niemiecko » polski

verru̱cht [fɛɐ̯​ˈruːxt] PRZYM.

1. verrucht podn., alt (moralisch böse, gemein):

Verrụ̈ckte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym. pot.

wariat(ka) r.m. (r.ż.) pot.

verrẹcken* [fɛɐ̯​ˈrɛkən] CZ. cz. nieprzech. +sein pot.

verre̱gnet PRZYM.

1. verregnet (durch Regen verdorben):

verrụ̈cken* CZ. cz. przech.

verrücken Möbelstück:

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski