Tłumaczenia dla hasła „Stöckel“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

stọcken [ˈʃtɔkən] CZ. cz. nieprzech.

1. stocken +haben:

stocken (stillstehen) (Gespräch)

urywać się

stocken (stillstehen) (Gespräch)

nie kleić się pot.

stocken (Verkehr)

zatrzymać się

stocken (Verhandlungen)

utknąć w martwym punkcie

mir stockt der Atem

zaparło mi dech

ins Stocken geraten

zatrzymać [lub urwać] się

2. stocken +haben (stammeln):

stocken

jąkać się

3. stocken +haben o sein poł. niem., austr., CH:

stocken (gerinnen)

krzepnąć [f. dk. s‑]

stocken (Milch)

zsiadać [f. dk. zsiąść] się

stocken (Eier)

ścinać [f. dk. ściąć] się

4. stocken +haben:

stocken (Stockflecken bekommen)

pleśnieć [f. dk. s‑]

stocken (Papier)

żółknąć [f. dk. z‑ z‑]

Gọckel <‑s, ‑> [ˈgɔkəl] RZ. r.m. poł. niem.

Gockel

kogut r.m.

Sọckel <‑s, ‑> [ˈzɔkəl] RZ. r.m.

Sockel ARCHIT. (eines Denkmals, eines Gebäudes):

Sockel

cokół r.m.

Sockel

piedestał r.m.

zwroty:

das reißt mich nicht vom Sockel pot.

to mnie nie rzuca [lub powala] na kolana

stọckdụnkel [ˈ-​ˈ--] PRZYM. pot.

stockdunkel

ciemniutki pot.

Stọck¹ <‑[e]s, Stöcke> [ʃtɔk, pl: ˈʃtœkə] RZ. r.m.

1. Stock:

Stock (Astteil)

kij r.m.

Stock (Baumstumpf)

pień r.m.

Stock (Baumstumpf)

pniak r.m.

2. Stock (Pflanze):

Stock

krzak r.m.

über Stock und Stein

na przełaj

über Stock und Stein

przez góry i lasy

3. Stock (Spazierstock):

Stock

laska r.ż.

am Stock gehen pot. (völlig erschöpft sein)

ledwie się trzymać na nogach pot.

am Stock gehen pot. (völlig erschöpft sein)

być wykończonym pot.

am Stock gehen (kein Geld haben)

być bez grosza w kieszeni pot.

am Stock gehen (kein Geld haben)

nie mieć ani centa przy duszy

4. Stock (Skistock):

Stock

kijek r.m. narciarski

5. Stock (Billardstock):

Stock

kij r.m. bilardowy

6. Stock (Taktstock):

Stock

batuta r.ż.

Stọppel¹ <‑, ‑n> [ˈʃtɔpəl] RZ. r.ż. meist l.mn.

1. Stoppel (Getreidestoppel):

Stoppel

ścierń r.ż.

2. Stoppel pot. (Bartstoppel):

Stoppel

zarost r.m.

Stọffel <‑s, ‑> [ˈʃtɔfəl] RZ. r.m. pej. pot.

Stoffel

prostak r.m. pej.

Stoffel

prymityw r.m. pej. pot.

Bụckel <‑s, ‑> [ˈbʊkəl] RZ. r.m.

1. Buckel (Verwachsung):

Buckel

garb r.m.

einen Buckel haben

mieć garb

mach nicht so einen Buckel! fig

nie garb się!

2. Buckel pot. (Rücken):

Buckel

grzbiet r.m.

einen Buckel machen (Katze)

robić koci grzbiet

einen krummen Buckel machen pot.

płaszczyć się

seine 80 Jahre auf dem Buckel haben

mieć [lub dźwigać] ósmy krzyżyk na grzbiecie [lub karku]

ich habe schon genug auf dem Buckel!

mam już dość na karku [lub głowie]

rutsch mir [doch] den Buckel runter! pot.

pocałuj mnie gdzieś! pot.

3. Buckel pot. (Bergkuppe):

Buckel

wierzchołek r.m. góry

4. Buckel (Wölbung):

Buckel

wypukłość r.ż.

Dẹckel <‑s, ‑> [ˈdɛkəl] RZ. r.m.

1. Deckel (abnehmbarer Verschluss):

Deckel

pokryw[k]a r.ż.

Deckel

przykrywka r.ż.

2. Deckel (Buchdeckel):

Deckel

okładka r.ż.

3. Deckel (in der Toillete):

Deckel

klapa r.ż. deski sedesowej

4. Deckel pot. (Hut):

Deckel

kapelusz r.m.

jdm eins auf den Deckel geben

zmyć komuś głowę pot.

eins auf den Deckel kriegen

zostać zbesztanym pot.

Fạckel <‑, ‑n> [ˈfakəl] RZ. r.ż.

Fackel

pochodnia r.ż.

wie eine Fackel brennen

palić się jak pochodnia

Nịckel¹ <‑s, bez l.mn. > [ˈnɪkəl] RZ. r.n. CHEM.

Nickel

nikiel r.m.

Pịckel <‑s, ‑> [ˈpɪkəl] RZ. r.m.

1. Pickel (Pustel):

Pickel

pryszcz r.m.

2. Pickel:

Pickel (Spitzhacke)

kilof r.m.

Pickel (Spitzhacke)

oskard r.m.

Pickel (Eispickel)

czekan r.m.

Sạ̈ckel <‑s, ‑> [ˈzɛkəl] RZ. r.m. poł. niem., austr.

1. Säckel (Hosentasche):

Säckel

kieszeń r.ż. spodni

2. Säckel alt (Geldbeutel):

tief in den Säckel greifen müssen

musieć głęboko sięgnąć do kieszeni fig

in seinen eigenen Säckel arbeiten

pracować na swój własny rachunek

Dạckel <‑s, ‑> [ˈdakəl] RZ. r.m.

1. Dackel (Hund):

Dackel

jamnik r.m.

2. Dackel REG pot. (Schimpfwort):

Dackel

osioł r.m. pej. pot.

Lạckel <‑s, ‑> [ˈlakəl] RZ. r.m. poł. niem., austr. pej. pot.

Lackel

niezdara r.m. o r.ż. pot.

Lackel

fajtłapa r.m. o r.ż. pot.

Nụckel <‑s, ‑> [ˈnʊkəl] RZ. r.m. REG pot.

Nuckel

smoczek r.m.

Wịckel <‑s, ‑> [ˈvɪkəl] RZ. r.m.

1. Wickel MED.:

Wickel

okład r.m.

jdm einen heißen/kalten Wickel machen

robić [f. dk. z‑] komuś gorący/zimny okład

2. Wickel (Lockenwickel):

Wickel

papilot r.m.

3. Wickel (Spule):

Wickel

szpul[k]a r.ż.

zwroty:

etw am [o. beim] Wickel haben pot.

mieć nad kimś [ogromną] władzę

etw am [o. beim] Wickel haben pot.

wałkować coś

etw am [o. beim] Wickel haben pot.

zajmować się czymś

jdn am [o. beim] Wickel packen [o. kriegen] pot.

chwycić [f. dk. s‑] kogoś za kark

Zwịckel <‑s, ‑> [ˈtsvɪkəl] RZ. r.m.

1. Zwickel (an Hosen):

Zwickel

klin r.m.

2. Zwickel ARCHIT.:

Zwickel

pendentyw r.m.

Zwickel

żagielek r.m. [kopuły]