Tłumaczenia i wymowa Vorhaltungen w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ver·han·gen¹ <verhing zich, h. zich verhangen> [vərhɑŋə(n)] CZ. wk ww

verhangen zich verhangen (zich ophangen):

verhangen

sich erhängen

verhangen

sich aufhängen

om·han·gen <hing om, h. omgehangen> [ɔmhɑŋə(n)] CZ. cz. przech. (draperen)

omhangen

umhängen

op·han·gen¹ <hing op, h. opgehangen> [ɔphɑŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. ophangen (in de hoogte hangen):

ophangen

aufhängen

de was ophangen

die Wäsche aufhängen

2. ophangen (ter dood brengen):

ophangen

(auf)hängen

iem ophangen

jdn (auf)hängen [o. erhängen]

zich ophangen

sich aufhängen

zich ophangen

sich erhängen

iem ophangen aan een uitspraak

jdn auf eine Aussage festnageln

een raar verhaal ophangen

eine merkwürdige Geschichte von sich geben

neer·han·gen¹ <hing neer, h. neergehangen> [nerhɑŋə(n)] CZ. cz. przech. (ergens ophangen)

neerhangen

hinhängen

waar heb ik de jas neergehangen?

wo habe ich den Mantel hingehängt?

door·ha·len <haalde door, h. doorgehaald> [dorhalə(n)] CZ. cz. przech.

1. doorhalen (door een opening):

doorhalen

durchziehen

een draad doorhalen

einen Faden einfädeln

2. doorhalen przen. (hekelen):

doorhalen

herziehen über +B.

3. doorhalen:

doorhalen (schrappen)

(durch)streichen

doorhalen (hypotheek e.d.)

löschen

doorhalen wat niet van toepassing is

Nichtzutreffendes streichen

af·han·gen <hing af, h. afgehangen> [ɑfhɑŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. afhangen (naar beneden hangen):

afhangen

herunterhängen

een afhangend dak

ein heruntergezogenes Dach

2. afhangen (afhankelijk zijn):

afhangen

abhängen

dat hangt ervan af of …

das hängt davon ab, ob …

ons uitstapje hangt van het weer af

unser Ausflug hängt vom Wetter ab

be·han·gen <behing, h. behangen> [bəhɑŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. behangen (bedekken):

behangen

behängen

2. behangen (met behang bekleden):

behangen

tapezieren

ge·han·gen CZ.

gehangen volt. deelw. van hangen¹, hangen²

Zobacz też hangen , hangen

han·gen² <hing, h. gehangen> [hɑŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

hangen (zie voorbeelden)

hängen

hangen (onbeslist zijn)

schweben

hangen (onbeslist zijn)

in der Schwebe sein

aan moeders rokken hangen

an Mutters Rockschößen hängen

er hangt veel aan die zaak

von der Sache hängt viel ab

dat hangt als los zand aan elkaar

das ist ohne jeden Zusammenhang

hij hangt erg aan zijn oudste zoon przen.

er hängt sehr an seinem ältesten Sohn

wat hangt ons nu weer boven het hoofd? przen.

was steht uns jetzt wieder bevor?

het hangt erom

es ist noch in der Schwebe

in de lucht hangen (geen steun hebben)

in der Luft hängen

in de lucht hangen ((nog) onzeker zijn)

in der Schwebe sein

het hoofd laten hangen ook przen.

den Kopf hängen lassen

het kind loopt te hangen

das Kind ist quengelig pot.

ik mag hangen als het niet waar is przen.

ich will mich hängen lassen, wenn es nicht wahr ist pot.

met hangen en wurgen

mit Hängen und Würgen

zijn betoog hing van platheden aan elkaar przen.

seine Darlegung bestand aus lauter Plattheiten

de was hangt aan de lijn

die Wäsche hängt auf der Leine

ik zag de bui al hangen

ich ahnte schon, was kommen würde

het hangt me de keel uit przen.

es hängt mir zum Halse heraus pot.

als hij niet meewerkt, hang je przen.

wenn er nicht mitarbeitet, bist du geliefert

aan iems lippen hangen

an jds Lippen C. hängen

han·gen¹ <hing, h. gehangen> [hɑŋə(n)] CZ. cz. przech. (bevestigen, ophangen)

hangen

(auf)hängen

zijn jas aan de kapstok hangen

seinen Mantel an die Garderobe hängen

de was buiten hangen

die Wäsche draußen aufhängen

iets te drogen hangen

etw zum Trocknen aufhängen

op·van·gen <ving op, h. opgevangen> [ɔpfɑŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. opvangen (in zijn val, vlucht vangen):

opvangen

fangen

opvangen

auffangen

een bal opvangen

einen Ball auffangen

2. opvangen (horen):

opvangen

mitbekommen

opvangen

auffangen

opvangen

mitkriegen

flarden van een gesprek opvangen

Gesprächsfetzen auffangen

3. opvangen (helpen):

opvangen

auffangen

opvangen

sich kümmern um

de kinderen opvangen

sich um die Kinder kümmern

4. opvangen (met een instrument waarnemen):

opvangen

auffangen

5. opvangen (in iets verzamelen):

opvangen

auffangen

6. opvangen (tenietdoen):

opvangen

auffangen

opvangen

ausgleichen

een klap opvangen

einen Stoß auffangen

een verliespost opvangen

einen Verlustposten ausgleichen