niemiecko » polski

schạlt [ʃalt] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

schalt cz. prz. von schelten

Zobacz też schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

Skạlp <‑s, ‑e> [skalp] RZ. r.m.

skalp r.m.

scha̱l [ʃaːl] PRZYM.

1. schal (abgestanden):

2. schal (inhaltsleer):

Scha̱le <‑, ‑n> [ˈʃaːlə] RZ. r.ż.

4. Schale (Waagschale):

szalka r.ż. wagi

Schạlk <‑[e]s, ‑e [o. Schälke]> [ʃalk, pl: ʃalkə] RZ. r.m. alt

Schạll1 <‑[e]s, ‑e [o. Schälle]> [ʃal, pl: ˈʃɛlə] RZ. r.m.

schma̱l <‑er [o. schmäler], ‑ste [o. schmälste]> [ʃmaːl] PRZYM.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski