sse> pot.

boss r.m. pot.
szef r.m.

dạssNP [das] SPÓJ., dạßst. pis. SPÓJ.

gọssNP [gɔs] CZ. cz. przech., bezosob., gọßst. pis. CZ. cz. przech., bezosob.

goss cz. prz. von → gießen

Zobacz też gießen

I . gi̱e̱ßen <gießt, goss, gegossen> [ˈgiːsən] CZ. cz. przech.

1. gießen (begießen):

podlewać [f. dk. podlać]

2. gießen (schütten):

4. gießen (herstellen, formen):

odlewać [f. dk. odlać]

II . gi̱e̱ßen <gießt, goss, gegossen> [ˈgiːsən] CZ. bezosob. pot.

GụssNP <‑es, Güsse> RZ. r.m., Gụßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, Güsse>

1. Guss (das Gießen von Metall):

odlew r.m.

2. Guss (Zuckerguss):

polewa r.ż.

3. Guss pot. (Regenguss):

ulewa r.ż.

JạssNP <‑es, bez l.mn. > [jas] RZ. r.m. CH, Jạßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, bez l.mn. > CH

I . kẹssNP [kɛs] PRZYM. PRZYSŁ., kẹßst. pis. PRZYM.

2. kess (jung, unbekümmert):

3. kess (flott):

szykowny pot.

II . kẹssNP [kɛs] PRZYM. PRZYSŁ., kẹßst. pis. PRZYSŁ. (keck)

KụssNP <‑es, Küsse> [kʊs, pl: ˈkʏsə] RZ. r.m., Kụßst. pis. RZ. r.m. <‑sses, Küsse>

Lọ̈ssNP <‑es, ‑e> [lœs] RZ. r.m.

Löss [løːs] RZ. r.m. <‑es, ‑e>:

less r.m.

MịssNP <‑, Misses> [mɪs, pl: ˈmɪsɪz] RZ. r.ż. ohne rodz., Mịßst. pis. RZ. r.ż. <‑, Misses> ohne rodz.

mụssNP [mʊs] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., mụßst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

muss 3. pers präs von → müssen

Zobacz też müssen , müssen

mụ̈ssen2 <muss, musste, gemusst> [ˈmʏsən] CZ. cz. nieprzech.

3. müssen (austreten müssen):

ich muss mal [aufs Klo] pot.

mụ̈ssen1 <muss, musste, müssen> [ˈmʏsən] CZ. cz. przech. +modal

MụssNP <‑, bez l.mn. > [mʊs] RZ. r.n., Mụßst. pis. RZ. r.n. <‑, bez l.mn. >

NạssNP <‑es, bez l.mn. > RZ. r.n. podn., Nạßst. pis. RZ. r.n. <‑sses, bez l.mn. > podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski