Tłumaczenia dla hasła „słuchał“ w niemiecko » polski słowniku

scha̱l [ʃaːl] PRZYM.

1. schal (abgestanden):

schal Bier

zwietrzały

2. schal (inhaltsleer):

schal Leben

jałowy

schal Leben

pusty

I . pauscha̱l [paʊ​ˈʃaːl] PRZYM.

1. pauschal (undifferenziert):

pauschal Behauptung, Urteil

ogólny

2. pauschal FIN.:

pauschal

ryczałtowy

3. pauschal (insgesamt):

pauschal

całkowity

pauschal

całościowy

II . pauscha̱l [paʊ​ˈʃaːl] PRZYSŁ.

1. pauschal (undifferenziert):

pauschal beurteilen

ogólnie

das kann man so pauschal nicht sagen

ogólnie nie można tego tak powiedzieć

2. pauschal FIN.:

pauschal abrechnen, zahlen

ryczałtem

etw pauschal versichern

ubezpieczać [f. dk. ubezpieczyć] coś ryczałtem

Gebühren pauschal festsetzen

ustalać [f. dk. ustalić] opłaty w formie ryczałtu

pauschal 100 Euro berechnen

naliczać [f. dk. naliczyć] 100 euro tytułem ryczałtu

Scha̱l <‑s, ‑s [o. ‑e]> [ʃaːl] RZ. r.m.

Schal

szal[ik] r.m.

Schal (aus Seide)

fular r.m.

epocha̱l PRZYM. podn.

1. epochal (Epoche machend):

epochal

epokowy

epochal

przełomowy

eine epochale Entdeckung

epokowe [lub przełomowe] odkrycie r.n.

eine Entdeckung von epochaler Bedeutung

odkrycie o przełomowym znaczeniu

das ist wieder eine ihrer epochalen Ideen iron., żart.

to jest znowu jeden z jej genialnych pomysłów iron.

2. epochal SCHULE:

epochaler Unterricht

przedmiot r.m. trwający tylko jeden semestr [lub jedno półrocze]

Flu̱ch <‑[e]s, Flüche> [fluːx, pl: ˈflyːçə] RZ. r.m.

1. Fluch (Schimpfwort):

Fluch

przekleństwo r.n.

einen Fluch ausstoßen

zakląć

2. Fluch bez l.mn. (Verwünschung):

Fluch

klątwa r.ż.

ein Fluch lastet auf unserer Familie

klątwa ciąży na naszej rodzinie

Flụcht¹ <‑, bez l.mn. > [flʊxt] RZ. r.ż.

1. Flucht (das Fliehen):

Flucht

ucieczka r.ż.

auf der Flucht sein

uciekać

jdm zur Flucht verhelfen

pomagać [f. dk. pomóc] komuś w ucieczce

nach geglückter Flucht

po udanej ucieczce

Flucht aus einem Gefängnis

ucieczka z więzienia

die Flucht ergreifen

rzucać [f. dk. rzucić] się do ucieczki

jdn in die Flucht schlagen

zmuszać [f. dk. zmusić] kogoś do ucieczki

2. Flucht (das Ausweichen):

die Flucht nach vorn

ucieczka r.ż. do przodu

die Flucht nach vorn antreten

brać [f. dk. wziąć] byka za rogi

die Flucht in die Anonymität

ucieczka w anonimowość

flu̱chen [ˈfluːxən] CZ. cz. nieprzech.

1. fluchen (Flüche ausstoßen, schimpfen):

fluchen

kląć [f. dk. za‑]

auf [o. über] jdn/etw fluchen

kląć na kogoś/coś

2. fluchen podn. (verfluchen):

jdm/etw fluchen

przeklinać [f. dk. przekląć] kogoś/coś

seinem Schicksal fluchen

przeklinać swój los

schạlt [ʃalt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

schalt cz. prz. von schelten

Zobacz też schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [f. dk. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pot.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [f. dk. na‑] komuś od leni pot.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pot.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

mit jdm schelten

dawać [f. dk. dać] komuś [ostrą] reprymendę podn.

mit jdm schelten

besztać [f. dk. z‑ ][lub rugać] kogoś pot.