Tłumaczenia dla hasła „geschehniss“ w niemiecko » polski słowniku

Gesche̱hnis <‑ses, ‑se> RZ. r.n. podn.

Geschehnis

wydarzenie r.n.

Geschehnis

zdarzenie r.n.

gesche̱hen <geschieht, geschah, geschehen> [gə​ˈʃeːən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. geschehen:

geschehen (sich ereignen)

stać się

geschehen (Unfall, Ereignis)

wydarzyć się

als ob nichts geschehen wäre

jak gdyby nic się nie stało

wie konnte das geschehen?

jak to się mogło stać?

nach all dem Geschehenen

po tym wszystkim, co się stało

2. geschehen (getan werden):

es muss etw geschehen!

coś trzeba zrobić!

was soll damit geschehen?

co z tym zrobić?

etw geschehen lassen

tolerować coś

etw geschehen lassen

pozwalać [f. dk. pozwolić] na coś

was geschieht mit diesen Flaschen?

co zrobić z tymi butelkami?

3. geschehen (begangen werden):

ein Verbrechen ist geschehen

popełniono przestępstwo

4. geschehen (widerfahren):

er weiß nicht, wie ihm geschieht

on nie wie, co się z nim dzieje

er wusste nicht, wie ihm geschah, als plötzlich das Licht ausging

[on] nie wiedział, co się dzieje, kiedy zgasło światło

zwroty:

es ist um jdn/etw geschehen

już po kimś/czymś

I . gesche̱i̱t [gə​ˈʃaɪt] PRZYM.

1. gescheit (klug):

gescheit Person

rozumny

2. gescheit (vernünftig):

gescheit Person

rozsądny

3. gescheit (sinnvoll):

gescheit Äußerung

sensowny

II . gesche̱i̱t [gə​ˈʃaɪt] PRZYSŁ. (vernünftig)

gescheit

rozsądnie

es wäre gescheiter einen Rat zu holen

rozsądniej byłoby zasięgnąć porady

Gesche̱hen <‑s, ‑> [gə​ˈʃeːən] RZ. r.n. l.mn. selten podn.

1. Geschehen (einzelnes Ereignis):

Geschehen

wydarzenie r.n.

2. Geschehen (Ablauf von Ereignissen):

Geschehen

bieg r.m. wydarzeń

geschẹckt [gə​ˈʃɛkt] PRZYM.

gescheckt Pferd

srokaty

gescheckt Hund, Rind

łaciaty

gescheckt Hund, Rind

cętkowany

Dalmatiner sind schwarz-weiß gescheckte Hunde

dalmatyńczyki r.m. l.mn. są psami w czarno-białe cętki

geschịssen [gə​ˈʃɪsən] CZ. cz. nieprzech.

geschissen pp von scheißen

Zobacz też scheißen

sche̱i̱ßen <scheißt, schiss, geschissen> CZ. cz. nieprzech. wulg.

1. scheißen (den Darm entleeren):

scheißen

srać wulg.

2. scheißen (gleichgültig sein):

auf etw scheißen

olewać [f. dk. olać] coś pot.

auf etw scheißen

mieć coś w dupie wulg.

ich scheiß’ auf deine guten Ratschläge

mam gdzieś [lub w dupie wulg. ] twoje dobre rady pot.

[ich] scheiß drauf!

mam to gdzieś [lub w dupie wulg. ] ! pot.

[ich] scheiß drauf!

olewam to! pot.

geschmịssen [gə​ˈʃmɪsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

geschmissen pp von schmeißen

Zobacz też schmeißen

I . schme̱i̱ßen <schmeißt, schmiss, geschmissen> [ˈʃmaɪsən] CZ. cz. przech. pot.

1. schmeißen (werfen):

jdn aus dem Haus schmeißen

wywalić kogoś z domu pot.

er schmiss Steine nach ihm

rzucał w niego kamieniami

2. schmeißen (managen):

schmeißen Haushalt

prowadzić [f. dk. po‑]

schmeißen Sache

radzić [f. dk. po‑] sobie

schmeißen Sache

uporać się

wir werden den Laden schon schmeißen

my już sobie poradzimy z tym sklepem

3. schmeißen (abbrechen):

schmeißen Studium

rzucać [f. dk. rzucić ]pot.

4. schmeißen (spendieren):

eine Runde schmeißen

stawiać [f. dk. postawić] kolejkę

II . schme̱i̱ßen <schmeißt, schmiss, geschmissen> [ˈʃmaɪsən] CZ. cz. nieprzech. pot. (mit etwas werfen)

mit etw schmeißen

rzucać [f. dk. rzucić] czymś

mit etw schmeißen

ciskać [f. dk. cisnąć] czymś

mit Geld um sich schmeißen fig

szastać pieniędzmi [na prawo i lewo] pot.

Geschenk RZ.

Hasło od użytkownika

Geschenke bringen Ränke przysł.

prezenty zobowiązują