W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „jenigen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

le·ni·gen: czasownik
jen·nen: czasownik
ei·gen: przymiotnik i przysłówek
nei·gen: czasownik
be·zi·gen: czasownik
le·di·gen: czasownik
ge·ne·gen: przymiotnik i przysłówek
je·ne·ver: rzeczownik
je·gens: przyimek
jeu·ken: czasownik
bui·gen: czasownik
tui·gen: czasownik
zui·gen: czasownik
drei·gen: czasownik
ma·ti·gen: czasownik
no·di·gen: czasownik
nij·gen: czasownik
be·nig: przymiotnik i przysłówek
me·nig: zaimek
le·nig: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: lenigen , genegen , ledigen , bezigen , neigen , eigen , jennen , gedijen , lenig , menig , benig , nijgen , nodigen , matigen , dreigen , zuigen , tuigen , buigen , jeuken , jegens i jenever

le·ni·gen <lenigde, h. gelenigd> [lenəɣə(n)] CZ. cz. przech.

jen·nen <jende, h. gejend> [jɛnə(n)] CZ. cz. przech.

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] PRZYM.

1. eigen (aan de betrokkene(n) toebehorend):

eigen

eigen baas zijn

sein eigener Herr sein

op eigen benen staan

auf eigenen Füßen stehen

voor eigen gebruik

zum persönlichen Bedarf

hij kwam in eigen persoon

er kam höchstpersönlich

Privatweg r.m.

bemoei je met je eigen zaken

kümmere dich um deine eigenen Angelegenheiten

2. eigen (uitgaand van iem zelf):

eigen

op eigen gezag

auf eigene Verantwortung

naar eigen goeddunken

nach eigenem Ermessen

op (zijn) eigen houtje

auf eigene Faust

uit eigen wil

aus eigenem Entschluss

3. eigen (kenmerkend):

eigen

dat is hem eigen

das ist ihm eigen

4. eigen (vertrouwd):

zich iets eigen maken

sich C. etw aneignen

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

eigen

de eigen taal

die eigene Sprache

nei·gen¹ <neigde, h. geneigd> [nɛiɣə(n)] CZ. cz. przech.

be·zi·gen <bezigde, h. gebezigd> [bezəɣə(n)] CZ. cz. przech.

al zijn invloed bezigen

all seinen Einfluss anwenden

le·di·gen <ledigde, h. geledigd> [ledəɣə(n)] CZ. cz. przech.

ge·ne·gen¹ <genegener, genegenst> [ɣəneɣə(n)] PRZYM.

1. genegen (bereid):

hij is niet genegen toestemming te geven

er ist nicht bereit einzuwilligen

2. genegen (welwillend):

freundlich gesinnt

zijn verzoek vond een genegen oor

mit seiner Bitte stieß er auf offene Ohren

iem genegen zijn

jdm freundlich gesinnt sein

je·ne·ver <jenever|s> [jənevər] RZ. r.m.

Genever r.m.

Wacholderbranntwein r.m.

Wacholder r.m.

jonge/oude jenever

Jonge/Oude Genever r.m.

je·gens [jeɣəns] PRZYIM.

gegen +B.

vriendelijk jegens mensen zijn

freundlich zu Menschen sein

een verplichting jegens ouders

eine Verpflichtung den Eltern gegenüber

jeu·ken <jeukte, h. gejeukt> [jøkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. jeuken:

jeuken (kriebelen)

jeuken (kriebelen)

jeuken (textiel)

mijn arm jeukt

mich juckt es am Arm

de pullover jeukt op de huid

der Pullover kratzt auf der Haut

2. jeuken przen.:

mijn handen jeuken om hem een pak slaag te geven

es juckt mir in den Fingern, ihm eine Tracht Prügel zu verpassen

bui·gen¹ <boog, h./i. gebogen> [bœyɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. buigen (een buiging maken):

sich verbeugen vor +C.

sich verneigen form.

voor iems wil buigen przen.

sich jds Willen C. beugen

2. buigen (zich krommen):

het is buigen of barsten przen.

es geht auf Biegen und Brechen

de weg buigt hier naar links

der Weg biegt [o. zweigt] hier nach links ab

tui·gen <tuigde, h. getuigd> [tœyɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. tuigen (paard):

een paard tuigen

ein Pferd anschirren

2. tuigen scheepv.:

zui·gen¹ <zoog, h. gezogen> [zœyɣə(n)] CZ. cz. przech.

drei·gen¹ <dreigde, h. gedreigd> [drɛiɣə(n)] CZ. cz. przech.

hij dreigde hem te zullen ontslaan

er drohte, ihn zu entlassen

iem met straf dreigen

jdm eine Strafe androhen

ma·ti·gen¹ <matigde, h. gematigd> [matəɣə(n)] CZ. cz. przech.

de lonen matigen

die Lohnerhöhungen mäßigen

matig uw snelheid!

Tempo drosseln!

no·di·gen <nodigde, h. genodigd> [nodəɣə(n)] CZ. cz. przech.

nij·gen <neeg, h. genegen> [nɛiɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. nijgen (buigen):

2. nijgen (zaken):

be·nig [benəx] PRZYM.

1. benig ((als) van been):

benig form.

2. benig (met uitkomende beenderen):

3. benig (vol been):

voll(er) Knochen

me·nig [menəx] ZAIM. nieokr. zaim.

manch

in menig opzicht

in mancher Hinsicht

le·nig <lenige, leniger, lenigst> [lenəx] PRZYM.

lenig (soepel)

lenig (buigbaar)

lenig als een kat

geschmeidig [o. behänd(e)] wie eine Katze

lenige ledematen

gelenkige [o. geschmeidige] Glieder l.mn.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski